De Mitsubishi Outlander PHEV (Plugin Hybrid Electric Vehicle) is werkelijk niet aan te slépen. Importeur en dealers werden vorig jaar volledig overrompeld door de verkoopgolf die voornamelijk werd veroorzaakt door de talrijke subsidies die rijk- en lokale overheden verlenen vanwege zijn vermeende milieuvriendelijkheid. Dat daar, door de niet-aangepaste rijstijl van menig bestuurder in de praktijk weinig van terecht komt is onze wetgevers kennelijk worst.

De cijfers liegen er niet om: in 2013 werden er in ons land 8.726 Outlanders verkocht, waarvan 7.627 PHEV’s. Dus toch ook nog 1.009 exemplaren met benzine- of dieselmotor. Dit jaar staat de teller tot nu toe op een totaal van 7.002 stuks, waaronder 6.543 plug-ins. Resteren dus nog een vrij magere 459 SUV’s met conventionele aandrijving.

Facelift
Het ligt voor de hand dat dit cijfer wat opgevijzeld zal worden vanwege de facelift, die de PHEV niét krijgt. Of liever gezegd, die de plug-in goeddeels van meet af aan al had meegekregen. Het is geen ingrijpende gedaanteverwisseling en de importeur zelf heeft het dan ook over ‘subtiele designaanpassingen’.

Omdat ze niet zo in het oog lopen, citeren we maar even de persmededeling van diezelfde importeur. Het gaat om:

• Een nieuwe, prominente grille, voor een krachtigere uitstraling.
• De dag-rijverlichtinglampen zijn ondergebracht in een mat zwarte en met chroom afgewerkte behuizing.
• LED achterlichten.
• Zilverkleurige roofrails.
• De 4WD-uitvoeringen onderscheiden zich voorts met zwarte sierlijsten rond de wielkasten en zilverkleurige skid plates aan voor- en achterzijde voor een nog robuustere uitstraling.
• De Outlander Instyle 4WD heeft bovendien nieuwe two-tone 18 inch lichtmetalen velgen 

Uitstraling
Vooral een kwestie van een stoerdere ‘uitstraling’, dus, en dat is iets wat de Outlander wel kon hebben. Hij mag er best voor uitkomen dat-ie, uiteraard met name de 4WD-versie, een stevig uitstapje in het terrein niet schuwt. Wij reden met zo’n vierwielaandrijver en hebben het off-road zoals altijd niet te bont gemaakt, maar het systeem beviel ons goed, vooral omdat het ‘automatisch’ is. De achterwielen worden alleen bij de arbeid betrokken als dat nodig is. Meer nog dan voor het terreinwerk, lijkt dat ons een prettige bijkomstigheid op gladde ondergrond. De Outlander in 4WD-uitvoering lijkt een heel prettige wintersportganger. Bij normaal gebruik kan met een knop op de middenconsole de vierwielaandrijvingsautomaat worden geactiveerd of geheel buiten gevecht worden gesteld.

CVT-automaat
Belangrijker dan de cosmetische ingrepen lijken ons – naast de klantvriendelijke aanpassing van de vanafprijzen – de verbeteringen aan onderstel en CVT-automaat, die voor de benzinemodellen standaard is. Dat soort traploze transmissies bevalt ons erg goed en deze werkt feilloos. Terwijl de (diesel)uitvoeringen met handbak een schakel-indicator hebben gekregen die de bestuurder (of –ster) er op attendeert dat er véél eerder opgeschakeld kan worden dan menigeen doet, waardoor ook in de praktijk de officiële verbruikscijfers enigszins in het verschiet komen, gaat onze CVT automatisch zo zuinig mogelijk om met brandstof. Dat het EU-verbruik van ‘onze’ Outlander (met tweeliter van 150) een 5,0 l/100 km bedraagt in de praktijk ook maar benaderbaar zou zijn, is een illusie. Al helemaal niet wanneer er enig terreinwerk wordt verricht. Wie 7 à 8 liter scoort doet het al buitengewoon goed.

Een aanvullende reden om een beroep te doen op die gulle subsidiepotten en een Outlander PHEV te overwegen. Die kost, de investeringsaftrekregelingen niet meegerekend, minimaal € 39.000. En een bijtelling die (nog) 7% bedraagt in plaats van 25%. Tel uit je winst, ondernemer, die dan niét moet leasen – aangezien er dan geen investering plaatsvindt.

Slangenmens
Verdere verrijking van de standaarduitrusting omvat ook interessante zaken als het goed-werkende, maar niet met érg logische menu’s gezegende navigatiesysteem (waarvan het scherm ook de beelden van de goede achteruitrijdcamera vertoont), bandenspanningscontrole en een wegklapbare derde zitrij. Als gebruikelijk biedt die behoorlijk wat ruimte, maar is het een crime om er te komen. Uitstappen vergt vergelijkbare slangenmens-capriolen, zodat we dat meubelstuk maar zouden reserveren voor de jeugd. De achterklep is wel op afstand te openen.

Vergeleken met de PHEV die we onlangs reden, is het interieur even goed afgewerkt en het comfort staat op hetzelfde, voor een werkpaard als de Outlander in principe toch is, hoge niveau. Maar we vinden de PHEV wel lekkerder rijden, met die van elektrisch auto’s bekende ongekend soepele acceleratie. Alleen is die voor particulieren financieel niet aantrekkelijk. En deze benzineversie? Niet goedkoop, zeker niet, maar hij heeft veel te bieden.