Nee, dit is geen grap. De Suzuki Swift is werkelijk helemaal nieuw, van top tot teen. Dat je dat misschien niet zou zeggen markeert de veilige weg die Suzuki heeft gekozen. Onder het mom ‘never change a winning team’ hebben ze in Japan vooral aan z’n opbouw èn innerlijk gewerkt. Naast negen centimeter extra lengte - wat alsnog ‘maar’ 3.85 meter oplevert, 25 kg minder(!) gewicht en een halve decimeter extra wielbasis bleef het silhouet van de Swift vrijwel gelijk, met weer het ‘zwevende’ dakje met die zwarte A-stijlen aan de voorruit en grote koplampen. Het is wederom een lekker strak Europees jasje geworden, zonder het frivole dat Japanners veelal in compacte modellen kwijt willen. Het meest in het oog springende verschil in zijn uiterlijk is de hogere achterbumper. Die dikke bips is wat ons betreft niet nodig, maar volgens Suzuki een noodzakelijke zet om goed mee te komen in de EuroNCAP botsproef. En da's niet onbelangrijk.

Hoogwaardige entree

Eenmaal ingestapt ontaardt zich een andere wereld. Is dit een Suzuki Swift? Naast het feit dat het interieur compleet nieuw is ontworpen, oogt en voelt de nieuwe telg hier prettig volwassen. De manier waarop delen van het dashboard en bedieningselementen (knopjes van de radio, stuurbediening en klimaatregeling) zijn afgewerkt en vormgegeven hebben ons aangenaam mogen verrassen. Het stevige, met leder beklede stuurwiel zou ook in de Grand Vitara of nieuwe Kizashi sedan niet misstaan. Dit is nog eens leuk instappen! De logische inrichting van het geheel stemt opnieuw vrolijk; hier vind je zo de weg, met genoeg bakjes en vakjes om je portemonnee, GSM, kauwgom en sleutels op te bergen. De stoelen zijn groot genoeg voor Europese lijven en bieden voldoende steun. Op de achterbank blijkt de negen centimeter langere Swift niet de ruimste, maar je kunt altijd wel met z’n vieren op pad. Moet je weer niet teveel meenemen, want de bagageruimte heeft plek voor iets meer dan 200 liter en dat houdt in deze klasse niet echt over. Bovendien moet je door die forse achterbumper (boodschappen)tassen hoog optillen. Elk voordeel…juist.

1.2 VVT presteert zuinig

Helemaal voorin hadden we vroeger de keuze uit een 1.3, 1.5 en een diesel. Voor de nieuwe Swift is er alleen een 1.2 VVT benzinemotor en daarmee basta. Kunnen we daarmee leven? Ja en nee. De viercilinder levert 94 pk/118 Nm, en blijkt zoals een typisch Japans naaimachientje lekker zuinig. Tijdens de testperiode bleek 1 op 16 halen helemaal geen kunst. Desgewenst houdt de boordcomputer (met twee dagtellers) dat ook netjes bij. De grote ‘maar’ is dat de 1.2 ook zuinig is met prestaties. Soepel en stil is de Swift zeker, dat valt te prijzen. Maar echt veel leven zit er niet in, althans zo voelt het. De lange versnellingen zijn hierbij verdacht. Gelukkig is daar die lekkere vijfbak – met dezelfde pookknop als voorheen - die met strakke en maar iets hakerige schakelingen supersnel tot een lager verzet te bewegen is. Dat maakt de Swift 1.2 uiteindelijk toch best prettig in omgang. Ook al hoeft het ietwat bedrukte karakter van de motor echt niet voor iedereen een tegenvaller te zijn, blijven we bij ons oordeel dat meer vermogen welkom is. Zeker zodra je ervaren hebt hoe aansprekend de Swift wederom stuurt.

De Japanners weten met de rijeigenschappen van de Swift precies de gevoelige snaren te raken. Voor de jongere bestuurders is de ‘Suz’ met z’n strakke koerswisselingen en veel grip haast uitdagend te noemen. Het twaalfhonderdje is niet bijterig genoeg om speelse onrust aan de wielen te brengen. Daarnaast biedt de Swift ook prima dagelijks comfort voor langere ritten, of rijders voor wie rustig aan al snel genoeg is. Zolang je niet teveel over klinkerwegen rijdt tenminste, want daar is de Swift toch iets te stug voor ingesteld. De directe besturing van de Swift via het stevige lederen rad is wel weer voor iedereen als een prettige bijkomstigheid te bestempelen. Wel hopen we dat de plots grotere weerstand rond de middenstand er met nieuwe software voor de stuurbekrachtiging nog uit te poetsen is.

Veel luxe voor veertien mille

In deze test figureert de driedeurs Swift 1.2 Exclusive, die goed volgestopt is met handige en comfortabele luxe. Sleutelloze toegang, stoelverwarming, een radio/cd-installatie met stuurbediening en USB, elektrische ramen en spiegels, automatische airco, mistlampen, lichtmetaal, ESP, airbags rondom en voor de knieën, plus cruise control. Zit er allemaal op. Privacy glass en Bluetooth zijn voorbehouden op de vijfdeurs(?!). In feite zou alleen nog navigatie op het verlanglijstje staan, iets waarin niet af-fabriek kan worden voorzien. Gezien de vanafprijs voor deze meest luxe uitvoering – 14.199 euro – kunnen we die best missen!

Conclusie

Dat Suzuki de Swift helemaal heeft vernieuwd, blijkt eigenlijk pas zodra je instapt en ermee gaat rijden. Hoe veilig zijn makers te werk zijn gegaan in het evolueren van de carrosserie – zijn strakke jasje was immers een succesfactor -, des te groots is het interieur opgewaardeerd. De Japanners zijn er uitstekend in geslaagd luxe en bergruimte op een logische en nog fraaier presenteerblaadje te leveren. Zeker als je het prijskaartje van veertien mille in het achterhoofd houdt. De nieuwe 1.2 VVT benzinemotor is eigenlijk te braaf voor wie de rijcapaciteiten van de Swift ten volle wil benutten, maar loopt wel opvallend zuinig.