Ruim

De Ford Edge speelt de grote jongen, hij is een stuk langer maar vooral breder naast een Kuga. Toch zorgt het design er voor dat je ogen geen kolos registreren. En toch is hij van binnen behoorlijk ruim, zelfs met de voorstoelen in de achterste stand. Slim gedaan. Dat design draagt ook bij aan een laag brandstofverbruik want de 2.0 TDCi diesels waarmee hij wordt geleverd - er zijn geen benzinemotoren beschikbaar - consumeren nauwelijks meer dan in een Kuga.

Rijden

Onze eerste kilometers met de nieuwe Edge stemmen positief qua rijden; Ford is daar gewoon heel goed in en ook de Edge presteert bovengemiddeld. De door ons gereden Sport-versie is stugger dan de andere uitvoeringen maar daarin slaat Ford niet door. Sterker nog, we zien geen reden om de minder luxe ‘Trend’ uitvoering zonder sportonderstel te nemen. De adaptieve besturing maakt de Edge ook lichtvoetiger dan verwacht. Hij ziet er dus niet zwaar uit en voelt ook niet zo tijdens het rijden. Wel moet je meer pedaaldruk geven om te remmen.

Geen verrassing

Jammer dat het interieur vrijwel identiek is aan dat van een S-MAX of Galaxy of Mondeo. De opzet verrast niet en maakt niet direct hebberig in een auto van zo’n zestig mille. De Vignale-uitvoering trakteert op extra lederen afwerking om de luxesfeer naar een hoger plan te tillen. Die uitvoering krijgt als een van de eerste Ford’s ook het nieuwste SYNC3-infotainmentsysteem dat sneller en handzamer werkt. De eerste klanten van de nieuwe Edge hebben dus nog het SYNC2-systeem. Vooruit dan maar. 

Sterke diesel

De 2.0 TDCi 210 pk bi-turbodiesel is trouwens in combinatie met de Powershift-automaat keurig op zijn taak berekend en blijft meestal netjes stil. Voor extra rust maakt Ford gebruik van Active Noise Cancellation met microfoons die gekoppeld zijn aan het audiosysteem, maar soms denken we een brom te horen uit de speakers die daar niet hoort. We gaan op onderzoek uit…