Suzuki Celerio: geen poespas

Geen poespas, wel ruim. Eerste indruk Suzuki Celerio.

Klantbeoordeling: 4/5

De Suzuki Alto domineerde jarenlang de compacte klasse. Juist op het moment dat ook andere fabrikanten zich gingen mengen in deze klasse, werd de Alto eind 2006 in ons land uit de ‘schappen’ gehaald. Pas in 2009 werd het nieuwe model weer leverbaar. En ook daar komt nu een einde aan. Maak kennis met de Celerio, een model dat zowel de Alto als de Splash op termijn vervangt.

Compacte auto's zijn in trek bij het Nederlandse publiek. Niet vreemd, want ze verbruiken over het algemeen weinig, hebben relatief lage onderhoudskosten en zijn gunstig geprijsd. De Celerio is zo'n compacte auto, heeft veel weg van de Alto, maar heeft bij nader inzien toch meer in huis. Zo is de Celerio met een lengte van 3,60 meter en hoogte van 1,54 meter, 10 centimeter langer en 7 centimeter hoger dan de Alto. De wielbasis is ruim 6 centimeter groter. Als je beide modellen naast elkaar ziet staan, dan valt vooral de hogere daklijn van de Celerio op. Dit zullen voormalige Splash-rijders kunnen waarderen, want de Celerio is verder qua looks toch duidelijk geïnspireerd op de Alto. Wel is het neusje wezenlijk anders van vorm met een behoorlijk opvallende grille in de meest luxe Exclusive-uitvoering.

Ruimer
Ondanks het bescheiden formaat is de Celerio binnen aanzienlijk ruimer. Zowel voor- als achterin is ruim voldoende plek voor de ledematen; volwassenen kunnen een prima plek vinden achterin. Daarbij valt de hoofdruimte in positieve zin op, ook achterin, want daar schort het in de Alto aan. Wel is de rugleuning van de achterbank aan de lage kant.

Het interieur bestaat verder vooral uit harde plastic materialen. Weinig frivoliteit in het binnenste. Een leuk kleurtje hier en daar zou de boel aanzienlijk opvrolijken. Nee, wat dat betreft trekt Suzuki zich niets aan van de personalisatiedrift van menig concurrent. Gewoon doen is al goed genoeg.

De stoelen zitten verder prima, waarbij de bestuurdersstoel in hoogte verstelbaar is. Zelfs in de laagste stand, blijf je het ‘op de bok’ gevoel ervaren, net als in de Alto trouwens. Anders dan in de Alto biedt de Celerio achterin portieren met volwaardige portierruiten, die afhankelijk van de uitvoering elektrisch bediend kunnen worden. De Alto moet het stellen met klapraampjes achterin. En ook qua bagageruimte ben je in de Celerio stukken beter af. Het bagagevolume bedraagt 254 liter en dat betekent dat er bijna twee keer zoveel inpast als in de Alto. De nieuwe Japanner verslaat hiermee de Volkswagen Up en Hyundai i10.

Driecilinder
De driecilinder 1.0 liter benzinemotor met 68 pk is door Suzuki nieuw ontwikkeld, draait stationair vrij rustig en is redelijk stil. Toch voel je bij stationair toerental af en toe een trilling in het koppelingspedaal, maar hinderlijk wordt het nooit. Het blokje moet het op eigen kracht doen, een turbo vond de fabrikant niet nodig. Daardoor mis je wat puf bij lage toeren.

Voor de krachtsoverbrenging heeft Suzuki een nieuwe handgeschakelde vijfbak gebouwd. De transmissie realiseert 30 procent minder wrijving en 40 procent minder vermogensverlies, zo laat de fabrikant weten. Op snelwegtempo maakt de motor toch nog behoorlijk wat toeren. Goed voor eventuele tussenacceleraties, maar minder voor de rust in het binnenste. Optioneel is Auto Gear Shift, een nieuwe versie van de gerobotiseerde handbak.

In de stad is de Celerio helemaal op zijn plek. De bescheiden afmetingen zorgen ervoor dat je altijd wel een parkeerplek kunt vinden. Opvallend is ook de zeer kleine draaicirkel. Zo hoef je bijvoorbeeld veel minder te 'steken' bij keren op de weg. Het onderstel van de Celerio is ontzettend vergevingsgezind. Hij verslindt drempels en andere oneffenheden alsof ze niet bestaan en vermijdt ook de nodige tankstations met een keurig fabrieksverbruik van slechts 3,6 l/100 km. NB: Wij reden overigens met een demo-exemplaar dat gehomologeerd is op 99 gram CO2. Begin 2015 nemen we de allerzuinigste versie met 84 gram CO2 onder de loep.

Drie uitvoeringen
De Celerio is te koop in de uitvoeringen Economy, Comfort en Exclusive. De Economy biedt onder meer een in het dashboard geïntegreerd informatiedisplay, middenconsole met bekerhouders, neerklapbare achterbankleuning, bumpers in carrosseriekleur, LED-dagrijverlichting, ABS, remassistent, TPMS bandenspanningcontrolesysteem en ESP.

De Comfort-uitvoering voegt daaraan onder meer elektrische ramen voor, verstelbaar stuurwiel, centrale deurvergrendeling met afstandsbediening, airco, radio/CD-/MP3-speler, USB-aansluiting, twee speakers, Bluetooth en twee gordijnairbags toe. Tot slot verwent de Exclusive-uitvoering de inzittenden met onder andere 14-inch lichtmetalen wielen, elektrische ramen achter, vier speakers, een grille met chroomaccenten en mistlampen voor.

De Suzuki Celerio is inmiddels in de showroom gearriveerd. De prijslijst start vanaf 9.999 euro voor de 1.0 Economy. Deze prijs geldt ook in 2015, waardoor de Suzuki scherp in de markt staat. Een stapje hoger vinden we de Comfort voor 10.999 euro en de Exclusive mag mee voor 11.999 euro. Ook al vervangt de Celerio zowel de Alto als de Splash, beide modellen blijven in 2015 nog wel uit voorraad leverbaar.

Deze autotest is fueled by Gulf

Reviews

Schrijf een review

Prijs:

Uiterlijk:

Degelijkheid:

Prestaties:

Reviews (1)

Suzuki Celerio: geen poespas
Nadat de motor van mijn trouwe Suzuki Alto uit 2003 (4e generatie) na 3 ton de geest had gegeven, moest er een nieuwe auto komen. Ik zocht opnieuw naar een zo zuinig mogelijke kleine auto zonder toeters en bellen. Met name wilde ik geen fratsen zoals elektrisch bedienbare ramen (dat is zo irritant als je ze niet kunt bedienen als je de auto al van het kontakt hebt), centrale deurvergrendeling (geen zin in batterijtjes die leeg kunnen raken), stuurbekrachtiging (ik ben niet gehandicapt) etc.. Zo kwam ik op de Suzuki Celerio Economy uit.

Een kleine tegenvaller was dat hij maar in weinig kleuren leverbaar was; vooral grijstinten en maar twee echte frisse kleuren: rood en blauw. De gele versie die op het internet te vinden is, wordt niet in Nederland geleverd; groen is helemaal geen optie.

Een wat serieuzere tegenvaller was dat ik ontdekte dat niet alleen een achterruitenwisser ontbreekt, maar ook een achterruitverwarming. Dat vind ik niet veilig, omdat je met een beslagen achterruit nog maar weinig in de achteruitkijkspiegel kunt zien. Ik ging er van uit dat de bedrading er al wel zou liggen en dat het niet zo' n probleem was om de achterruit te laten vervangen door een exemplaar met verwarming. Dat viel tegen: de bedrading lag er niet, en de ruit moest er uit gezaagd worden. Méérkosten in totaal: 1000 Euro.

Een ander zeer opmerkelijk en vrij ergerlijk minpunt is het ontbreken van een slot in het rechter voorportier. Ik had nog nooit een auto zonder centrale deurvergrendeling gezien, die niet aan beide zijden een slotje heeft. Als ik nu de auto op slot heb, en ik wil iets van de rechter achterbank pakken, dan moet ik eerst om de auto heen lopen, de bestuurdersportier openen, een diepe duik door de cabine heen nemen om de rechter achterdeur te ontgrendelen. En dan natuurlijk weer omlopen om die tas van de achterbank te pakken: uiterst onpraktisch, zeker als de auto langs een drukke weg geparkeerd staat. Ik vroeg me af of er überhaupt wel rechter deursloten leverbaar zijn, en dat bleek het geval: voor de (Engelse) versie met het stuur rechts. Maar om een onbegrijpelijke reden moet zo'n slot inclusief inbouwen ruim 650 Euro kosten! Tjonge, waar is dat voor nodig? Ik vind eigenlijk dat een fabrikant het niet kan maken om een auto zonder centrale deurvergrendeling te leveren zonder sloten aan beide zijden.

Wat kleiner zeer vind ik dat er geen moeite is gedaan om een prullenbakje te plaatsen. Alleen een gapend gat in de middenconsole, waarin ik dan maar zelf een prullenbakje heb geknutseld en met het lakstiftje de kleur van het exterieur heb gegeven. Daartegenover staat dan wel weer dat er voor elke inzittende een opening is waarin je een drinkflesje of frisdrankblikje kunt stoppen, wat heel praktisch is. Ook de bagagevakjes in de deuren zijn prima in orde: er is zelfs aan de achterpassagiers gedacht.

Is dat dan allemaal nodig om de prijs van de auto onder de 10.000 Euro te krijgen? Je zou het denken, maar hoe verklaren we dan dat er wel een elektronische remkrachtverdeling in zit, en een hill hold control: een systeem waarbij je de hellingproef kunt doen zonder de handrem te gebruiken. Heel aardig, maar die luxe lijkt me geen logische optie voor het allergoedkoopste model. Hetzelfde geldt voor stuurbekrachtiging: mijns inziens een kostenverhogende extra die nergens voor nodig is: zo'n lichte auto van nog geen 800 kg laat zich prima sturen zonder bekrachtiging, dat deed mijn vorige auto ook.
Ook de standaard toerenteller verbaasde mij op deze versie. Niet echt noodzakelijk, en de display geeft toch al een schakeladvies. Ik had op die plaats liever bv. een koelwatertemperatuurmeter gezien, want die ontbreekt.
Een opmerkelijk detail is dat de achterklep van binnenuit elektrisch kan worden ver- en ontgrendeld. Wel handig, maar je zou dat niet verwachten in de goedkoopste uitvoering.

Is het dan allemaal kommer en kwel? Welnee, hij heeft ook veel pluspunten: het is een auto die zéér zuinig rijdt. Het start-stopsysteem, het lage gewicht, het schakeladvies in het display en het verbruiksmetertje helpen daarbij. Mij lukt het om gemiddeld (deels stad, deels provinciaal en deels snelweg) volgens de interne computer 3,6 liter per 100 km te verstoken; voor Nederlanders is dat 1:27. Ik heb het verbruik ook handmatig bijgehouden en kom dan op een iets ander getal: ongeveer 5 liter per 100 km; dat is nog steeds niet gek: 1:20. Op LPG wel te verstaan, want ik heb hem laten ombouwen om nog goedkoper te rijden. De Suzuki-website geeft aan dat de Celerio niet geschikt is voor LPG, maar het kan dus wel.
Ik betaal met mijn lpg-auto nog geen 3 cent brandstofkosten per kilometer! Omdat LPG per liter wat minder energie geeft, moet je er met benzine die 1:27 best wel uit kunnen halen. Dat is een prachtige prestatie.

De auto heeft een best comfortabel weggedrag, zeker voor deze prijsklasse. Een 'woonerfhobbel' in de weg neemt hij soepel. Dat zal deels ook komen doordat hij vrij hoog op de pootjes staat, zodat de veerweg aangenaam lang is. Bij rechtuit sturen is hij wel wat zoekerig.

De auto is voor een compactklasse opvallend ruim van binnen: vier volwassenen kunnen er goed in zitten; zelfs nog wel met een hoedje op, en dan is er nog steeds een redelijke bagageruimte over voor een aantal boodschappentassen of zelfs een paar flinke koffers: heel niet slecht. Als je de achterbank plat legt heb je een tweezitter die uiteraard een heel riante bagageruimte biedt. Jammer daarbij is wel dat de achterbank halverwege een ongelijke vloer met een wel heel fors hoogteverschil van zo'n 20 cm veroorzaakt; bij de Alto was ik een vlakke vloer gewend, wat natuurlijk handiger is als je bv. dozen of kratten via de ruime achterklep naar voren wilt doorschuiven.
Uiteraard hebben die ruime interieurafmetingen ook hun weerslag op de buitenkant van de auto, want hij is zo'n 10 cm hoger, breder en langer dan mijn Alto was, zodat het iets meer puzzelen is om hem netjes in de garage te rijden.

Een positief puntje van de Celerio Economy dat ik niet onvermeld wil laten is dat alle vier de portierramen helemaal naar beneden toe open kunnen. Bij veel auto's (waaronder de vijfde generatie Alto's) kunnen de achterruiten alleen met zo'n beugeltje wat naar achteren geklapt worden; handen schudden met de achterpassagier is er dan niet bij.

Wat is me nog meer opgevallen aan deze auto? Het display oogt rommelig: de controlelampjes lijken met de losse hand te zijn uitgestrooid en zitten vaak niet op een logische plek. Misschien ben ik ouderwets dat ik de kilometerstand midden onder de snelheidsmeter verwacht en niet weggestopt in de rechter onderhoek. Alles went, maar echt mooi vind ik het niet.
Het viel me op dat de auto geen sleepogen heeft. Het instructieboekje geeft aan dat je in geval je gesleept moet worden, de auto met de voor- of achterwielen op een lepel moet worden gezet. Ja, dàg! Als ik per ongeluk met de wielen in een plas blubber kom en er niet zelf meer uit kan komen dan wil ik dat een willekeurige auto mij met een sleepkabel los kan trekken. En omgekeerd wil ik ook mijn sleepdiensten kunnen aanbieden als er een andere auto in de problemen zit. Aan de voorkant van de auto zit niet echt een sleepoog waarmee ik zomaar gesleept zou kunnen worden, dat vind ik geen fijn idee. Aan de achterkant zit wel een oog, maar dat is officieel alleen bedoeld voor fixatie op een schip of trein. We zullen wel merken hoe stevig het bij een sleepactie in de praktijk is; hopelijk valt het mee: het oogt behoorlijk sterk.

Concluderend is de Suzuki Celerio Economy een auto met een zuinigheid die een nieuwe norm stelt, maar ook een auto die niet echt harmonisch is qua uitrusting. Er zitten opties op die je bij een goedkope basis-uitrusting niet zou verwachten, en anderzijds ontbreken zaken die m.i. echt niet hadden mogen ontbreken.
Ik hoop dat de fabrikant zich deze kritiekpuntjes ter harte neemt en dat dat terug te vinden zal zijn in de volgende generatie Celerio's, die nu ongetwijfeld op de tekentafel staat.
Beoordeling
Uiterlijk:
Prestaties:
Degelijkheid:
Prijs:
Totaal: 4 / 5

Pluspunten

- extreem zuinig
- goed rijgedrag
- geschikt voor 4 volwassenen met bagage
- vier ruiten die echt omlaag kunnen

Minpunten

- geen slot op rechter voorportier
- geen achterruitverwarming
- geen prullenbakje in interieur
- ongelijke vloer bij neerklappen achterbank