De Japanners hebben aan het uiterlijk van de vijfdeurs Grand Vitara weinig getornd. Dat hoefde ook niet, want het is nog altijd een prettige verschijning. Oké, de grille en voorbumper zijn opnieuw getekend en wie wil, kan het reservewiel voortaan weer aan de achterklep laten ‘ophangen’, maar daarmee houden de wijzigingen wel zo'n beetje op. Begin dit jaar is de nieuwste versie pas in ons land gearriveerd, nadat ie vorig jaar zomer al werd gepresenteerd.

Feest der herkenning
Ook het interieur is nagenoeg ongewijzigd. Bestuurders van de vorige generatie Grand Vitara ervaren het binnenste van de nieuwste versie als een feest der herkenning. In de vijfdeurs versie is voldoende been- en hoofdruimte voorhanden, ook voor de achterpassagiers. Aan bagageruimte ook geen gebrek met een inhoud van 398 liter, te vergroten tot 1.386 liter. De kofferbak is te bereiken via een vijfde deur met voor Europese begrippen het scharnier aan de verkeerde (lees: rechter)kant. Helaas is het dashboard nog altijd opgebouwd uit voornamelijk harde en krasgevoelige materialen. Een 'affabriek' navigatiesysteem behoort tegenwoordig wel tot mogelijkheden, maar wordt een beetje klungelig ingebouwd. Het systeem van Sony met touchscreen werkt wel kinderlijk eenvoudig. 

Materiaalkeuze
Zowel het ex- als interieur is dus op details aangepast. Vooruit, op de materiaalkeuze in het binnenste na, kunnen we daar mee leven. Jammer echter dat Suzuki niet wat meer tijd heeft gestoken in de techniek. Daar blijft de Japanner ver achter bij zijn concurrenten. Suzuki had zich best wat meer kunnen toeleggen op het verlagen van bijvoorbeeld de verbruiks- en emissiecijfers. Die zijn namelijk ronduit slecht. Dat heeft een aantal oorzaken, waarin ook de permanente vierwielaandrijving een duit in het zakje doet. Het systeem werkt fantastisch in het terrein, onder normale omstandigheden op de openbare weg zou een 2WD-modus geen overbodige luxe zijn. Ons testexemplaar, voorzien van een 2,4 liter benzinemotor, ook nog in combinatie met een vooroorlogse automaat, scoort namelijk een werkelijk beroerd gemiddeld verbruik van 11,4 l/100 km. En dat is geheel in lijn met de fabriekscijfers, wat neerkomt op 221 g/km CO2. De overheid straft de guitige Japanner snoeihard af door ruim 19.000 euro BPM te heffen, waardoor de aanschafprijs van ons testexemplaar net geen 50 mille bedraagt. Het maakt de Grand Vitara welhaast onverkoopbaar. Zonde!

Lage gearing
Over de 2,4 liter benzinemotor qua prestaties geen klachten. De motor levert 169 pk en loodst de 1.559 kilogram zware Grand Vitara in 12 tellen naar de honderd. De topsnelheid bedraagt 175 km/u. De automaat doet wat ongelukkig zijn werk en is ook niet meer de jongste; hij schakelt traag en laat de auto wat nerveus op gang komen bij wegrijden vanuit stilstand. Wat dat betreft zouden we de automaat achterwege laten. Scheelt ook weer een kleine zes mille in aanschaf.

Wie het onverhard gaat opzoeken heeft de mogelijkheid om een lage gearing in te schakelen via een draaiknop op de middenconsole. De Grand Vitara voelt zich op onverhard als een vis in het water en zet daar menig SUV in de schaduw. Op de openbare weg blinkt de Japanner niet echt uit. Hij is behoorlijk ‘zijwindgevoelig’, maar profiteert in tegenstelling tot zijn 3-deurs broer wel van een langere wielbasis, dat overduidelijk het comfort ten goede komt. Het trekgewicht van de versie met automaat bedraagt 1.700 kilogram, de variant met handbak mag 1.850 kilogram voortsleuren.

Voor net geen 50 mille, 49.399 euro om precies te zijn, levert Suzuki wel een complete versie van de vijfdeurs Grand Vitara 2.4. Hij is er alleen als Exclusive met zaken als een uitgebreide boordcomputer, het genoemde navigatiesysteem met bluetooth en USB-aansluiting, privacy glass, 17 inch wielen, een automatische klimaatinstallatie en cruise control. De 5-deurs Grand Vitara is eveneens leverbaar als 1.9 Diesel Exclusive met 129 pk en 300 Nm aan koppel. Ook dat is geen koopje met een vanafprijs van 48.299 euro.