De Opel Mokka krijgt meteen al concurrentie uit de eigen stal, want bij de publieksintroductie eerder dit jaar op de autosalon van Genève werd ook meegedeeld dat zustermerk Chevrolet onder de naam Trax een tweelingbroertje op de markt zet. Inmiddels is bekend dat het zelfs een drieling wordt, want ook Buick, dat zich naast de Amerikaanse thuismarkt vooral op China richt, krijgt een identiek model onder de naam Encore.

De vraag rijst onmiddellijk hoeveel ‘Opel’ er in de Mokka zit en het antwoord is snel duidelijk: vooral de motoren, al zijn die ook min of meer gemeengoed van moederconcern General Motors. Maar de productie van Mokka, Trax én Encore zal in Zuid-Korea plaatsvinden, waar het merk Chevrolet nog steeds Daewoo heet. Het aanvankelijke plan op tenminste de Mokka in de Antwerpse Opelfabriek te laten bouwen heeft GM laten schieten. Wel is besloten de Buick ook in China te produceren.

Geen verlies meer!
Voor Opel klinkt dat niet leuk, gezien de precaire situatie waarin het merk zich bevindt. Vanuit Detroit is duidelijk te kennen gegeven dat de al jaren durende verliezen niet langer gepikt worden en dat vooral de overproductie binnen Europa het hoofd geboden dient te worden. Ook al ligt er nu een mooi plan, om met instemming van Detroit een groot modellenoffensief te starten, het is onwaarschijnlijk, nee ondenkbaar dat de fabriek in Bochum én de beide Vauxhallfabrieken in Engeland gewoon door blijven draaien.

Voor het welslagen van de Mokka op de Europese markten hoeft dat allemaal geen gevolgen te hebben. Het is een model dat kennelijk aanslaat, want volgens Opel zijn er sinds Genève al 35.000 verkoopcontracten getekend, een verbazingwekkend hoog getal. Hoeveel daarvan op Opels belangrijkste groeimarkt Rusland terecht komen is niet bekend gemaakt.

Bekende doelgroepen
Met zo’n mini-SUV mikt GM duidelijk op twee soorten publiek: de bekende jonge en sportief actieve gezinnetjes én die ook zo (financieel) aanlokkelijke klanten in het segment van de ‘jongere ouderen’, die nu de kinderen het huis uit zijn en wellicht al van het pensioen genoten wordt alle tijd hebben om allerlei min of meer sportieve, in ieder geval zich buitenshuis afspelende activiteiten te ontplooien.

De Mokka kan daartoe worden uitgerust met allercharmantste dakdragers, waarop surfplanken, skikisten en wat al niet kan worden getransporteerd. Uiteraard is ook Opels befaamde inklapbare fietsenrek FlexFix voor die doelgroepen een onmisbaar accessoire, dat inmiddels met fietsen en al weggeklapt kan worden om toch nog toegang tot de fikse (tot 1.372 liter) bagageruimte te verkrijgen.

Opel Oog
Dat is dus wel inbreng van Opelzijde, net als het zeer werkzame Opel Eye, dat niet alleen allerlei verkeersborden (maximumsnelheid, inhaalverbod) in de smiezen houdt, maar ook de afstand tot eventuele voorliggers en krachtig waarschuwt wanneer die te klein wordt. Tevens speelt het Opel Oog een rol bij de rijstrookassistent die aan de bel trekt wanneer de auto over strepen op straat rijdt zonder dat de bestuurder/ster richting heeft aangegeven.

Verdere handige elektronische hulpjes omvatten de optie voor een werkelijk prima werkend systeem van adaptieve verlichting en een achteruitrijcamera, terwijl er ook een parkeerhulp én een assistent is bij het wegrijden op een helling. Dat wordt trouwens ook vergemakkelijkt voor de eveneens optioneel leverbare vierwielaandrijving, die uitsluitend in werking treedt wanneer de rij-omstandigheden daar aanleiding voor geven. Zo niet, dan krijgen alleen de voorwielen aandrijving, hetgeen dan weer brandstof bespaart.

Drie motoren
Dat brengt ons bij de beschikbare motoren: op benzine lopen de 115 pk sterke 1,6-liter en de 1,4-l turbomotor met 140 pk, diesel slikt de 1,7 CDTI met 130 pk. Met zesbak hebben ze alle drie standaard Stop&Start, de turbo en de diesel kunnen ook met een automaat worden geleverd en daar is dat brandstof besparende systeem nog niet op berekend.

Bij de persintroductie in Oost-Friesland waren alleen de turbo en de diesel aanwezig, waarbij die laatste in negatieve zin opviel door zijn ouderwetse geluidsproductie. Maar hij is met zijn 4.5 l/100 km wel mooi zuinig en zijn koppel van 300 Nm zorgt voor een aangename souplesse. Vooral bij optrekken uit lagere snelheden is hij behoorlijk vlot (en lawaaiig), maar het duurt een eeuw voordat de topsnelheid van 187 km/u is bereikt. 

De 1.4 turbo heeft er meer zin in, maar dan moet je niét de 4x4 nemen, waar de extra ijzerwaren wel erg veel gewicht in de schaal leggen: die weegt meer zeker 65 kilo méér en daardoor liefst 1.350 kg. Voor de wintersportganger natuurlijk prima, maar in ons vlakke land ben je vlotter – en zuiniger – af met een gewone 1.4 Turbo. Alleen: Opel levert vooralsnog de turbo uitsluitend met die vierwielaandrijving. Over de good-old 1.6 benzine zonder turbo - de instapper - kunnen we helaas niets melden.

‘Europees’
Het design van de Mokka heet ‘Europees’, maar meer dan dat er inderdaad Europese ontwerpers aan hebben gewerkt houdt zulks niet in. Hij ziet er wel vlot uit, maar heeft een wat erg ‘drukke’ achterkant. Ons beviel het interieur veel meer, dat in alle uitvoeringen lekker strak is, hoogst functioneel en uitgevoerd in werkelijk fraaie materialen die in allerlei vrolijke kleurtjes te bestellen zijn. Het meubilair is goed, met voorstoelen die worden toegejuicht door die Duitse club van rugpatiënten waar Opel zoveel mee samenwerkt, en een ook prettig zittende en toch deelbare achterbank. Met het comfort is echt weinig mis.

Ook het rijgedrag is gewoon probleemloos, al merk je op de Autobahn wel dat het zwaartepunt erg hoog ligt, hetgeen de stabiliteit niet erg ten goede komt. In rechte lijn ‘zoekt’ de Mokka nogal en in bochten is hij braaf een beetje onderstuurd, precies zoals je zou verwachten.

Alles bij elkaar is de Opel Mokka best leuk, maar ook niet indrukwekkend. Speels is nog de beste omschrijving.