Benzinegeur, rokend rubber, en spectaculaire filmscènes, dat zijn de zaken die ons te binnen schieten bij het naderen van de Ford Mustang. Deze muscle car heeft door de jaren heen een begeerlijke status verworven. Misschien is de Mustang in ons land nog wel meer een liefhebbersauto dan in de Verenigde Staten zelf. Daar kost de auto relatief weinig geld en zie je ze regelmatig op de hoek van de straat staan. De nieuwe generaties hebben duidelijk nog steeds het DNA van de aloude Mustangs, met nog altijd het ‘paard’ in de dreigende neus, opgeklopte wielkasten en een set verticaal geplaatste set achterlichtunits.

Heldhaftige V6

Pioneer maakt hun eigen Mustangs uniek, met uit de kluiten gewassen wielen met chromen randen en striping over de lengte van de carrosserie. Een echte show car dus! Dat blijkt ook als we een kijkje nemen onder de kap. Daar ligt een vier liter V6 in de startblokken, een bijzonder formaat, maar brengt slechts 210 pk op de been. Dat maakt niet echt indruk, zou je denken. Niets is minder waar. Na het omdraaien van de sleutel komt de V6 met een zelfverzekerde grom tot leven. That sounds interesting! Van een verfijnde roffel moeten deze Amerikaanse paarden niet hebben. De V6 mag helemaal los gaan en klinkt dan ook veel krachtiger en imposanter dan je zou denken. Ja mensen, dat moeten we doorgaans nou missen met onze viercilinders! Laten we voor het gemak het gegeven 'brandstofverbruik' achterwege...

Good looking

Snel instappen dus. In de cockpit draait het vooral om good looking. Ford plaatst een behoorlijk groot lederen stuur, met daarachter een klassiek ingericht instrumentarium. Het lettertype doet ons weer denken aan die goede oude tijd, lekker retro dus. Modern is weer dat de kleur van de instrumentenverlichting zelf instelbaar is. Een groene gloed beviel ons wel. Voor het dashboard geldt wel 'plastic fantastic', met een beetje chroom. De Amerikanen hebben daar niet zo’n last van, en ach... Ze trakteren zich wel op geurend lederen stoelen, en die kunnen ons wel bekoren.

NavGate-900

De standaard ingebouwde radio heeft plaatsgemaakt voor een hoogstandje van Pioneer, het is de AVIC-F900BT, dat radio, CD, navigatie en Bluetooth handsfree bellen combineert in één systeem. Compleet met een SD-slot. iPod en USB-aansluiting. Standaard beschikt dit model over een DVD-speler, waar ook diverse populaire audio- videoformaten zoals DivX, MP3 en WMA mee af te spelen zijn. Het merendeel van de bediening verloopt uiteraard via een touch screen. Na het inschakelen verschijnt al snel het hoofdmenu, waaruit je kunt kiezen tussen audio, navigatie of het raadplegen van contacten uit het telefoonboek. Wij kiezen voor navigatie – audio hebben immers al onder de kap. De NavGate-900 beschikt over kaarten in heel Europa, in 2D- en 3D. Dat laatste is vooral visueel een aanrader, omdat er ook diverse oriëntatiepunten zoals belangrijke gebouwen driedimensionaal worden weergegeven. De TMC-functie is natuurlijk handig om verkeersdrukte te omzeilen. Aangezien we de sleutels op een ochtend in ontvangst namen en nog de A1 voor de boeg hadden, Niets is zo vervelend als met een Mustang in de file te gaan staan. Al kun je dan wel genieten van starende blikken. Let’s go!

Ongepolijste power

Dan blijkt wederom hoe een V6 met 210 pk in een 1500 kg wegende koets echt indruk weet te maken. Bij lage snelheden kabbelt de zescilinder vrijwel stationair, dankzij de 'lazy' automatische transmissie. Bij acceleratie breekt de hel aardig los, en verandert de sound in een opzwepende, zwoele brom, gevolgd door een schreeuwig gebrul. Heel wat anders dan het smeuïge orkest wij Europeanen associëren met vee-zessen. Dit ongepolijste karakter past natuurlijk uitstekend bij een muscle car als deze. De echte petrolheads kiezen natuurlijk voor de 4.6 V8 of meer, maar we verzekeren je dat de instapper al voor bergen plezier zorgt. Scheelt ook behoorlijk wat Euro95 en banden, want beiden lust deze Amerikaan rauw. Het uitbreken van de kont is niet aan de orde van de dag, daar is 210 pk op de achterwielen te minnetjes voor, maar met nat weer en een haakse bocht kun je jezelf of de tractiecontrole gegarandeerd aan het werk zetten. Maar goed, lief hoeft een Mustang ook niet te zijn.

Je moet 'm echter niet als een sportauto zien. Daarvoor is het allemaal te lomp; het stuurwiel is van giga-formaat en laat zich daarnaast erg indirect bedienen. En een heldere communicatie met de voorwielen is er ook niet. Genieten doe je op een andere manier. Lekker cruise, genieten van die sound en af en toe een oorstrelend sprintje. De reusachtige wielen zijn vooral bedoeld om indruk te maken op anderen. In principe is een Mustang nog vrij soft, maar het platte rubber blijft een spelbreker voor comfort en laat de koets regelmatig dreunen op oneffenheden. Bovendien is de velgrand nogal gevoelig voor ongewilde obstakels. Op de lange duur zouden we ze omwisselen voor een kleinere maat. Want rijden in een Mustang gaat (ons) echt niet vervelen…