Terwijl we reikhalzend uit kijken naar de nieuwe Giulia, houdt Alfa de huidige modellen onder de radar met speciale versies. De nieuwste edities van de MiTo QV en Giulietta QV beloven sterk te zijn in sportief rijden voor dagelijks gebruik. Het klavertje vier moeten we volgens de importeur interpreteren als ‘GT’. Immers, voor dé echt serieuze krachtpatsers heeft Alfa de letters ‘GTA’ in het leven geroepen. De MiTo zou aanvankelijk ook als GTA op de markt komen. Met een 240 pk sterke 1750TBi motor hadden de Italianen de concurrentie gi-gan-tisch op hun plaats kunnen zetten. Op het laatste moment werd die auto afgeschoten. Jammer? Ja! De MiTo QV is echter een auto waarvoor een grotere schare liefhebbers te vinden is. Bovendien is die iets minder potige MiTo ook stukken betaalbaarder, getuige het prijskaartje van zo’n 27 mille.
Grigio Magnesio
Voor dat bedrag staat je een leuk brokje sportiviteit te wachten. Onze demo staat er lekker brutaal bij met de Mat Grigio Magnesio lak, rode remklauwen, mat-chromen sierlijsten, antraciete 17 of 18 inch wielen en een interieur met zwarte hemel en geurig leder. Het QV-logo ligt er wat te dik op, maar na instap krijg je direct het gevoel verwend te worden. Tegen meerprijs verruilt Alfa de Recaro sportstoelen door een setje koolstofvezel GTA-kuipstoelen; een optie a 2495 euro die de echte liefhebber niet mag weerstaan voor het ultieme cockpitgevoel. Jammer is wel dat de mogelijkheid voor een te openen panoramadak vervalt. Dan toch maar het dakje, want de standaardstoelen zitten goed.
Met de D van Dynamic
In de 2015-editie van de MiTo QV staat wederom de 1.4 liter MultiAir Turbo te brommen, goed voor 170 pk en 250 Nm. De viercilinder is min of meer bekend uit de Abarth Punto en heeft lekker veel pit, begeleid door een felle ronk. Voor een ‘GT’ als de MiTo QV een perfecte motor voor vlotte prestaties (0-100 in 8.2 seconden, topsnelheid 219 km/u) en een acceptabel verbruik. In de MiTo QV van nu is de viercilinder standaard met de TCT-automaat getrouwd. De transmissie is helaas niet de snelst schakelende transmissie met dubbele koppeling – hij schakelt in de MiTo soms meer als een gewone automaat – maar gelukkig is er een remedie om hem toch een beetje op te stoken; de DNA-selector. Ons advies: zet hem in D(ynamic), laat hem daar lekker in staan, en flipper er lustig op los als je daar zin in hebt. De dynamisch geregelde schokdempers laten zich eveneens door de DNA-selector beïnvloeden maar de verschillen zijn dermate klein dat het dagelijks rijden in de D-stand geen rammelend gebit oplevert. Goed te doen, dus.
Giulietta QV overklast
Grote broer Giulietta heeft overklast de MiTo in bijna alle opzichten. Hij heeft de 1750 TBi motor met 240 pk en een TCT-automaat die opvallend sneller werkt, met een leuke ‘oempf’ bij het opschakelen. Op volle kracht vertrekken vanuit stilstand levert ook meer spektakel op en laat zelfs de voorwielen met een klein beetje slip naar grip zoeken. Na 6.8 seconden zit je dan met een glimlach op 100 km/u, ondersteund door een opzwepende brom. De Giulietta QV werkt net een tikkeltje harder voor zijn snelheid, terwijl de MiTo een beetje nonchalant uit de hoek. Toch heeft zo’n MiTo QV ook zijn pré’s; hij is een stuk kleiner en laat zich daarom beter gooien en smijten, ook al blinkt het duo niet uit in een precies stuurgedrag. Wel biedt de bekrachtiging voldoende weerstand; een vereiste bij een potje sturen vinden wij.
Fijn om te weten; de Giulietta QV kost net geen 38 mille en is daarmee geprijsd op het niveau van zijn Duitse segmentgenoten met de letters GTI (Golf) en ST (Focus). Tegen bijbetaling van 2495 euro is het sportieve staaltje compleet met bi-xenon, Bose Hi-Fi, een te openen panoramadak en koplampsproeiers. Een kleine investering om het QV-rijden compleet te maken. Investeren in navigatie hoeft niet, want dat is al standaard. In de MiTo werkt het Uconnect infotainment wel iets fijner, met bijvoorbeeld TomTom-kaarten en dito verkeersinformatie. Ook heeft dat systeem een fysieke knop om bijvoorbeeld in- en uit te zoomen.
De hit van 2014: 4C
In de hit van 2014 – de Alfa Romeo 4C – ontbreekt het je aan elke vorm van luxe; een radio en airco kunnen er nog net vanaf. De Italianen houden de 4C bewust basic, want ook stuurbekrachtiging en het stabiliteitssysteem ESP ontbreekt. De 4C moet je zien en ervaren als pure racer, een schreeuwerige aandachtstrekker die zijn woorden om zet in daden. Een auto die met de sportuitlaat ook nog vele mensen doet omkijken (en/of glimlachen).
Luchtig: 4C Spider
Dit jaar is de luchtige versie van de 4C Spider present. Hij kost tien meer mille dan de dichte variant (81.550 euro) – zo gaat dat bij dit type auto’s - en gaat dakloos met een stoffen kap, die je zelf even naar achter moet trekken. Dat scheelt natuurlijk gewicht, Alfa zou gek zijn om de zorgvuldig en met prijzig koolstofvezel opgebouwde 4C overgewicht te geven met een ‘moeilijke’ dakconstructie. De meerprijs die je betaalt voor de 4C Spider betaalt zich terug in nog meer intens geluid. Hoewel de 1750 TBi motor vlak achter ligt en met de sportuitlaat al álle vormen van geluid aan je doorgeeft, realiseert een briesje langs je haren nog meer sensatie. En eerlijk is eerlijk, op deze manier sta je zelf ook nog meer in de picture…
Schrijf een review