Dacia groeit en groeit maar. De markt heeft dus wel degelijk behoefte aan budgetmodellen. Vorig jaar draaiden de Roemenen een recordjaar, vooral in Duitsland deed het goede zaken, een beetje geholpen door de slooppremie uiteraard, maar dat mag de pret niet drukken. Ook in ons land groeit Dacia gestaag en beoogt in 2010 het marktaandeel te verdubbelen naar 2,5 procent. De Duster moet daar een flinke bijdrage aan gaan leveren. En dat moet wel lukken. De importeur heeft voorafgaand aan de dealerintroductie in ieder geval al meer dan 200 orders geschreven en verwacht dit jaar in totaal zo’n 2.000 Dusters op kenteken te zetten.

Moedersmooiste

Hoe kunnen ze voor nog geen 14 mille een SUV (crossover, zo je wilt) in elkaar sleutelen? Dat kan toch niet veel zijn, was onze eerste gedachte. We waren echter blij verrast na de eerste kennismaking. Kijk, in de basisuitvoering is het misschien niet direct moedersmooiste, maar met leuke wielen, in carrosseriekleur gespoten bumpers en dakrails oogt de Duster stukken fraaier. En dan nog ben je bij lange na geen 20 mille kwijt. Er moet dan toch ergens op bezuinigd worden, zou je denken? Jawel hoor, dat is ook het geval. Kijk je bijvoorbeeld naar de afwerking van de kofferruimte of de materiaalkeus (harde kunststoffen) van het dashboard, dan zie je dat het niet al te veel mag kosten. De nadruk ligt op het functionele vlak, er is geen ruimte voor esthetische hoogstandjes. Of het moet de slecht geïmiteerde wortelnotenhout decorinleg zijn in de meest ‘exclusieve’ Lauréate-uitvoering.

Stofhappen

Dacia bouwt de Duster op het platform van de Logan. Zo heel groot is ie dus niet met een lengte van 4,32 meter en een breedte van 1,82 meter. Hij dankt zijn stoere uiterlijk niet alleen aan de brede wielkasten, grote bumpers en robuuste dakrails, maar natuurlijk ook aan de met 21 centimeter verhoogde bodemvrijheid. Een lichte helling of een modderpaadje bedwingen, vormt dus geen probleem. Zeker niet als gekozen is voor de 4x4-versie. In de basis is de Duster een voorwielaandrijver, maar voor 2000 euro meer monteert Dacia de 4WD-techniek van de Nissan X-Trail. Op de middenconsole kun je vervolgens met een grote draaiknop het systeem in drie voorgeprogrammeerde standen instellen: 4x2, Auto en Lock. De laatste modus is voor het betere terreinwerk. In deze stand vloeit het vermogen permanent naar alle vier de wielen en kun je de Duster inzetten op minder begaanbare ondergronden. Als het goed is, doet ie dan zijn naam eer aan (stofhappen), en loodst ie je zonder al te veel tegenstribbelen naar meer begaanbaar terrein.

Zeuren

In het testexemplaar hangt zoals gezegd een 1,6 liter benzinemotor. Het is een bekend aggregaat uit de Renault-stal en levert 105 pk. In de 4x2-uitvoering is de motor gekoppeld aan een handgeschakelde vijfbak. We zeuren niet snel, maar een zesbak past de motor beter. En dan doelen we vooral op de geluidsdemping die zo’n zesbak doorgaans op snelwegtempo weet te realiseren. De motor draait bij 120 km/u flink wat toeren (4000) en is daarmee nogal lawaaierig. Alle andere versies zijn vreemd genoeg wel standaard uitgerust met een zesbak. Zal wel met de (vanaf)prijsstelling te maken hebben. Ondanks een relatief laag vermogen voor een crossover zet de Duster best levendige prestaties neer, althans zo voelt het. Nul tot honderd gaat in 11,5 seconden en de topsnelheid bedraagt 165 km/u. Gemiddeld verstook je met deze Duster 1.6 4x2 volgens de fabriek zo’n 7,5 liter benzine iedere honderd kilometer. Het kan overigens nog veel zuiniger. Voor de kilometervreters reserveert Dacia namelijk de 1.5 dCI bij Renault, goed voor 110 pk, 240 Nm aan koppel en een gemiddeld verbruik van 1 op 18,9. Ook deze versie is te koop met voorwielaandrijving of met 4x4.

Heeft de Duster kans van slagen? Wij denken van wel. Het is natuurlijk uiterst aantrekkelijk om voor het bedrag van een compacte auto in een grotere SUV (crossover) te rijden, niet dan? Dankzij de relatief bescheiden motoren valt het brandstofverbruik en bijbehorende CO2-uitstoot ook alleszins mee en met vijf jaar of 100.000 kilometer volledige fabrieksgarantie in het achterhoofd, lijkt de keus niet moeilijk.