Dat gaat ons als liefhebbers en voormalig Porsche-bezitters toch allemaal veel te ver. De Audi R8 is een indrukwekkende auto, vanuit sommige hoeken bekeken zelfs mooi. Vooral recht van voren en recht van achteren is het een indrukwekkend beest, maar de zijkant is wat ons betreft mislukt met dat contrasterende stuk kunststof achter het portier.

Van de tijdloze schoonheid van een Porsche 911 is de Audi R8 echt mijlenver verwijderd en het is zeer in tegenstelling tot die 911 ook geen auto waarmee je met enig fatsoen gewoon kunt komen voorrijden. Op de snelweg zwermen andere verkeersdeelnemers soms om je heen en rustig tanken is er ook niet bij. Het is een aandachttrekker van jewelste en naar onze smaak wel een beetje ‘over the top’. En die doorzichtige motorkap geeft wel een mooie blik op de achterin geplaatste V8-motor, maar origineel is het niet, want het is een vondst van Ferrari.

Van binnen vinden we de Audi R8 beter geslaagd. De afwerking is voortreffelijk te noemen en fraai, alleen dat afgeplatte stuurwieltje had wat ons betreft achterwege kunnen blijven. Je zit uitmuntend in de R8 en het comfort is helemaal niet beroerd. Audi heeft het onderstel zelfs van enig comfort kunnen voorzien, dus je vullingen rammelen niet uit je kiezen op een slechte weg. En alleen de hoogste verkeersdrempels moet je stapvoets nemen om de onderkant niet te teisteren.

Het echte genot van de Audi R8 komt als je de motor start. Met een agressieve roffel komt de direct ingespoten V8 tot leven. Hij mag tot bijna 8.000 toeren draaien en doet ook gretig, waarbij het geluid van een donkere grom overgaat in een rauwe schreeuw. Erg fraai en zet het geluid van je computer even wat harder als je het filmpje bekijkt.

Toch zijn we een beetje teleurgesteld in de aandrijflijn van de R8. De importeur gaf ons namelijk niet de handgeschakelde versie van de auto mee, maar de uitvoering met geautomatiseerde handbak. Nu hebben we al sinds het eind van de vorige eeuw met allerlei soorten uitvoeringen van geautomatiseerde handbakken gereden, maar echt bevallen is het nog nooit. Ook nu niet. Eerst deed Smart voor hoe het niet moest, toen Alfa Romeo (Selespeed), Citroën (Sensodrive), ja zelfs een sequentiële racebak in een BMW M3 is voor het gewone verkeer geen goed alternatief.

Ook bij de R8 verloopt het schakelen niet soepel. Alleen als je echt heel hard rijdt, wil de bak een beetje passen bij de auto, maar de realiteit is dat die toestand vrijwel nooit voorkomt. Jammer, vooral omdat Audi al jaren een versnellingsbak met dubbele koppeling heeft (DSG) die wel functioneert. Audi had er beter aan gedaan die bak in te bouwen (zal wel niet kunnen vanwege het hoge vermogen van de R8) of er gewoon een goede automaat in te zetten, zoals Porsche doet met de Tiptronic. Nu blijf je je ergeren aan het schakelen en da’s toch jammer in een auto die nieuw – zonder opties – 156.400 euro kost. Aan ons testexemplaar hing een prijskaartje van 182 euromille, er zat dus voor een Audi A3 aan extra’s op.

Niettemin hebben we ons wel geamuseerd, want de Audi R8 is natuurlijk een hele echte sportauto. Net zo spectaculair als een Lamborghini en met een uitmuntend weggedrag. Zelfs als je de elektronische waakhonden (ESP) uitschakelt behoedt de vierwielaandrijving je voor onverwachte uitstapjes. Diezelfde vierwielaandrijving verhindert echter ook het draaien van een donut, omdat hij de voorwielen meer trekkracht voert al de achterwielen grip verliezen. Daardoor liggen de grenzen ver weg in de R8 en is de auto behoorlijk ‘fool proof’. Je kan er gewoon boodschappen mee gaan doen, alleen is de laadruimte minimaal. Voor dagelijks gebruik voldoet een 911 dus toch beter.