De wijzigingen aan het uiterlijk zijn nauwelijks zichtbaar geworden. Toch beweert de fabrikant een andere bumper en een nieuwe grille getekend te hebben. En, voor wie het nog niet gezien heeft, in de buitenspiegels zijn voortaan ook richtingaanwijzers opgenomen. Dat was het zo’n beetje. Nee, sterker nog, dat is alles. De genoemde ‘wijzigingen’ zijn zowel van toepassing op de 3- als 5-deurs versie. Beetje jammer dat Suzuki bij de variant met drie portieren geen oplossing heeft verzonnen om de einddemper wat meer te verhullen. Je kijkt van een afstandje zo tegen die grote bak aan.
Zijn de vormgevers binnenin misschien wel rigoureuzer te werk gegaan? Ook hier luidt het antwoord: nee. Wel zien we enkele nieuwe materialen en een andere bekledingsstof voor het meubilair. Opvallend is de materiaalkeuze boven het audiosysteem. Het zwarte kunststof paneel is nogal krasgevoelig. De bedieningselementen voor de airco daaronder zijn eveneens aangepast. Toch wel noemenswaardig, aangezien de Vitara standaard over een automatische klimaatinstallatie beschikt. En tot slot nog een laatste nieuwtje en dat betreft de verlichting voor de toetsen op het stuur. Kun je mee lachen, maar het is wel een prima verbetering. In de avonduren heb je er zodoende ook nog wat aan. En dat was tot voor kort niet het geval. Ook de Suzuki Splash moet het bijvoorbeeld zonder deze verlichting doen. Irritant.
Goed, tijd voor het echte nieuws. Onder de kap zien we in ieder geval de drie bekende motoren ook weer terug. Voor de 3-deurs is dat dus de 1.6 en de 1.9 diesel en bij de 5-deurs begint het gamma met de 2,0-liter benzinemotor. Uiteraard ook hier dezelfde oliestoker. Wat is dan nieuw? Beide benzinemotoren zijn licht aangepast en gaan iets zuiniger met de brandstof om. De zestienhonderd stoot zodoende voortaan 195 gram per kilometer CO2 uit, tegen 199 in zijn voorganger. En de 2.0 gaat er negen gram op vooruit en komt op een gemiddelde CO2-uitstoot van 199 gram per kilometer.
Helemaal nieuw is de 2.4 benzinemotor, die in beide varianten (3- en 5-deurs) geleverd kan worden. De krachtbron is standaard gekoppeld aan een handgeschakelde vijfbak. De versnellingbak is echt zo’n gevoelloos type. Je hebt geen idee wat er allemaal onder de pook gebeurt. Maar goed, hij doet zijn werk. Even de cijfers: de 2.4 levert 169 pk en het maximaal koppel bedraagt 227 Nm bij 3800 tpm. Zoals je aan de cijfers kunt zien, komt de boel relatief laat op gang. En dat blijkt ook het geval in de praktijk. Het is zaak om de motor flink te belasten, dus wil je enigszins vooruitkomen, zul je je vooral in de hogere toerenregionen moeten begeven. Van nul naar honderd duurt 11,7 seconden en de topsnelheid bedraagt 180 km/h. Eigenlijk geldt dat ook voor de nieuwe 3.2 V6, ook al heeft de fabrikant juist deze krachtbron geïntroduceerd vanwege het beperkte bereik van de oude 2.7 V6. De nieuwe zescilinder komt ruim 1300 toeren eerder aan zijn maximaal koppel. Het technische staatje vermeldt een vermogen van 233 pk en een trekkracht van 291 Nm bij 3200 tpm. Geef je de krachtbron de sporen, dan zet ie een luide keel op en kun je in 9,3 tellen de honderd aantikken. Bij 200 km/h is de pijp uiteindelijk leeg. De aandrijfkrachten worden in alle gevallen over de vier wielen verdeeld. Ook de instapper beschikt over vierwielaandrijving. Dat betekent dus dat je in het terrein geen modderfiguur slaat. Nee, aangezien de koets hoog op zijn poten staat, geraak je niet op de eerste de beste zandweg vast. Debet aan deze afstemming is het gedrag op de openbare weg. Neem je met iets te hoge snelheid een bocht, dan gaat de koets behoorlijk op één oor hangen.
Aangezien 4WD in alle gevallen standaard is, verwachten we een ‘gepaste’ prijsstelling. De Nederlandse importeur weet echter de vanafprijs keurig binnen de perken te houden waardoor de 3-deurs Grand Vitara 1.6 Base voor 22.999 euro de dealer mag verlaten. Wil je de grotere vijfdeurs variant, reken dan op een bedrag vanaf 26.799 euro voor de 2.0 Comfort.
