Om maar meteen met de deur in huis te vallen: de i20 maakt in veel opzichten een sprong voorwaarts ten opzichte van zijn voorganger. Zowel de lengte, breedte als wielbasis is gegroeid. En dat heeft zo zijn gevolgen voor het weggedrag, zeker die langere wielbasis. Bovendien levert dat extra plaatwerk ook meer bewegingsvrijheid in het interieur op. Kortom, iedereen tevreden? Bijna.

Knipoog

Hyundai heeft voor het lijnenspel van de i20 duidelijk met een knipoog naar zijn broers gekeken. Niet zo vreemd, aangezien de Koreanen met het compacte modellengamma een familieband willen kweken, zoals te zien is aan het front. En profil daarentegen is het een ander verhaal, daar kiest Hyundai voor een afwijkende vormgeving met een duidelijk geprononceerde taillelijn en een tweede plooi daaronder die het beeld sterk beïnvloeden. Binnenin ziet het er ook allemaal verzorgd uit. De ontwerpers hebben aardig hun best gedaan om er iets moois van te maken. Alleen de keuze van het materiaalgebruik, dat snappen ze nog niet helemaal. Jawel, ook in de i20 gebruiken ze weer keiharde plastic panelen, echter wel voorzien van een structuurtje, dus het oogt in ieder geval niet zo saai. Mede verantwoordelijk daarvoor is ook de middenconsole, die in een afwijkende, grijze tint is uitgevoerd. En zo’n geïntegreerde radio met cd-speler (standaard, inclusief stuurwielbediening) doet het ook altijd goed. De zit achter het stuur sluit aan bij de doelgroep. Jawel; hoe graag een autofabrikant ook zijn speeltje aan een jong en dynamisch publiek wil slijten, het merendeel van de kopers is toch echt boven de vijftig jaar oud. En ja, dat geldt ook voor de i20. Deze groep stelt een ietwat hogere zit op prijs en laat dat nu net het geval zijn in Hyundai’s nieuwste telg. Ook met de bestuurdersstoel in de laagste positie zit je namelijk nogal hoog. En achterin? Nou, daar is het, als gevolg van de toegenomen buitenmaten, best goed toeven. Genoeg ruimte voor de ledematen, zelfs voor volwassenen. De bagageruimte meet een inhoud van 370 liter en met de achterbank opgeklapt kun je maximaal 1.060 liter vervoeren.

Stevig

Hyundai beschikt over een riant motorenaanbod en biedt de i20 in liefst zeven verschillende uitvoeringen aan. Echter niet voor ons. Wij moeten het doen met vier versies. Te beginnen met de instapper, een 1,25-liter grote viercilinder benzinemotor, goed voor 78 pk. Helaas niet beschikbaar tijdens de testsessie. Toch verwacht de importeur dat juist deze versie, samen met de 1.4 een groot deel van de verkopen voor zijn rekening neemt. Waarom? Gezien het A-label, dus met een maximale milieukorting. De 100 pk sterke 1.4 komt een stuk beter uit de startblokken (0-100 km/h in 11,6 sec; top 180 km/h) en heeft onze voorkeur. De handgeschakelde vijfbak doet wat ie moet doen, maar ook niet meer dan dat. En dat geldt ook voor de stuurinrichting, die vooral rond de middenstand verre van communicatief te noemen is. Maar ja, geen i20-koper die zich hieraan stoort. Misschien wel aan de afstemming van vering en demping: stevig is de juiste omschrijving. In tegenstelling tot bij onze oosterburen beschikt de i20 bij ons niet standaard over een stabiliteitsregeling. Hiervoor dien je 695 euro extra af te tikken bij aanschaf. En wens je een automaat? Ook dat behoort tot de mogelijkheden. Hyundai koppelt een viertraps automaat aan zowel de 1.4 als 1.6 benzinemotor met 126 pk. De Koreaanse fabrikant voorziet verder in liefst vier dieselvarianten. Bij de Nederlandse dealers blijft het aanbod beperkt tot de sterkste van het stel, een 1.6 met 115 pk en 260 Nm aan koppel. Goed voor een sprint naar de honderd in 10,7 tellen en een topsnelheid van 190 km/h. Bij stationair draaien verloochent de diesel zijn afkomst niet, maar rij je met constante snelheid dan blijft ie redelijk rustig. Dat geldt eigenlijk voor alle versies. Op snelheid blijft het opvallend stil in het interieur.

De i20 is inmiddels al in ons land gesignaleerd. Voor de instapper met de 1.2 benzinemotor vraagt de dealer een vergoeding van 11.495 euro. De 1.4 moet minimaal 14.495 euro opbrengen en dieselen kan vanaf 18.695 euro. De driedeursvariant ziet in de lente van volgend jaar het levenslicht, net als een milieuefficiënte i-blue versie.