Al denkend aan de Mercedes SL doemen er flashbacks op van cruisende exemplaren in Amerikaanse films, en rokend spektakel van Top Gear presentator Jeremy Clarkson. Hoewel er tussen die twee uitersten heel wat jaren zitten, blijkt de SL zeker tegenwoordig van beide markten thuis. Hij is laag, breed, en is met ruim 4.5 meter lengte nog aardig van formaat ook. Elegant gelijnd, maar toch sportief, dankzij de haaievinnen in de spatborden voor en de grote breed grijzende grille en de lange motorkap met powerdomes. De achterbumper met diffusor-look completeert deze karakteristiek. De SL280 die wij op de redactie te logeren hadden is tweemaal nieuw. Mercedes voerde een facelift door, waarbij vooral opvalt dat de neus anders de wereld in kijkt. Een beetje terug in de tijd zelfs, want de eerste aanblik doet weer denken aan de generaties uit de jaren tachtig, met die rechter opstaande grille en hoekige koplampen. Tegelijkertijd straalt de neus meer kracht uit, en zet hij zijn sportieve karakter meer op de voorgrond. Helemaal volgens de trend overigens, het kan niet sportief genoeg tegenwoordig. De 280-motorisering kun je herkennen aan het 17 inch lichtmetaal en is voor de SL helemaal nieuw. Althans, voor deze generatie. Mercedes heeft de 280 al jaren in het gamma gehad, maar verdween en dook zo nu en dan weer op tussen de generaties door. Tegenwoordig weet men steeds meer kracht uit de cilinders te persen, waardoor deze drieliter met 231 pk gewoon een plaatsje kreeg onder de lange motorkap.

Onder die kap ligt ook de 7G-Tronic zeventraps transmissie die al in vele Mercedes-modellen dienst doet. Het blijkt een harmonieuze combinatie om de 230 paarden en 300 Newtonmeters koppel paraat te houden. Aldus wordt de ruim 1700 kilogram wegende koets adequaat in beweging gebracht. We spreken bewust niet over rokend rubber en spectaculaire acceleratiesprints. Daar is déze motorisering niet voor bedoeld. De acceleratie is subtiel vlot, zou ik willen zeggen. Van 0 tot 100 accelereren duurt 7.8 tellen, maar de manier waarop dat gaat – de automaat schakelt zijdezacht – doet meer comfortabel aan dan sportief, al laat de zescilinder wel graag van zich horen dan. Overigens is de transmissie zeer adaptief, want na een tijd op pad te zijn bleek de bak veel feller bij de les, waardoor het niet per se nodig is om de alertere S-stand in te schakelen om ‘leuk’ te versnellen. Manueel schakelen kan trouwens ook, via de versnellingshendel maar ook met flippers. Het blijft leuke spielerei om op deze manier op- en terug te schakelen, want de schakelingen gaan vlot genoeg voor het coureurs-gevoel. Je rijdt al snel harder dan je denkt, en de SL laat zich niet van de wijs brengen – de achterwielen en het onderstel kunnen het vermogen zonder moeite aan. Het ESP houdt de grenzen der natuur vakkundig overeind, zodat de feestvreugde lang blijft. Dat geldt ook voor het comfort. Heel stug is de SL niet, precies goed voor zijn tweeledige karakter. De topsnelheid bedraagt ‘gewoon’ 250, maar die hebben we niet aan een controle onderworpen. Aan het einde van de rit kwam het verbruik niet op een schokkende waarde uit. Gemiddeld 1 op 9 bereik je zonder moeite, maar wie meer rustig snelwegtempo aanhoudt komt al snel boven de 1 op 10 of zelfs 1 op 11 uit. Maar het brandstofverbruik is nu even niet het belangrijkst. Tijdens het rijden ontdekten we al snel de luxe, weelde en verwennerij die de SL brengt, waar het tempo regelmatig naar boulevardniveau daalde.

De elektrisch te openen en te sluiten hardtop-kap – Mercedes was er in het begin van dit decennium al bij - draagt als eerste zijn steentje bij. De SL verandert zijn coupe-lijn in die van een cabriolet. In een mum van tijd ook; de procedure neemt slechts 16 seconden in beslag. Met een beetje zon ging bij ons het dak er al af, en het windscherm omhoog. Verder heeft de SL ook (optioneel) Airscarf in de aanbieding, bekend uit de SLK; luchtventilatie vanuit de hoofdsteun die als een warme sjaal om je nek heen aanvoelt. Tot de verbeelding sprekende taal uit de brochure, maar er is geen woord van gelogen. Voor de warmere uurtjes, die waren er ook in de testperiode, kun je ook de stoelventilatie activeren. Onze Java lederen comfortstoelen – in veelvoud te verstellen, - bleven zo aangenaam met open rijden in de felle zon. De airco heeft een flinke capaciteit en weet het lange tijd koel te houden, hoewel een briesje met de ramen naar beneden vaak ook voldoening biedt. Mogelijkheden te over dus. Dat geldt ook voor zaken als telefonie, navigatie en radio-cd/dvd. Het COMAND-systeem zit boordevol functies, waarvoor het soms even zoeken is de juiste te vinden. Wel zijn een aantal knoppen paraat en is er geen centrale bedieningsknop. Die lijkt er wel te zitten, maar dat is de spiegelverstelling…die paste blijkbaar niet meer in het deurpaneel. Geen, MMI, iDrive of iets van die aard, wel LINGUATRONIC, makkelijk gezegd spraakbesturing. CD-tje opzetten of navigeren naar een bestemming, even een zetje aan de hendel en de SL staat je ten dienst. Toegegeven, het is even wennen, maar simpelweg mondeling een telefoonnummer, cd-track, of straatnaam ingeven gaat mondeling toch eenvoudig en het houdt tevens de aandacht op de weg. Een dergelijk systeem zien we – al dan niet in vereenvoudigde vorm – ook bij andere merken zijn intrede doen; veilig en handig. Kleine dissonant was de boordcomputer, die op het nieuwe stuurwiel te bedienen is. Met vele knoppen en mogelijkheden is het wel even doorpluizen. Materiaalgebruik en afwerking is zeker in deze klasse ook bepalend voor de beleving die een auto van dit premiumkaliber geeft. Mercedes heeft daar zeker niet op beknibbeld, dat mag ook wel als je het prijskaartje bekijkt. Lederen afwerking op dashboard en deuren, aluminium in de middenconsole, zachte vloerbekleding fraaie portiervakken met klepsluiting (blijven de spullen mooi uit het zicht) zijn daar maar enkele voorbeelden van. Liever nappaleder, carbon of houtafwerking; het kan allemaal. Ook op details slaat Mercedes de plank niet mis. Denk aan de afwerking van de uiteinden van de deuren, met een alu-look paneel. Achter de voorstoelen bevinden zich nog enkele bagagevakken, waar er bij ons één was gevuld met het stevige instructieboek. Ondanks de hardtop kap is er zowel in open als gesloten toestand voldoende bagageruimte; respectievelijk 235 en 339 liter. Genoeg voor een weekendje weg met twee personen, iets waar deze bolide natuurlijk bij uitstek geschikt voor is.

Voor deze luxe en sportieve verschijning moet zoals verwacht flink in de buidel worden getast. Waar de compactere en misschien wel sportievere SLK voor minder dan de helft in de prijslijst staat, moet de SL minimaal 107.751 euro opbrengen. Dat geldt van voor deze 280. Ons exemplaar was verder nog opgeleukt met volleder (een optie!), parkeersensoren, uitgebreid COMAND APS, Intelligent Light System, stoelverwarming en nog meer. De schade viel 'mee'; onderaan de streep prijkt een kleine 123.000 euro. Voor dit bedrag rijd je exclusief, elegant, omringd door luxe en verwennerij en sportief als het nodig is. Zijn sportieve kant komt echter nog veel meer naar boven met de krachtiger zes- of achtcilinders, in combinatie met tal van dynamiekverhogende systemen zoals Dynamic Steering en Active Body Control en sportpakketen of zelfs AMG-uitvoeringen.

Het kan niet op, maar alles heeft zijn prijs... Aan u de keuze!