Chevrolet Spark

De lijst bestaat ook deze keer vooral uit klassiekers en youngtimers, maar we beginnen met een moderne uitzondering daarop. De Opel Karl kent naast een Australische versie ook een Noord-Amerikaans broertje. Afgezien van een iets andere optielijst is het grootste verschil met de Europese Opel dat de Chevrolet een eigen frontje heeft, dat er net even wat stoerder uitziet dan dat van de Opel. Ook de Karl Rocks met off-roadaankleding staat in de Amerikaanse prijslijsten, als Spark Active. Overigens maakte ook de Opel Astra de grote oversteek. In de VS werd de Astra H verkocht onder de vlag van het merk Saturn en latere generaties dienden als basis voor enkele Buick-modellen. De Opel Insignia kent men al een tijdje als Buick Regal.

Citroën DS

De welbekende Godin probeerde van 1956 tot en met 1972 ook het Amerikaanse publiek te verleiden. Zo populair als de DS in Europa was, zo vielen de Amerikaanse verkopen tegen. Met name het gebrek aan een automatische transmissie, airco, elektrische ruiten en/of een krachtige motor zorgde ervoor dat de Amerikanen toch voor de concurrentie kozen. Ook was de auto in de VS relatief duur. Uiteindelijk zijn er toch nog zo’n 38.000 Amerikaanse exemplaren verkocht. De DS werd slechts op een paar punten aangepast voor de Amerikaanse markt, met als belangrijkste wijziging andere koplampen voor de serie met de derde neus. In de VS mochten koplampen destijds namelijk niet achter glas verscholen gaan. In Canada werd de DS wel met ‘Europese’ lichtunits geleverd.

Citroën GS/GSA

Het plan was om ook de Citroën GS in de VS te leveren. Men ontving er zelfs vele orders voor, maar doordat Citroën zich volledig terugtrok uit Noord-Amerika ging het feest uiteindelijk niet door. De eerste dealervoorraad van naar verluidt slechts twaalf Citroën GS’ werd nog aan particulieren verkocht, maar officieel is de GS uiteindelijk niet in de VS geleverd. Desondanks werd begin jaren ’80 nog een kleine serie GSA’s naar Noord-Amerika verscheept, hoewel Citroën daar zelf niets mee te maken had. Momenteel zouden er nog zo’n dertig GS(A)’s over zijn in de VS en Canada samen.

Lada 1500

Zouden de Noord-Amerikanen zitten te wachten op een Oost-Europees blokkendoosje? Lada deed een dappere poging om de 1500 ook in Noord-Amerika te leveren. Ook diens opvolger, die bij ons Riva heette, maakte als 1500 de oversteek. De Lada’s waren als compacte auto in grote steden relatief populair, maar na de jaren ’90 verdwenen ze snel uit het Canadese straatbeeld. Overigens werd de Noord-Amerikaanse 1500 – gezien de twijfelachtige relatie tussen de VS en Rusland – alleen in Canada geleverd. Ook andere Lada-modellen werden in Canada geleverd, zoals de Niva en de Samara.

Merkur XR4Ti

Van 1985 tot en met 1989 had de Ford Sierra ook een Amerikaans broertje. De auto werd geleverd onder het nieuwe submerk Merkur. Mede omdat General Motors al de rechten voor de naam Sierra had, ging de Amerikaanse versie als XR4Ti door het leven. Zoals die naam al suggereert werd alleen de driedeurs sportversie van de Sierra in de Amerikaanse prijslijsten gezet. Echt een succes werd de auto helaas niet. De aanpassingen voor de Amerikaanse markt maakten de auto duur, waardoor de meeste potentiële kopers uitweken naar vergelijkbare modellen van concerngenoot Mercury. Overigens werd ook de eerste generatie Ford Scorpio vanaf 1987 onder de Merkur-vlag gevoerd. Die auto onderging een vergelijkbaar lot en in 1989 werd een streep gezet door submerk Merkur in het algemeen.

Opel (Kadett)

De Opel Kadett B werd naar de Amerikaanse markt gebracht met als belangrijkste missie om het op te nemen tegen de Volkswagen Kever. De Amerikaanse Kadett kreeg het front van de Europese Olympia van destijds, samen met andere lichtunits voor Noord-Amerika. Hoewel meerdere carrosserievarianten van de Kadett in Amerika geleverd werden, kende alleen de Coupe een continue levering. Dat was ook met stip de populairste carrosserievariant. De Amerikaanse Kadett werd geleverd van modeljaar 1968 tot en met 1972. Opvallend is dat de auto in de modeljaren 1970 en 1971 slechts als de Opel in de markt werd gezet, zonder verdere typenaam. Met in totaal 430.000 verkochte exemplaren was de Kadett B vrij populair.

Renault Le Car

Zowel hatchbacks als kleine auto’s zijn nooit écht populair geweest in de VS, maar dat weerhield Renault er niet van om de R5 aan te passen aan de Amerikaanse eisen. In eerste instantie sloeg de kleine Fransoos door gebrek aan een dealernetwerk nauwelijks aan. Dat werd anders toen Renault aandelen kocht in AMC en de Amerikaanse versie werd omgedoopt tot de Le Car en het met name opnam tegen auto’s als de Honda Civic en Volkswagen Rabbit (Golf). In eerste instantie werd de Le Car alleen als driedeurs geleverd. Voor modeljaar 1980 volgde een subtiele facelift en voor modeljaar 1981 werd ook de vijfdeurscarrosserie aan de prijslijst toegevoegd. Hoewel de kritieken goed waren, werd de LeCar niet echt het succes waar men op hoopte. In de VS bleef de auto tot 1983 op de markt, om dan vervangen te worden door de grotere Alliance. In Canada hield de Le Car het uit tot 1985, toen de productie van de eerste generatie R5 stopte.

Renault Trafic

Oké, eigenlijk hoort deze niet in dit rijtje thuis. De Trafic is namelijk nooit in Amerika leverbaar geweest. De reden dat de eerste generatie Trafic toch in dit rijtje staat, is dat het chassis, techniek en cabine van de bestelbus wel als basis werden gebruikt voor een typisch Amerikaanse camper. Dat is om precies te zijn de Winnebago LeSharo, een naar Amerikaanse begrippen klein model camper. De camper werd geïntroduceerd in 1983, toen de Amerikaanse campermarkt flink was gekrompen wegens met name stijgende benzineprijzen. Met de LeSharo bood ben alle gemakken van een camper zoals men die gewend was, in combinatie met zuinige techniek en compacte afmetingen. Hoewel de motor ietwat underpowered werd gevonden en de Amerikanen niet zo van de handgeschakelde vierbak hielden, was de LeSharo inderdaad best zuinig en wist zo aan de doelstellingen te voldoen.

Sterling 800-Series

Van 1987 tot en met 1991 kende de Amerikaanse markt het merk Sterling, een Amerikaanse tak van het Engelse Rover. Het enige model dat het merk leverde was de 800-serie, niet geheel verrassend een Amerikaanse versie van de Rover 800. Naast andere bumpers en lichtunits voor de Amerikaanse markt, was een andere aanpassing dat alleen de V6-motoren in Amerika werden geleverd. In eerste instantie waren de verkopen goed, maar de statistieken van J.D. Power wezen al snel uit dat de bouwkwaliteit en elektronica van de eerdere exemplaren te wensen overlieten. Toen er ook roestproblemen om de hoek kwamen kijken zakten de verkopen in. Toen in 1991 de Rover 800 een ingrijpende facelift kreeg, waren ze verkopen van de Sterling 800 zodanig laag dat besloten werd om de auto van de markt te halen. Hiermee verdween ook het merk Sterling in het algemeen.

Volkswagen Eurovan

Dat de eerste drie generaties Volkswagen Transporter ook in Amerika leverbaar waren, zal voor de meesten wel bekend zijn. Dat ook de Transporter T4 in de Amerikaanse prijslijsten stond, is echter minder bekend. De bus werd in Noord-Amerika geleverd als de Eurovan, met uitsluitend vijfcilindermotoren onder de kap. De bus werd gepositioneerd tussen de grotere Amerikaanse bestelbussen en de iets kleinere Amerikaanse en Japanse minivans, de MPV’s. Door tegenvallende verkopen verdween de Eurovan al na het eerste modeljaar uit de VS, maar in Canada en Mexico bleef hij. In 1999 keerde de Eurovan ook weer terug naar de VS, met de VR6-motor als standaardblok. De Eurovan bleef in de verkooplijsten staan tot 2003, toen de T4 wereldwijd uit productie ging. Overigens volgde de bus onder de naam Winnebago Rialta de LeSharo hierboven op.