Kiezen voor de Jaguar XJ of toch vreemd gaan...

Autoliefhebber en ANP-nieuwslezer Nicolas Ruis deelde onlangs zijn liefde voor een Jaguar XJ. De zoektocht duurt langer dan hem lief is want er kwamen smetteloze (Duitse) klassiekers in beeld. Moet hij dan toch maar 'vreemd gaan'? Lees hier zijn besluit.

Zoals ik in mijn eerste verhaal heb gezegd, ik ben dol op de Jaguar XJ. Ik vind ze van bijna iedere jaargang schitterend, maar het hoogtepunt voor mij is de X350, het model kortweg van 2002 tot 2010. Die wil ik, maar die moet wel perfect zijn, dat had ik ook al gezegd.

Youngtimers
Daarom duurt de zoektocht een stuk langer dan mij lief is, want ik wil dat alles klopt. En tijdens dat zoeken gebeuren er weleens dingen die je kan betitelen als vreemdgaan. Ik kijk ook geregeld naar andere youngtimers. Want dat is ook een van mijn automobiele passies, de toppers uit een recent verleden, auto’s die toen ik mijn rijbewijs haalde eenzaam aan de top van de automobiele voedselketen stonden, maar nu voor mij bereikbaar zijn. De kunst is natuurlijk om er een te vinden die in een perfecte, originele staat verkeert, maar dat valt nog lang niet mee.

BMW
Neem nou de BMW 7 serie. De E32 en E38, beiden moordmachines, maar veelal ten prooi gevallen aan de zogeheten ‘Sjonnieficering’, waarvan zoveel fijne auto’s aan zijn blootgesteld. U weet wel, verlaagd, dikke velgen, booskijkers, zwarte achterlichten, heel veel schreeuwerige uitlaatpijpen, luchthappers, dat soort ellende. Ieder zijn meug, maar ik vind het gruwelijk. Aan de andere kant maakt het de lol van het zoeken naar een originele wel veel leuker.

Mercedes
Zo kon het gebeuren dat ik ben wezen kijken naar een Mercedes 560 SEL uit 1988, smetteloos. Of een BMW E30 325i cabriolet. Origineel op Nederlands kenteken, nooit aan gerommeld, schitterend. En ook een Alfa 33. krap 6000 kilometer op de teller, als nieuw werkelijk. Allemaal even mooi, maar uiteindelijk is het geen Jaguar. Die er écht nog gaat komen, daarvan hou ik je op de hoogte.

Elektrisch?
Waar ik je trouwens ook van op de hoogte ga houden, is iets heel anders. Als petrolhead met een voorkeur voor de dikkere, minimaal zes cilinders tellende motoren, is elektrisch rijden een gruwel. Althans, dat denk ik. Daarom ga ik mij de komende tijd verplaatsen in wat elektrische machines, allemaal van verschillend allooi. Hoe vindt een absolute elektro-leek dat nou eigenlijk? Daar ben ik zelf ook best benieuwd naar! Ik begin bij 'mijn' merk, BMW.