Dat soort evenementen en het nu al optredende – hér-optredende, moeten we zeggen – ‘Verstappen-effect’ zullen niet nalaten de tanende populariteit van de autosport in ons land fris leven in te blazen. Tot mijn vreugde was een groot deel van de bijna 51.000 bezoekers aan de Historic Grand Prix het etiket ‘jeugdig’ op te plakken. Vaak vergezeld van vaders die hun kroost aan de hand van de fraaie rijdende voorbeelden een stukje autosporthistorie bijbrachten – en ondertussen zelf met volle teugen genoten.
Echt feest
Het was ook écht een feest, niet alleen op en rond het Circuit Park Zandvoort, maar ook zaterdagavond in het centrum van de badplaats, waar tijdens de inmiddels fameuze Parade de pronkstukken zowat onder je terrastafeltje door reden, met achter het stuur de coryfeeën die ook al op het circuit acte de présence gaven. Van de partij waren onder anderen Le Mans-winnaars en F1-coureurs Gijs van Lennep en Jan Lammers en zelfs Indy-500-fenomeen Arie Luyendijk (met wie ik zelf nog op de Formula-Vee cursus van onder meer zijn vader Jaap heb gezeten) was uit de VS overgevlogen. In een bloedmooie John Player Special Lotus deed hij de tijden van Ronnie Petersen en Mario Andretti bij dat team herleven.
Commercie
De Historic Grand Prix beleefde zijn derde editie en is uitgegroeid tot een volwassen evenement, dat nu ook door de commercie is ontdekt. Dat is de straf van succes, want het zo toegankelijke rennerskwartier slibt dicht door de friettenten en hospitality-units. Het gaat er allemaal wat minder informeel aan toe dan bij de eerste edities, maar het verzekert waarschijnlijk wel het voortbestaan van dit race-feest.
Verder kan het succes ervan alleen maar een positieve uitstraling hebben op de ‘gewone’ race-activiteiten in ons land, die gezien de minimaal bezette startvelden een niet ál te bloeiend bestaan leiden. Maar vooral de minder op publiek gerichte wedstrijdseries, zoals de Zomeravondcompetitie en de DNRT-activiteiten doen het wel weer goed. Maar dat de deelnemers aan door Max Verstappen achteloos gewonnen Formule-3 Masters zowat op één hand te tellen waren was een blamage. Deze overwinning was niet te vergelijken met die van zijn vader Jos in 1993.
Toro Rosso
Mede dankzij Max was in Rotterdam een geweldige menigte op de been, althans volgens de organisatie zelf wel 600.000 man. Zij zagen Max voor het eerst in een Formule-1 rijden, van het Toro Rosso team waarvoor hij volgend jaar in de Grand Prix’ zal uitkomen. Dat hij in zijn enthousiasme bij het ‘donuts-draaien’ zijn neus, althans die van de Toro Rosso, schond was een klein schoonheidsfoutje. Het is niet bekend of de schade van zijn traktement wordt afgetrokken.
Dat Nederland met Max weer een coureur in de F1 heeft, zal de belangstelling voor de topklasse van de autosport in ons land ongetwijfeld op doen laaien. Dat zagen we ook in de jaren dat Jos meereed. En als het klopt dat ook Giedo van der Garde een stoeltje bij Sauber krijgt, wordt het helemaal feest. En dan maar hopen dat de BBC weer alle GP’s gaat uitzenden.
De jongste
Max is nu zestien jaar oud en wordt dan, met zeventien, volgend jaar bij de seizoenstart in Melbourne de jongste F1-coureur ooit. Té jong? Volgens mij niet, als je ziet hoe rustig en professioneel hij interviews afgeeft, maar vooral hoe beheerst hij zijn snelheid ten toon spreidt. Tot begin dit seizoen had hij nooit in een raceauto gereden (en ook niet legaal in een gewone auto, want voor een rijbewijs is Max wél te jong) en zijn zegereeks in de F3, mogelijk gemaakt door dat prima Van Amersfoort Racing, is zonder meer imposant. Als aasgieren stortten de teams en allerlei managers zich op hem, maar met vader Jos hebben ze de verstandige beslissing genomen met het machtige Red Bull in zee te gaan, want die hebben immers het opleidingsteam Toro Rosso.
Daar zwaait mentor Helmut Marko (met wie Gijs van Lennep z’n eerste Le Mans won) de scepter en die heeft niet alleen een vrij grote, maar ook voor talent erg goede neus. Sebastian Vettel was bijvoorbeeld een ontdekking van hem en het zou de kenners niet verbazen als Max hélemaal in diens voetsporen gaat treden.
Voetangel
Maar dan raken we wel de voetangel van het succesverhaal. De verwachtingen zijn, door al die uitspraken van die kenners en alle juichverhalen in de pers zó hoog opgeschroefd dat het alleen maar kan tegenvallen. Als Max met zijn lesauto in Melbourne niet minimaal een podiumplaats behaalt, dan zie ik de krantenkoppen – en vooral het getwitter – al voor me. Zoals de beroemde sportjournalist Joris van den Berg als schreef: “Wat goed is, komt snel”. Dat geldt absoluut voor Max Verstappen. Maar de competitie in de F1 is keihard.