Snel(weg)laden

Rijkswaterstaat geeft toestemming om 300 laadpalen langs te snelwegen te plaatsen. Maar, zitten we daar wel op te wachte

Rijkswaterstaat wil elektriciteitsbedrijven en aanverwante geïnteresseerden toestemming geven driehonderd laadpalen voor elektrische voertuigen neer te zetten op parkeer- en andere pleisterplaatsen langs snelwegen. Ze hopen daarmee de geëlektrificeerde automobilist wat meer reikwijdte te geven.

De huidige puur elektrische auto’s zijn hooguit geschikt voor woon-werkverkeer – en dan nog lang niet voor iedereen – maar vooral gericht op zuiver stadsgebruik. Onze ervaringen met allerlei elektromobielen onderstrepen dat en eigenlijk alleen het (dan ook regelmatige) gebruik van de huur-Smarts van Car2Go in Amsterdam bevalt me écht, ondanks de kinderziekten aan de logistieke kant van het in wezen voortreffelijke systeem.

Maar als je zelf een elektriek koopt, wat kán je er dan mee? De actieradius van de leverbare modellen brengt je heus wel naar je werk en ’s avonds ook braaf weer naar huis, waarbij het mooi zou zijn als je de stroomkar bij je arbeidsplek kunt laven met draaistroom. Maar hoe dan ook, ’s avonds moet hij thuis toch weer aan het stopcontact en nog even op stap, voor een dinertje of misschien wel een noodbezoek aan een familielid, onderbreekt het laadproces misschien wel zodanig dat het toch al chagrijnig opstaan voor de rit naar het werk ultiem vergald wordt doordat de batterijtjes niet vol genoeg zijn.

Dan zou het helpen als je onderweg ‘even’ aan de snellader kunt. Maar dat maakt het uitstapje meteen al weer een uur langer – en wat doé je als je voertuig stroom staat te slikken? Staat zo’n paal op een verder leeg parkeerterrein, dan zit er weinig anders op dan een uurtje de krant te gaan lezen, nog wat verzinnen voor de onkostennota, of enig seksueel vertier te genieten dat op sommige parkeerplekken voorhanden schijnt te zijn. Heel efficiënt allemaal.

Dan liever bij een tankstation (waar ze horen), of bij een restaurant. Maar uiteraard is, zeker rond lunchtijd, de kans dan wel erg groot dat een gelijkgestemde geest u vóór was. Dat wordt dan wachten tot de laadplek vrij is en vervolgens, hopelijk zonder een handgemeen met een andere op stroom beluste, de zaak aansluiten en binnen aan de uitsmijter gaan. Te plannen valt deze gang van zaken eigenlijk niet.

De Wegenwacht gaat ook wat snellaadpalen neerzetten, maar het zal wel een paar jaar duren voordat de driehonderd van Rijkswaterstaat een redelijk dekkend netwerk gaan vormen. Tot die tijd péinst toch geen elektromobilist er over ritten te gaan maken waarop hij niet precies weet waar en wanneer hij weer aan de paal kan? Alleen betere accu’s – of natuurlijk een motortje aan boord om zelfs stroom op te wekken – zullen de elektrische-autorijder van zijn ‘range anxiety’ af kunnen helpen. Rijkswaterstaat niet.