Met de CLS begaf Mercedes-Benz zich in 2004 op onontgonnen terrein. Een vierdeurs coupé in het topsegment was nog nooit vertoond en hoewel iedereen het er wel over eens was dat het een onbetamelijke schoonheid was, werden de kansen op de markt toch heel verschillende getaxeerd. Maar hoewel de verkoopaantallen in dit segment nooit torenhoog groeien, is het succes van de beauty onmiskenbaar.

Reden voor Mercedes om een stapje verder te gaan. ‘Laten we er een stationcar van maken’, moet iemand in Stuttgart gedacht hebben, waarbij een anglofiele collega zich de term ‘shooting brake’ (of shooting break) herinnerde die wel werd gebruik voor meestal op bestelling gemaakt luxewagens om jagers en hun moordgereedschap naar de (helaas niet eeuwige) jachtvelden te vervoeren. Een Rolls Royce Silver Ghost met die bijnaam is de oudst bekende gemotoriseerde vorm van zo’n vehikel.

Heerlijk buitenspelen
Inmiddels is de Mercedes-Benz CLS Shooting Brake een feit en we hebben er goed kennis mee kunnen maken in en om Florence, in deze tijd weliswaar behoorlijk stromachtig, maar niettemin op een enkele bui na aangenaam zonovergoten. En in het de herfst naderende landschap van Toscane is zo’n Shooting Brake helemaal op z’n plaats. Want naast strakke, maar toch al weer matig onderhouden, asfaltlinten onder de naam Autostrada, biedt het landschap een heerlijke keur aan slingerende heuvelweggetjes. De CLS 500, waar we mee startten en die onze langste reisgenoot was, kon er heerlijk buitenspelen.

Hoewel de Shooting Brake een uitermate praktische auto is, met een riante bagageruimte die liefst 1.550 liter kan bevatten, is het toch vóór alles een buitengewoon luxueuze reiswagen. De 4,6-liter V8 heeft, mede dankzij de voortreffelijk ingedeelde zeventraps automaat, niet de minste moeite met de 1.955 kg die hij in deze versie weegt. Een fors gewicht, maar toch door toepassing van veel (kostbaar) aluminium en superstaal binnen zeer acceptabele grenzen gehouden. Want niet alleen qua laadruim is de CLS een joekel: wielbasis 2,87 m en een totale lengte van 4,96 m.

Rotsvaste wegligging
Met zijn koppel van 600 Nm (over het brede terrein  van 1.600 tot 4,750 omw/min) sleurt hij de luxebak spelenderwijs al die heuvels op en de wegligging is dermate rotsvast – en bovendien door alle mogelijk elektrische beschermengelen ondersteund – dat je het gevoel heb met een lichtgewicht sportautootje onderweg te zijn.

We hadden alleen onze bescheiden handbagage bij ons, maar de standaard Airmatic luchtvering achter zal ervoor zorgen dat dat perfecte weggedrag niet ongunstig door lading of passagiers (maximaal 525 kg) wordt beïnvloed. Er staan voldoende accessoires ter beschikking om zo’n lading muurvast te zetten. Een héél fraaie optie is een kofferbakvloer van buitengemeen fraai Amerikaanse notenhout, dat is afgezet met aluminium en rubberen strips en die voor de vriendelijke meerprijs van 5.218 euro door de Designo-afdeling wordt geleverd – het Italiaanse woord luidt trouwens disegno.

Helemaal compleet
Wat er überhaupt aan inrichtingsvarianten mogelijk is omvat een brochure die de omvang van een Statenbijbel benadert en de meerprijzen zijn, ook heel ouderwets, bepaald niet misselijk. De huidige auto-industrie heeft niets aan gadgets bedacht, of het is hier leverbaar – dus gaan we ze niet opsommen. Daar staat tegenover dat de basisversies eigenlijk helemaal compleet zijn, waanzinnig fraai afgewerkt en voorzien van de mooiste materalen, zodat wat je er extra aan laat versieren pure opsmuk is. Maar ik vermoed niet dat ook maar iémand het bij een basisversie laat.

Sportautokwaliteiten
Nadat we vastgesteld hadden dat zo’n 500 meer dan voldoende is gemotoriseerd, hebben we iets minder uitgebreid kunnen constateren dat ook de 350 diesel, met zijn V6 van 265 pk en 620 Nm eigenlijk ook gewoon rasechte sportautokwaliteiten bezit. Dat er oliestook aan boord is hoor je uitsluitend bij een koude start en héél heftig accelereren, maar het akoestische comfort staat op een even hoog niveau als de hele rest. Deze twee versies zij  trouwens ook met 4MATIC vierwielaandrijving leverbaar, hetgeen voor wintersportgangers een zegen zal blijken.

Toch nog een AMG
Maar dan is er toch ook nog een AMG versie, van buiten niet meer zo ordinair herkenbaar als vroeger wel het geval was, maar een nog grotere keuze uit lichtmetalen wielen en vier prachtige uitlaatpijpen verraden hem – samen met het overweldigende gebulder dat uit die buizen golft. De V8 meet hier 5.461 cc, ondanks dat de naam CLS 63 luidt, en hoest blaffend 525 pk op, bij een trekkracht van 700 Nm. Hoe gek we ook zijn op power, power en nog eens power, eigenlijk vonden we deze AMG-versie totaal overbodig. Ook het onrustiger weggedrag en een naar onze smaak te laat schakelen van de automaat (dat is om de boel te sparen) maakten hem niet aantrekkelijker dan de 500. Zeker niet als je de meerprijs à € 42.160 in aanmerking neem. En dan is er óók nog een AMG Edition 1, die 557 pk en 800 Nm te bieden heeft.

Nee, we vinden de CLS Shooting Brake ‘gewoon’ al een absolute topper. Een van de allerfijnste rijmachines van het moment met een in weldadige luxe gehulde ultieme praktische bruikbaarheid. Indrukwekkend in alle opzichten. Vanaf 71.500 euro, voor de 250 CDI.