Nee, je kunt niet zien dat de Mini E een elektrisch hart heeft. Voor ons staat ‘gewoon’ een grijze Mini die is opgevrolijkt met markeerstiftgele buitenspiegels en lichtmetalen wielen. Natuurlijk is het demonstratie-exemplaar bestickerd om zijn ware aard kenbaar te maken; het is geen geheim dat Mini met elektrische aandrijving ‘experimenteert’.

Experimenteren is misschien toch iets te voorzichtig uitgedrukt. De Mini E wordt namelijk in Amerika, Engeland en Duitsland al gewoon de weg op gestuurd. Daar is een vloot van in totaal zeshonderd auto's onderdeel van een pilotproject waar medewerkers van bedrijven maar ook particulieren er hun dagelijkse kilometers mee rijden. Op die manier krijgen de techneuten betrouwbare feedback om in het achterhoofd te houden voor de ontwikkeling van toekomste elektrische Mini's. Hoe ver die toekomst verwijderd is van vandaag de dag, weten we niet. Mini heeft nog geen concrete plannen om binnen afzienbare tijd een elektrische Mini in de showroom te zetten - BMW overigens wel. In ieder geval gaat een elektrisch hart aan de huidige modellen voorbij.

204 pk!
En dat terwijl een paar dagen sturen in de Mini E leert dat Mini de kneepjes al heel goed in de vingers heeft. Achter het stroompedaal (zo zullen we het rechterpedaal maar even noemen) huist een overweldigende portie kracht die direct vrij komt. Reken maar dat je niet alleen zèlf verbaasd zult staan van de sprintcapaciteiten! Met het vermogen van de elektromotor (204 pk) zoem je in 8.5 seconden naar honderd. Met het grootste gemak wordt niet lang daarna de begrensde topsnelheid van 152 km/u bereikt. Zonder te schakelen, want er is maar één versnelling. Met deze prestaties laat de Mini E – op de elektrische sportwagens na - alle elektrische auto’s achter zich. Ondanks dat de elektrische variant rijklaar toch al 1500 kilo weegt.

Dat neemt echter niet weg dat die extra kilo’s onderweg wel voelbaar zijn. De Mini E voelt aan alsof je altijd met drie vrienden op pad bent; een tikkie logger. In bochten zet de carrosserie zich met een lichte vertraging en de veerwegen zijn iets korter. In bochten raken de voorwielen nog steeds niet zo snel overstuur, maar wie fluks op het ‘gas’ gaat voelt wel het stuur wat trekken. Twee handen aan het stuur (zoals we dat hebben geleerd), dan is er niets aan de hand. Bij ‘gas’ los remt de Mini E ongewoon sterk af. Mini heeft de techniek zo ingesteld dat er maximaal energie wordt teruggewonnen bij het minderen van vaart. Dat is zo effectief dat je met een beetje anticiperen niet eens meer het rempedaal nodig hebt om tot stilstand te komen. Over ‘Het Nieuwe Rijden’ gesproken! Deze opmerkelijke gewaarwording went trouwens snel en is niet per definitie oncomfortabel; de mate van de remwerking hangt af van de stand van het ‘gaspedaal’ dus wanneer je niet volledig ‘lost’ neemt de snelheid minder snel af.

Geen achterbank
Een echt struikelblok is het feit dat de Mini E geen achterbank heeft. Het accupakket slokt het grootste deel van de interieurruimte achter de voorstoelen op, zodanig dat je beter elke dag in plaats van één keer per week boodschappen kunt doen. Het laat zich raden dat Mini dit zelf liever ook anders ziet voor de toekomst en dat moet ook zeker mogelijk zijn. Het is immers smart nu al gelukt om bij de fortwo electric drive alle techniek en accu’s onder de vloer te houden. En da’s een veel kleinere auto!

130 km
Wat de Mini E niet kwalijk valt te nemen is de laadduur van de lithium-ion accu’s. Bijtanken duurt in geval de accu’s vrijwel helemaal leeg zijn zo’n acht uur via het gewone 220V lichtnet. Pas dan is er weer voldoende prik voor de opgegeven actieradius van 250 km, waarbij Mini zelf al aangeeft dat daar in de praktijk 130 kilometer van over blijft. En dat kunnen we, ondanks de rooskleuriger signalen van de boordcomputer, ook met zekerheid bevestigen. De Mini E is echter ook aan te sluiten op een snellader, waardoor binnen een half uur de energievoorraad weer 80% is. Zo’n oplossing vraagt een aangepast laadstation thuis. En het aantal snellaadpalen is in ons land ook nog dun bezaaid, dus ook geen alternatief.

Conclusie
Mini is met de Mini E goed op weg naar elektrische mobiliteit. Een krachtige elektromotor staat garant voor plezierige prestaties die voor verbazing zullen zorgen. Tegelijkertijd is de actieradius op het niveau van concurrenten die al wel in de showroom staan. Mini moet nog wel studeren op het compact verpakken van de elektro-techniek, want een Mini wordt wel erg Mini als er naast een achterbank ook een bruikbare bagageruimte ontbreekt. Gelukkig heeft moederbedrijf BMW al laten zien dat we daar ons in de toekomst geen zorgen over hoeven te maken.