Daar is-ie dan; de nieuwe Aveo. Splinternieuw ontwikkeld en weer helemaal bij de tijd. Wat heet; hij valt ook best lekker op! Geheel volgens de laatste Chevrolet mode heeft de nieuwe Aveo een neusje die op onweer (lees: aanval) staat. Toe maar! Dat het Chevy-logo er wederom op het laatste moment nog tussen gezet lijkt te zijn staat wat knullig. De losse ronde koplampunits en zwart omrande achterlichten á la Chevrolet Spark zijn wel een originele vondst om zijn verschijning stoer aan te dikken. De Amerikanen hebben ook de moeite genomen vijftien, zestien en zeventien inch wielen in het leveringsprogramma op te nemen. Met zo’n serieuze wielmaat (niet standaard) en het levendig blauw kleurtje van de koets staat de nieuwe Aveo er strak bij.  

Volwassen interieur, maar …
In zijn verschijning doet de nieuwe Aveo zijn voorganger met respect vergeten. Binnenin is Chevrolet ook met een schone lei begonnen, en liet zich daarbij – met de kleinere Spark in het achterhoofd – baseren op een motorfiets. Dat zie je direct terug voor je neus; het instrumentarium is zowel analoog (toerental) als digitaal (snelheid). In het paneel heeft ook elk controlelampje z’n eigen uitsparing; leuk bedacht! Ronde ventilatieroosters a la Mini zijn weer niet zo fantasierijk gekozen maar staan ook de Aveo goed. De middenconsole is overzichtelijk ingericht met een – afhankelijk van de uitvoering – geïntegreerde radio/cd-speler binnen handbereik. Hoewel de drie draaiknoppen voor de klimaatregeling wat laag in de middenconsole zijn geplaatst roepen die ook geen vragen op. Het potige (Opel)-stuur herbergt de nodige toetsen voor comfortabele luxe zoals cruise control, audiobediening en de bluetooth-carkit. Duidelijk is dus dat het Aveo-interieur logisch in elkaar steekt en leuk is ontworpen. Ook als het om ruimte gaat heeft de Amerikaan het goed begrepen; 290 liter bagageruimte is heel behoorlijk en voorin zit je uitstekend op volwassen formaat stoelen. De beenruimte op de achterbank is – waarschijnlijk ten gunste van bagageruimte - niet meer dan redelijk maar met z’n vieren op stap is wel even uit te houden.

…niet in materiaalgebruik
Na deze opsomming van overwegende lofzang moet ons nog wel iets van het hart; de gebruikte afwerkingsmaterialen zijn niet overal zorgvuldig gekozen. We verwachten heus geen soft touch materialen in deze klasse maar de harde deurpanelen (met slordig sluitende naad van het ingelegde lichtgrijze paneel) verraden nadrukkelijk kostenbesparing. Ook al ‘siert’ bijvoorbeeld de Hyundai i20 eveneens een hoog plastic sfeertje, bij het volwassen worden van een auto verwacht je ook gewoon een hogere kwaliteitsindruk. En die kans heeft Chevrolet niet gegrepen. Een laagje stof (net als in de Cruze) had al wonderen kunnen doen! Old habits….

Plezierig rijgedrag
Zodra we gaan sturen komt de Aveo weer verrassend uit de hoek; wat is hier vooruitgang geboekt! De lichte besturing moet je smaak zijn maar voelt nu een stuk natuurlijker. Het kunstmatige gevoel van zijn voorganger is vrijwel compleet verdwenen, terwijl er nu energiezuinige, elektrische bekrachtiging wordt toegepast. Ook de capaciteiten van het onderstel geef alle reden tot een vrolijke noot; dankzij het Gamma-platform (waarop ook de Opel Corsa is gestoeld) koerst de Aveo solide en vrij strak, zonder te nadrukkelijk of juist heel soft te reageren. Daarbij levert Chevrolet alle Aveo’s af op Europees (Continental) rubber, waardoor de grip van de voorwielen met sprongen vooruit is gegaan, onderstuur is teruggedrongen en zo de rijeigenschappen beter (en veiliger) tot hun recht komen. Je kunt nu rustig een bochtje leuk nemen, in plaats van je schrap zetten en hopen op genoeg asfalt.

Lome benzinemotoren
De feestvreugde onderweg is echter toch van kortere duur. De verbeterde benzinemotoren waarmee we hebben kunnen rijden zijn bot gezegd liever lui dan moe. Hoewel de feiten genoeg aktie beloven – de 1.2 levert 86 pk en de 1.4 heeft er 100 - zit er weinig leven in. Beide vierpitters klimmen traag in de toeren en voelen niet energiek aan. Daar kan de verder probleemloos schakelende vijfbak niets aan veranderen. De 1.2 heeft als extra ‘handicap’ een ECO-specificatie met een langere eindoverbrenging om een laag verbruik te realiseren en neemt daardoor nog meer de tijd. Chevrolet geeft zelf 28 tellen op voor een 'sprintje' van 80-120 km/u in het vijfde verzet. De 1.4 is bijna acht tellen sneller. En van 60-100 in 4? 17.7 tegen 12.7 seconden. Toch draait het duo bij 120 km/u meer dan 3500 toeren en dat is wel een beetje te horen. Bij lagere snelheden zijn de benzines wel redelijk stil. De 1.3 CDTi diesel die later leverbaar wordt kan – met de rijtest van de Corsa ecoFLEX in het achterhoofd – waarschijnlijk meer indruk maken, al is die diesel niet de stilste in zijn klasse. Ondertussen beraadt Chevrolet zich ook op een bifuel-versie van de Aveo 1.2. Na het succes van de Spark met LPG-installatie denkt de importeur ook met de Aveo bifuel (net als Opel met de Corsa LPG) in Nederland een slag te kunnen slaan. Deze versie kan dan naar alle waarschijnlijkheid ook BPM- en wegenbelastingvrij worden aangeboden en dat is voor de portemonnee natuurlijk heel prettig. Hiervoor moeten de techneuten minimaal negen gram van de CO2-uitstoot weg snoepen aangezien de Aveo 1.2 benzine 119 gram voor zich laat noteren.

Met een goede reden niet de goedkoopste
Traditiegetrouw heeft Chevrolet aan het einde van de rit nog een belofte waar te maken; een scherpe prijs. Het feit dat de Aveo er vanaf 11.695 euro is doet de nekharen niet direct overeind staan; de Fabia is er vanaf 9.990 euro en de Hyundai i20 ‘doet’ minstens 10.995 euro. De Aveo is echter een vijfdeurs en heeft een rijkere (veiligheids)uitrusting met standaard zes airbags, centrale deurvergrendeling en ESP. Airco is op de instapuitvoering LS een optie van 500 euro, op de LT en LTZ-versies is het standaard. De meerprijs voor de vierdeurs sedan bedraagt 400 euro. Automaatrijders zijn aangewezen op de 1.4 benzinemotor en betalen twee mille extra.

Conclusie
Is Chevrolet met de nieuwe Aveo van goeden huize gekomen? Ten dele. Qua looks hebben de Amerikanen het goed begrepen; de Aveo is een frisse verschijning geworden met originele details, ook in het interieur. Helaas is men wel vergeten ook meer aandacht te bestelen aan het materiaalgebruik binnenin en dat is een gemiste kans. Niet alleen ten opzichte van zijn voorganger, maar ook de concurrentie. Daarentegen rijdt de nieuwe Aveo heel volwassen en plezierig; hier zijn echt grote stappen gezet en dat is een compliment waard. Jammer dat de wat duffe benzinemotoren echter nog niet overboord zijn gegooid; ze voldoen maar zijn moeilijk te porren om echt te presteren.