Anno 2010 zijn compacte MPV’s al lang en breed gemeengoed. Opel was er met de eerste generatie Meriva in 2003 vroeg bij. Met de variabel in te delen achterbank hadden de Duitsers een innovatieve vondst om het interieur flexibel in te richten. De nieuwe Meriva gaat daarin nog veel verder, waarover later meer. Inmiddels is het segment druk bezet en komt het ook op de ‘verpakking’ van dit soort ruimtemodellen aan. Gelukkig heeft Opel de smaak de pakken met de komst van de Corsa, Insignia en Astra. Het hoekige doosontwerp is aan de straat gezet en vervangen door stroomlijn en design, geheel volgens het nieuwe merk-DNA. Daarin is ruimte voor een grote grille, vlotte, grote koplampen en de nadrukkelijk belijnde flanken, die inmiddels traditie zijn op een Opel ‘van deze tijd’. Achter de frivool getekende raamlijn – voorzien van een subtiel knikje – gaan twee achterportieren schuil die niet naar voren openen of wegschuiven. Het zijn de nieuw ontwikkelde FlexDoors, gekscherend ook wel suicide doors genoemd.

De deuren scharnieren naar achter en creëren zo een veel ruimere instap. Dat verzorgen traditionele schuifdeuren ook – die zijn zelfs handiger in kleine parkeervakken – maar Opel's constructie vraagt minder offers van de designers, die stiekem ook eens iets anders wilden proberen. Het is de eerste paar keer even wennen om niet in het luchtledige te grijpen. Gezinnen met kinderen zullen deze creatieve instap snel waarderen; het insnoeren van kids in een zitje is zo een fluitje van een cent en vraagt geen draai van de rug. Ook kan de achterbank zo in een handomdraai worden neergeklapt, verschoven of naar elkaar toe gezet. Dat laatste trucje – FlexSpace genaamd - had de vorige Meriva ook en creëert met ruimte naast de stoelen. De gemonteerde ergonomische stoelen voorin zijn optioneel en nog een aanwinst om het verblijf aangenaam te maken. Ze zitten als gegoten en hebben een verstelbaar zitvlak; een comfortabele optie die tot nu toe alleen in menig luxe middenklasser verkrijgbaar is. Het meubilair is van goed formaat maar snoept niet aan de beenruimte achterin; die is nog altijd ruim voldoende. Vliegtuigtafeltjes en een extra opberglade zul je dan echter moeten missen. Dat de wangen wel vrij hoog zijn en ‘overwonnen’ moeten worden bij het uitstappen, nemen we ook maar op de koop toe.

Verborgen ruimte

De iets hogere instap van de Meriva is niet alleen – we kunnen er niet omheen – aantrekkelijk voor de doelgroep op leeftijd, maar verschaft ook meer overzicht. Zeker met de ver geplaatste voorruit en het optionele panoramadak ademt het interieur achter het stuur enorm veel ruimte. De sfeer is door de mix van grijsbruin en groenblauw binnenin veel prettiger dan het grauwe grijze van z’n voorganger, al spiegelt die combi voorin bij felle zon in de ruit. Verder kijken we uit op een dashboard dat is geïnspireerd op dat van de Astra en Insignia, met een glooiende middenconsole die riant is voorzien van knoppen. Dat lijkt teveel van het goede, maar toch snel te doorgronden; de klimaatregeling en audio zijn van elkaar gescheiden, bovendien zijn de draaiknoppen het meest essentieel. De middelste dient daarbij ter bediening van het navigatiesysteem, waarvan het display centraal bovenop het dashboard geplaatst. Een handige plek die niet de aandacht van de weg afleidt tijdens het rijden. Het instellen en berekenen van een bestemming is een fluitje van een cent en doet ook niet verlangen naar een touch screen of een portable TomTom.

Menig MPV doet zijn naam geen eer aan zonder bakjes, vakjes en andere slimme opbergmogelijkheden. Opel heeft er flink op zitten brainstormen en heeft de FlexRail bedacht, waarin een deel van maximaal 32 verborgen schatten weg te stoppen zijn. Op deze aluminium rails tussen de voorstoelen zit een armsteun en allerlei vakken en bekerhouders op verschillende niveaus, die tevoorschijn komen door ermee te schuiven of ze uit te nemen. Ook zijn daar diverse 12V en multimedia-aansluitingen geplaatst. Het is een praktische rail om je behoefte aan opbergruimte naar eigen hand te zetten. Als hier je telefoon, iPod, thermoskan en portemonnee niet precies in past weten we het ook niet. Zelfs voor fietsen heeft Opel een oplossing. Deze hoeven niet in de auto worden gesleept, maar kunnen achterop worden meegenomen met behulp van FlexFix. Het systeem is ook leverbaar op de Corsa en Antara en is in feite een uitschuifbare fietsendrager, verborgen in de bumper. Achterklep open, schuif omzetten, fietsen erop klikken en rijden maar! Zonder trekhaak. Easy as that, iets dat alleen Opel nog heeft kunnen bedenken. Parkeersensoren zijn overigens dan niet meer mogelijk.

Brave turbokracht

Motorisch gaat Opel mee in de algemene trend van downsizing. Daarom zijn er voor de Meriva kleinere motoren weggelegd die zuiniger zijn dan voorheen en tegelijkertijd meer kracht te bieden hebben. Wij rijden de 1.4 Turbo in de meest bescheiden vorm, die dan toch al 120 pk levert en feitelijk niet onderdoet voor de 1.8 van z’n voorganger, gezien de standaard prestatiecijfers waartoe de krachtbron in staat is. Dankzij assistentie van de turbo is de 1.4 soepel, maar weet de viercilinder dat niet te combineren met dat enthousiaste en het levendige karakter dat we van andere turbomotoren van dit formaat kennen. En dat terwijl de Meriva juist heel verrassend, aansprekend stuurt en zelfs een vlotte stuurman kan verleiden met veel grip en strakke reacties! Onderin zet-ie het op een brommen en bij acceleratie komt het antwoord van Opel op efficiëntie trager op toeren. De vijfversnellingsbak met vrij lange overbrengingen is daar mede debet aan, gericht op een laag verbruik en rust (dat de 17 inch banden tamelijk hoorbaar verstoren).Vooral in de twee hoogste versnellingen is de trekkracht minder dan verwacht. Waarom de zesbak uit de sterkere 140 pk versie niet voor ons exemplaar bestemd is blijft gissen. De transmissie zit verder goed binnen handbereik maar moet wel nadrukkelijk worden beetgepakt om vlot te kunnen schakelen. Aan dit wat hakerige karakter vielen ook de grotere familieleden ten prooi. Met de stroom mee rijdend kwamen we tot een verbruik van 1 op 12.5. Niet bijzonder zuinig gezien het feit dat Opel vier extra kilometers belooft, maar nog wel acceptabel voor een auto van dit formaat.

Prijzen en uitrusting

De prijslijst van de Meriva start bij 17.995 euro. Onze 1.4 Turbo kost 1000 euro extra en is er als Cosmo voor 21.995 euro. Elke Meriva is standaard uitgerust met ESP, twee airbags, elektrische ramen voor, elektronische handrem, Isofix en vijftien inch stalen wielen. Vanaf de tweede trap Edition zijn extra airbags, airco, cruise control en een radiosysteem standaard. In het meest luxe uitrustingsniveau komt daar nog automatische airco, 16 inch lichtmetaal, mistlampen en lederen accenten bij. Navigatie is als onderdeel van het Business Pack een optie van 995 euro, inclusief Bluetooth. Voor de slimme fietsendrager rekent Opel 800 euro.

Conclusie

Opel’s nieuwe Meriva is klaar voor de toekomst voor iedereen met behoefte aan ruimte én een gemakkelijke entree. Dankzij een aansprekend design en meer handzame innovaties om zoveel mogelijk mee te kunnen nemen is de aantrekkingskracht van Opels flexibele telg er met sprongen op vooruit gegaan. Naast een boel ruimte schuilt er – toch een beetje onverwacht - ook een fijne dosis dynamiek in de Meriva, iets dat de jongere bestuurders ongetwijfeld ook zal interesseren. De 1.4 Turbo is echter wat braafjes en zien we voor zijn capaciteiten iets levendiger.