Geslaagd

De facelift heeft de BMW 1 Serie meer dan goed gedaan. Weg zijn de vreemde koplampen die hem wat treurig de wereld in lieten kijken. Hij oogt in iedere uitvoering een stuk scherper en als M zelfs wat gemeen. Maar niet alleen de neus is onder handen genomen, ook de achterlichten kregen een compleet nieuwe vorm. En profil mag het dan grotendeels dezelfde auto zijn, bekijk hem vanuit iedere andere hoek en de verschillen zijn enorm. Wat ons betreft is de facelift dan ook goed geslaagd.

Rock’n roll

Een druk op de startknop en de 3,0 liter komt enthousiast tot leven. Een geluid dat zo typerend is voor een snelle BMW, want dat is de oranje M135i waarmee we op pad gaan. Onderhuids hebben er geen wereldschokkende veranderingen plaatsgevonden, maar dat mag de pret niet drukken. Hij heeft zes pk’s meer dan eerst, voor een totaal van 326 stuks. Het koppel bleef met 450 Nm precies gelijk. De M135i is te krijgen als achttraps automaat en ook met diezelfde automaat met vierwielaandrijving, maar ons exemplaar heeft niks van dat alles. Drie pedalen, zes versnellingen en de aandrijving alleen op de achterwielen. Met een 0-100 km/h van 5,1 seconden is het de traagste M135i, maar ook de puurste. Hier geen house of techno, maar pure rock and roll.

M3-handbak

We schakelen naar de eerste versnelling. Het maximale koppel is er al bij 1.300 toeren, wat het een comfortabele cruiser maakt. Je hebt geen toeren nodig om vlot mee te komen. Door naar de tweede versnelling. De handgeschakelde versnellingsbak in de M135i is nieuw. Of eigenlijk ook weer niet. Het is nu dezelfde handbak geworden als die BMW ook in de M3 levert en dat is goed nieuws als je van schakelen houdt. Bij de vierde versnelling zijn we om. De bak bedient zo lekker dat zelfs hectisch stadsverkeer in Lissabon niet aanvoelt als een straf.

Comfort

Na een stuk snelweg blijkt dat de M135i ook uitermate geschikt is voor lange afstanden. Natuurlijk, hij is sportief geveerd, maar in het interieur zit je niet te stuiteren. Korte oneffenheden verwerkt hij netjes en ook met slecht wegdek gaat hij goed om. In de Comfort + stand is er bovendien goed rustig mee te toeren, terwijl het verbruik ook binnen de perken blijft. De ‘Eco Pro’ stand vinden we niet bij de auto passen, maar ach, een setting meer of minder doet ons niet veel. Over de Harman/Kardon installatie klinkt inmiddels AC/DC en de afrit van de snelweg is een lange doordraaier…

Glimlach

Na een rit over Portugese landwegen parkeren we de Einser. Hij tikt rustig na. Onze glimlach moet vanaf de maan te zien zijn. Dit is een auto waar je blij van wordt. Sportief autorijden op de puurste manier. Alle systemen kunnen uit, waardoor je ook écht voelt wat hij doet. De gewichtsverdeling is perfect, de remmen krachtig en de motor briljant. Is dit het beste wat BMW maakt? Misschien wel.

Heilige graal

Toch blijft er nog een gevoel hangen na het rijden in de M135i. Geen blijdschap, of enthousiasme, maar juist een gevoel dat dit wel eens de laatste zou kunnen zijn. Zescilinders vallen bij bosjes om plaats te maken voor viercilinders en de automaat is inmiddels efficiënter dan de handgeschakelde versnellingsbak. Wij hopen van harte dat het niet de laatste der Mohikanen is, maar weten in ieder geval wel dat we niet meer hoeven te zoeken naar de heilige graal.

Geen grappen

Kies. Een. Handbak. Zonder grappen, dit is een van de allerbeste handbakken van de wereld en in combinatie met de 3,0 liter zescilinder betekent het puur rijplezier. Ja, de automaat is voordeliger in ons land (bedankt CO2-tax!), maar vertrouw ons: de handbak is fenomenaal.