Nee, de iQ is van een heel andere orde dan de Aygo. Kijk alleen maar eens naar dat prijsverschil van ruim vier mille voor beide instappers. De iQ is dan ook bestemd voor het trendy publiek en de Aygo voor Jan en alleman. Oh, dat verklaart natuurlijk die absurd hoge prijs. Immers, wil je een bepaald imago uitstralen dan moet je daarvoor flink in de buidel tasten. Zo gaat dat nu eenmaal. Dat betekent overigens niet dat je er een zielig hoopje staal voor terug krijgt. Absoluut niet. Nee, de iQ is echt een kek autootje. Bovendien verschilt de basisuitrusting van genoemde modellen ook nogal. De instap-iQ is al lekker compleet met een handbediende airco en een hele rits aan plofzakken.

Dik stuurwiel

Eenmaal plaatsgenomen op de bestuurderstoel heb je eigenlijk niet eens het idee met een kleine auto op pad te zijn; zolang je niet achterom kijkt dan. Want feitelijk kun je met een uitgestrekte arm de achterruit toucheren. De iQ is best breed (1.68 meter); voorin is het prima toeven. De stoelen zijn redelijk hoog gepositioneerd, maar bieden te weinig zijdelingse steun. Als je de 1,0-liter de sporen geeft -voor zover dat kan- heb je het in bochten zwaar te verduren. Maar goed dat het lekker dikke stuurwiel dan de broodnodige houvast biedt. Het stuurwiel in de iQ ziet er fraai uit, met voor het oog links slechts twee bedieningstoetsen. Bij nader inzien blijkt het om een joystick te gaan waarmee je gehele audio-installatie kunt (moet) bedienen. Dat vraagt dan ook even gewenning. In eerste instantie zoek je daarom tevergeefs naar de toetsen voor de radio op de middenconsole.

Slim dash

Over het interieur gesproken, Toyota claimt een 3+1-zitter te hebben gebouwd, voor drie volwassenen en een kind. Nou, als dat kind zich nog in de babyfase bevindt dan is het geen probleem, maar wil deze +1-persoon ook nog zijn benen kwijt, dan zal ie ze in zijn nek moeten vouwen. Nee, ook bij een bestuurder van gemiddeld postuur hou je op het bankje daarachter weinig tot geen beenruimte over. Maar, eh, we horen je hersens al kraken, hoe kan het dan dat de passagier achter de bijrijder wel beenruimte heeft? Simpel, het dashboard is opgezet à la Alfa 145 en 146 van weleer. Inderdaad, zonder dashboardkastje, dus meer plek voor de onderste ledematen. De bijrijderstoel kun je dus met gemak een stukkie naar voren schuiven, zodat de achterpassagier ook over voldoende beenruimte beschikt. Overigens hoeft het instructieboekje vervolgens niet door het binnenste te zwerven. Er is voorzien in een klein tasje dat het dashboardkastje vervangt.

Theelichtje

In de iQ kun je dus feitelijk met drie personen op pad (en een baby). Dat is dus meer dan in een Smart van min of meer gelijke afmetingen. En dat is ook meteen zijn belangrijkste troefkaart. Met de stoelen in gebruik kun je enerzijds wel een extra persoon vervoeren, maar verwacht dan niet veel van de bagageruimte. Of beter gezegd, er blijft geen bruikbare stouwruimte over. Gooi je het achterbankje plat dan bedraagt de bagagecapaciteit maximaal 292 liter tegenover 340 liter in de Smart. Toyota heeft het binnenste speels ingericht, maar haalt de beoogde Avensis-kwaliteit niet. Niet qua materiaalgebruik en eveneens niet qua afwerking. De voornamelijk plasticmaterialen sluiten niet overal perfect op elkaar aan. Verder zou de binnenverlichting ook net wat meer licht mogen afgeven. Een lampje met een iets hoger wattage is welkom; een theelichtje geeft zelfs nog meer licht.

Lichtgewicht

En dan over naar het kloppend hart. Voorin de iQ hangt in ons geval de 1,0-liter driecilinder. Goed voor een vermogen van 68 pk en een koppel van 91 Nm. Tja, niet om over naar huis te schrijven. Bedenk echter dat het torretje slechts 820 kilogram hoeft voort te bewegen. Zeker in combinatie met het toch wat rauwere driecilinder geluid vertrekt ie voor je gevoel nog rap uit de startblokken. Nemen we de spec’s ter hand dan lijkt het gevoel niet helemaal te kloppen: nul naar honderd duurt 14,7 tellen en de top bedraagt 150 km/h. En hoe gedraagt ie zich op de snelweg? Prima. Het lijkt, zoals al eerder aangehaald, alsof je met een grotere auto op pad bent. Neem overigens niet op deze manier een drempel, dus met iets te hoge snelheid. Door de korte wielbasis word je vervolgens bijna gelanceerd. En dat geldt natuurlijk ook voor korte, opeenvolgende oneffenheden; die worden nauwelijks gladgestreken. Van verzet wisselen gaat zonder al te veel tegenstribbelen en een zesde versnelling hebben we eigenlijk niet eens gemist. O ja, in de stad ga je die korte draaicirkel van 7,8 meter echt waarderen. Het maakt de kleine Japanner uiterst wendbaar.

Al met al kunnen we stellen dat de iQ een welkome aanvulling vormt op het Toyota-gamma. En eerlijk gezegd waren we die mening voorafgaand aan de testsessie absoluut niet toebedeeld. Zelfs die hoge aanschafprijs is te rechtvaardigen, gezien het complete uitrustingsniveau. Een concurrent zoals de Smart ForTwo met een gelijkwaardige aankleding verlaat voor min of meer hetzelfde bedrag de showroom. Ja, daar schrik je van! De iQ 1.0 Comfort is er vanaf 12.990 euro. Wel moet gezegd dat de iQ met dieselmotor behoorlijk uit de toon valt met een vanafprijs van liefst 19.290 euro. Hoef je al die poespas niet en zoek je gewoon een stadsauto van Japanse makelij dan is de Aygo er vanaf 8.880 euro.