De term ‘downsizen’ is niet meer weg te denken in autoland. De laatste jaren heeft bijna iedere fabrikant wel een turbomotor met kleinere inhoud gepresenteerd, die vervolgens de plaats innam van een atmosferische ‘brandstofslurper’. In theorie goed voor het milieu. Zo introduceerde de Fiat Group in 2007 de zogeheten Fire 16V-motoren (T-Jet). Inmiddels zijn ze in Italië weer een stap verder in de ontwikkeling. Een team van slimmeriken heeft namelijk de revolutionaire MultiAir-techniek bedacht wat weer voor een beter rendement zorgt. De Alfa Mito bijt het spits af.

Elektrohydraulisch

De bestaande 1,4-liter Fire zestienklepper vormt de basis voor de nieuwe techniek. Het modulaire MultiAir systeem komt straks ook beschikbaar voor andere krachtbronnen binnen de Fiat Group. Het principe is zelfs geschikt voor de Multijet diesels, zo verzekerde de fabrikant ons. Dat is voor latere zorg. MultiAir is feitelijk een elektrohydraulisch bedieningssysteem voor de inlaatkleppen. Per cilinder bekijkt de software wanneer en hoever de inlaatkleppen zich met behulp van een tegen de nokkenas geplaatste actuator moeten openen en sluiten om een optimale verbranding te genereren. Met andere woorden, de luchttoevoer kan per cilinder perfect worden getimed en afgemeten. Bij traditionele motoren worden de inlaatkleppen uitsluitend door de nokkenas geopend (volgens een vast patroon). Volgens FPT gaat er op deze manier tien procent aan nuttige energie verloren. De actuator gebruikt dankzij een kleine aanpassing aan het smeeroliecircuit standaard motorolie als bedrijfsvloeistof.

DNA

De Mito 1.4 MultiAir is in eerste instantie in twee uitvoeringen te bestellen, een atmosferische 1.4 met 105 pk of een geblazen 1.4 met 135 pk. Voorlopig blijven de gewone Fire-motoren ook nog in de handel, maar ze hebben naar alle waarschijnlijkheid hun langste tijd gehad. Zeker als straks de QV debuteert. Zo’n Mito klinkt al niet beroerd, de MultiAir doet daar nog een sportief schepje bovenop. Uiteraard is de DNA-knop ook weer van de partij. Voor niet Alfisti, hiermee stel je de gaspedaalrespons, de mate van stuurbekrachtiging en het stabiliteitssysteem in, waarbij de D van Dynamic het beste past bij de geblazen 1.4. Jammer dat Alfa nog altijd kampt met een erg kunstmatige stuurbekrachtiging. Natuurlijk, je merkt wel degelijk verschil tussen de drie modi, maar in Dynamic functioneert de installatie veel te nerveus en verre van communicatief. De gaspedaalrespons daarentegen is fenomenaal. Kijken naar het gaspedaal is bij wijze van spreken al genoeg om de krachtbron op te toeren. Vanaf 1.750 tr/min staat er 206 Nm aan koppel ter beschikking, waarna bij 5.000 omwentelingen de 135 paarden je zonder horten of stoten richting het rode gebied begeleiden. Kortom, een mooie lineaire versnelling en de motor is bij vrijwel elk toerental super alert. Snel schakelen met de vijfbak (!) leidt tot een sprint van nul naar honderd in 8,4 seconden. De topsnelheid ligt op 207 km/u. Waarom geen zesbak? Omdat een vijfbak volstaat, antwoordde de fabrikant kordaat. Na een korte kennismaking, weliswaar op het circuit, konden we vaststellen dat de 1.4 Turbo bij een tempo van 120 km/u in z’n vijf zo’n 3.000 toeren draait, dus dat is acceptabel. Niet alleen het nieuwe ademhalingsorgaan zou een brandstofbesparing op moeten leveren, ook het standaard stop-/startsysteem draagt bij aan een gunstiger verbruik. In het startschot vertrekken is er niet bij. Na het intrappen van de koppeling heeft de startmotor iets langer de tijd nodig om de motor aan te zwengelen. Zet je namelijk de bak vrijwel gelijktijdig in z’n één dan slaat de motor weer af.

Quadrifoglio Verde

Het meubilair oogt zeer uitnodigend, maar eenmaal erin plaatsgenomen zijn de wangen van de sportstoelen niet in staat je voldoende steun te bieden tijdens het betere bochtenwerk. Ook mist de bijrijder een handgreep in de dakhemel. En nu we toch bezig zijn, het dashboard ter hoogte van je rechterknie lijkt wel opgetrokken uit baksteen, zo hard is het plastic en zo zeer doet je knie na een stevig ritje. Overigens zijn de meningen ook verdeeld over het carbonlook materiaal dat de bovenzijde van het dashboard siert. Iets te veel van het goede. Het exterieur van de Mito, bij voorkeur gedrenkt in een rode tint en met mooie wielen kan ons wel bekoren. Hier en daar verwijst Alfa met een knipoog naar de 8C Competizione. Nog meer in de buurt van deze sportwagen komt de Mito QV, voorzien van dezelfde 1.4 Turbo MultiAir maar met een vermogen van 170 pk. De Quadrifoglio Verde met zesbak komt nog sneller uit de startblokken (0-100 in 7,5 seconden) en topt 219 km/u. Bovendien is de DNA-knop nu ook gekoppeld aan een kwartet actieve schokdempers. Ook bewijst het Q2-systeem in deze versie zijn meerwaarde. Het elektronisch sper verdeelt het vermogen over beide voorwielen afhankelijk van de mate van grip om nog sneller een bocht uit te kunnen accelereren.

De Alfa Mito 1.4 MultiAir met 105 pk staat in oktober bij de dealer voor prijzen vanaf 19.100 euro (B-label). De geblazen versie met eveneens een B-label is 2.000 euro duurder. Wat de Mito QV moet opbrengen is nog niet bekend. Overigens komt deze potente versie pas in april naar ons land.