Opel heeft sinds de vorige generatie Astra gekozen om duidelijk onderscheid te maken in vormgeving tussen de drie- en vijfdeurs hatchback. Een keuze, die wat ons betreft goed uitpakt. Ook in de nieuwste gedaante. Het gezin zal eerder voor de meer degelijke vijfdeurs kiezen, terwijl de jonge yup eerder voor de driedeurs bij de dealer zal aankloppen. Inderdaad, enigszins succesvol moet je tegenwoordig als jongeling wel zijn om de Astra GTC te kunnen betalen/leasen. De vanafprijs van 25.745 euro is niet gering. Om nog maar te zwijgen over de waarde van onze 1.6 Turbo: 38.875 euro! Dat is wel inclusief een hele reeks aan opties. De vanafprijs van de geblazen zestienhonderd bedraagt 29.995 euro.

Meevaller
We hebben de GTC ingezet voor een serieuze rit op en neer naar Genève. Met drie personen welteverstaan. De eerlijkheid gebiedt te zeggen dat we er in eerste instantie niet zo heel veel vertrouwen in hadden, in verband met de te verwachte beperkte ruimte achterin. Nou, dat viel alleszins mee. Ondanks de aflopende daklijn is het prima toeven achterin. Ook voor volwassenen. Voor twee personen is de ruimte achterin bijna royaal te noemen, zowel qua hoofd- als beenruimte. Ook aan bagage kan er het nodige mee. Achter de achterklep bedraagt de capaciteit 375 liter en onder de vloer bevindt zich bovendien nog een ‘geheim’ vak. Nee, wat dat betreft heeft Opel het mooi voor elkaar met de GTC.

Ook voorin is er weinig reden tot klagen. De forse stoelen zitten voortreffelijk, bieden genoeg steun en de klokkenwinkel is duidelijk afleesbaar. Leuk detail, als de sportstand wordt geactiveerd kleurt het instrumentarium rood. Klein minpunt is, maar dat hebben we al vaker gezegd in rijtests met Opels, dat het navigatiesysteem niet ingesteld kan worden tijdens het rijden. Althans een nieuwe bestemming invoeren gaat niet, een ‘vorige bestemming’ selecteren dan weer wel. Een keuze van Opel. Niet de onze.

Alpen
Flink wat binnenruimte, forse stoelen, het doet vermoeden dat de Astra GTC geen lichtgewicht is. En dat klopt. Het leeggewicht bedraagt 1.371 kilogram. Wat maakt het uit, we hebben toch een 1.6 liter turbomotor met 180 pk in de neus liggen. Zou je zeggen. De motor is echter niet in staat om de GTC gewoon passende -180 pk-waardige- prestaties te bezorgen. Op papier lijkt het nog wat, nul naar honderd in 8,3 tellen en een topsnelheid van 220 km/h, maar in de praktijk komt dat er niet uit. Hij is vlot, dat wel, maar niet meer dan dat. We merken bovendien nauwelijks verschil als de sportstand wordt geactiveerd. Zo jammer, temeer het onderstel zo voortreffelijk in elkaar steekt. De GTC is tot veel meer in staat. Dat zullen we binnenkort ongetwijfeld aan den lijve ondervinden met de OPC-variant. Maar goed, zover is het nog niet.

Desalniettemin stuurden we de GTC in de Frans-Zwitserse Alpen met veel plezier van bocht naar bocht. Het onderstel gaf geen krimp en houdt de auto mooi in balans. Werd het echter wat steiler, dan misten we nog veel meer het beloofde vermogen van 180 pk. In de genoemde sportstand wordt de besturing ook een ietwat onnatuurlijke geforceerde tegendruk opgelegd om het sturen te ‘verzwaren’. Toch went dat op den duur en voelt op een gegeven moment eigenlijk best wel prettig.

Kanariegeel
Kijken we naar het verbruik, dan hebben we het fabrieksgemiddelde van 1 op 13.9 niet helemaal gered. Wij noteerden een gemiddelde van 1 op 11.3. Daarbij moet wel gezegd dat we zeker op de lange rit op en neer naar Genève flink hebben doorgereden. En ja, zodra een turbomotor echt moet presteren, stijgen de verbruikscijfers. De CO2-uitstoot bedraagt volgens opgaaf 168 g/km. Dat betekent voor leaserijders dus gewoon 25 procent bijtellen. En in ons geval ook nog eens op een serieus bedrag. Het prijskaartje van de kanariegele Astra GTC 1.6 Turbo is met bijna 39 mille immers niet mals. Je krijgt daar wel een complete uitrusting voor terug met onder meer 20-inch lichtmetaal, lederen bekleding, een navigatiesysteem, xenon koplampen en zo kunnen we nog wel even doorgaan.