De nieuwe generatie Smart trad eind 2007 aan, en groeide ten opzichte van zijn voorganger liefst twintig centimeter. Met 2.70 meter lengte is de fortwo nog altijd het zeer compacte jongetje van de klas met stadsauto's. De groeispurt en algehele metamorfose was vooral welkom om de Amerikaanse markt te betreden en de verkoopcijfers leuk op te krikken. Zo groots is de update van deze zomer echter niet. Smart heeft de fortwo eigenlijk alleen op details in het nieuw gestoken; voortaan is de tankdop af-fabriek in carrosseriekleur en kunnen desgewenst ook de onderste delen van de bumpers en dorpels gelakt worden. De tridion veiligheidskooi is er voor de liefhebbers in wit, ook zijn er nieuwe kleuren lichtblauw en matgroen evenals setjes lichtmetaal bedacht. Cabriorijders kunnen zelfs kiezen voor een rood of blauw stoffen dakje, dat traditiegetrouw volledig elektrisch wegklapt. Guitig zijn de ‘ingekleurde’ koplampbehuizingen, een originele toevoeging die voor een frisse aanblik zorgt en daarbij heel natuurlijk staat. Dit in tegenstelling tot de LED-dagrijverlichting onderin de voorbumper. Deze fel priemende lampjes zijn er in twee soorten – een rechte variant van BRABUS of een van Smart zelf die de hoek om gaat, zoals bij de E-Klasse – maar ogen eerder als een schreeuwerige tuningaccessoire dan een sierlijke aandachtstrekker. Smart is hierin niet de enige, die 'trend' moet waarschijnlijk op ons inwerken. Meer te besteden om je Smart naar eigen hand te zetten? Meld je dan bij de dealer voor een tailor made exemplaar van BRABUS. Zij draaien hun hand niet om voor een knalroze Smart met felblauw suède, een pistachegroen exemplaar met zwart/wit bekleding of een spierwitte met donkerbruin leder in diamantmotiefje. Je kunt het zo gek niet bedenken, het kan allemaal (en kost natuurlijk ook het nodige).

Klein maar fijne luxe

Eenmaal ingestapt in onze fortwo cdi cabrio voelt grotendeels als thuiskomen. De onlangs voor het fabrieksbezoek ingezette fortwo greystyle heeft qua ontwerp praktisch hetzelfde dashboard. Smart realiseerde dat ook hier maar weinig aan bijgeschaafd diende te worden en bedacht maar twee nieuwe ventilatieroosters die nu rond gevormd zijn. Niet per se nodig, wel net even anders. Toch is de Smart cockpit wel degelijk verrijkt, en wel met nieuwe uitrustingsmogelijkheden. Wat te denken van oranje sfeerverlichting in het dashboard en een centrale armsteun? Of een nieuw surround audiosysteem met subwoofer, extra tweeters ter hoogte van de buitenspiegels en luidsprekers achter de voorstoelen? Daar zit best pit in, maar vraagt meer finetuning van de equalizer dan het standaard systeem, dat evenmin onaardig klinkt. Het was in onze testauto gekoppeld aan een geïntegreerd navigatiesysteem met Bluetooth, dat speciaal voor de fortwo werd ontwikkeld maar toch – oneerbiedig gezegd - een beetje aftermarket oogt. Een kostenkwestie zo blijkt, het prijskaartje ervan moet in deze klasse wel leuk blijven natuurlijk. De touch screen navigatie heeft ons foutloos de testroute laten rijden en is eenvoudig te doorgronden. Het kaartje is zonder poespas in beeld gebracht en verduidelijkt de rijrichting bij belangrijke koerswijzigingen met een extra pijl. Achter het scherm schuilt ingang voor muziek, in de vorm van een CD of SD-kaartje. iPhonebezitters kunnen met de Smart drive kit hun muziekcollectie afspelen, internetradio luisteren of telefoneren. Wie kiest voor de chiquer ontworpen standaardradio moet vanaf nu een CD-speler missen maar krijgt er een MP3/AUX-aansluiting en een extra opbergvakje voor terug. Dat was blijkbaar nog niet voldoende, daarom zit er ook aan de stoelen nog een netje voor het verstoppen van klein grut en vinden we onder het dashboard een centraal opbergdoosje. Last but not least is het open-/sluitmechanisme van de achterklep verbeterd. Voortaan kan het klepje na het openen van de achterruit met één hand (elektrisch) ontgrendelen; een vondst die bij huidige smartrijders na het boodschappen doen hoog op het verlanglijstje staat. Het zijn soms die kleine dingen…

Diesel is CO2-kampioen

In een tijd dat elke gram CO2 en druppel brandstof telt heeft Smart ook naar het motorpalet gekeken, dat louter uit driecilinders bestaat. De techneuten zijn er in geslaagd een paar gram CO2 er vanaf te snoepen en de sportief getinte BRABUS variant een handjevol pk’s erbij te geven (nu: 101 stuks). De populaire benzine mhd-versies met standaard start/stop-systeem verbruiken nu 4.2 liter en duiken daarmee 3 gram onder de psychologische grens van 100 g/km CO2. Het meest nieuwsgierig waren we naar de CO2-kampioen van de Smart familie (en alle andere verkrijgbare auto’s), de Smart cdi diesel. Sinds jaar en dag speelt het 800cc torretje een bescheiden rol in de Nederlandse verkooplijst, maar is door de bij ons op CO2 gerichte belastingprikkels een slimme keuze. Met een uitstoot van slechts 86g/km CO2 komt het supercompacte dieseltje in aanmerking voor het volledige pretpakket voordeel; geen BPM, geen wegenbelasting en veertien procent bijtelling. Daar kunnen de mhd benzineversies ook mee te koop lopen, maar diesel stroomt minder hard uit de tank en kost minder aan de pomp. Gemiddeld moet bijna 1 op 30 wel lukken, maar haal daar in de praktijk een kilometer of vier vanaf als je het een beetje netjes doet. Een nauwkeurige verbruiksmeting kan nu worden overgelaten aan de boordcomputer, die tegen meerprijs in het licht aangepaste tellerhuis is verborgen. Ook nieuw is cruise control met bediening op het stuur, een handigheidje dat door vraag uit Amerika voor het eerst aan de fortwo is besteed. Kost ‘uiteraard’ extra en is alleen leverbaar op de benzineversies. Dat geldt ook voor de start/stop-techniek; het inpassen van het razendsnel werkende systeem in het dieseltje zou teveel extra kosten en te weinig voordeel met zich meebrengen. Een begrijpelijke kosten/baten-kwestie, maar toch een gemiste kans om in de toekomst een grotere voorsprong op andere spaardiesels te nemen.

De driecilinder common rail turbodiesel kreeg onlangs een krachtkuurtje en levert nu 54 pk. Na een eerdere kennismaking met zijn voorganger wordt al snel duidelijk dat de fortwo met die extra punch duidelijk beter in zijn sas is. Dankzij het hogere koppel van 130 Nm versnelt-ie veel gemakkelijker op afroep, zonder daarbij een doordringende keel op te zetten. Verbazend goede isolatie dus, want het motortje ligt vlak achter je te werken. Wie niet op de toerenteller en op- en terug schakelindicator let maar op het gehoor schakelt vertegenwoordigt niet het ‘Nieuwe Rijden’ en tokkelt zo richting het rode gebied. Het derde en vierde verzet konden door de grotere daadkracht ietsje worden verlengd, waardoor je minder hoeft te schakelen om te presteren. Een prettige eigenschap om makkelijk vaart te maken die – als we even mogen zeuren - echter een keerzijde heeft; de overgang van twee naar drie later moet later worden ingezet dan je instinct doet spreken. Door het iets grotere turbogat heeft-ie er vanaf 2000 toeren pas echt zin in. Toch voelt de Smart cdi gemanierd; als het op schakelen komt vormt de dieselmotor en de gerobotiseerde vijfversnellingsbak het beste duo; ten opzichte van de standaard benzineversies gaan schakelingen sneller en hoeft het koetsje minder in z’n veren te duiken.

Conclusie

Als aanstichter van de echte stadsauto’s gaat de Smart Fortwo met z’n tijd mee. Met subtiele updates aan in- en exterieur en nog iets zuiniger motoren komt de nog geen drie meter lange tweezitter weer gelikt voor de dag. Door handige nieuwe uitrustingsmogelijkheden te introduceren wordt de fortwo nog volwassener in omgang. Het zijn echter geen allesbepalende zaken die de aankoop van een Smart direct positiever beïnvloeden. De aangesterkte dieselmotor past – zolang je ‘m een beetje op toeren houdt – uitstekend bij het slimme concept en is door zijn zeer spaarzame karakter spotgoedkoop te rijden. Prijzen van de vernieuwde fortwo zijn er nog niet en worden binnen twee weken bekend gemaakt. (Fotografie: Louis Blom)