Toyota’s nieuwe Verso is in een oogopslag als zodanig herkenbaar. Ten opzichte van zijn voorganger won vooral de neus aan aantrekkingskracht, met bijdrage van de subtiel uitlopende lijn in de flank naar de wielkasten. Ook hebben de Japanners wederom een set transparante achterlichten met rode LED-clusters voor ons in petto. Het misstaat niet en oogt modern; weer eens wat anders in deze klasse, al blijft de Verso al met al een brave borst. De carrosserie is hoofdzakelijk doelgericht vormgegeven; de designers hebben rekening gehouden met het creëren van een ruim, flexibel interieur met een grote laadcapaciteit voor bagage, kinderfietsen, dozen enzovoorts.

Sterrenkijker

De nieuwe generatie is ook nog iets ruimer dan zijn voorganger, met dank aan een paar extra centimeter rondom. Er is normaliter 484 liter bagageruimte voorhanden, en wanneer de optionele 3e zitrij is uitgeklapt blijven daar nog 155 van over. Met alle stoelen en banken neergeklapt – met Toyota’s Easy Flat 7-bediening geen ingewikkelde opgave– ontstaat er een vlakke laadvloer en kan het inladen beginnen, zelf onder de vloer ter hoogte van de 2e zitrij is er stouwruimte. Maar omdat deze ‘alles-of-niets’ situatie niet zo heel vaak voorkomt, heeft Toyota meer flexibiliteit aangebracht. Zo laat de achterbank zich in lengterichting verschuiven en kan de hoek van de rugleuning van elke zitplaats afzonderlijk worden ingesteld; handig als die Ikea-lamp net niet past in de standaardopstelling, of in het geval de de passagiers na een lange rit graag achterover willen leunen. De zesde en zevende zitplaats aanmerkelijk krapper en vooral voorbehouden aan kids. In deze Panoramic-uitvoering wordt de leefruimte nog gevoelsmatig vergroot met extra lichtinval, via een glazen panoramadak. Dat zo’n sterrenkijk-accessoire altijd wat centimeters hoofdruimte kost treft de Verso geen blaam; er blijft nog zat ruimte tussen kruin en glas over.

Functioneel

Voorin kunnen bestuurder en passagier rekenen op een ruime zitplaats. De stoelen zijn in hoogte verstelbaar en bieden – ondanks de syntetisch aanvoelende bekleding – best aardig comfort. De ondersteuning is gemiddeld, iets dat de sportief ingestelde huisvader zal tegenvallen; de Verso is namelijk ook vrij soepel afgeveerd, In de cockpitopstelling gaat Toyota zijn eigen weg, met een analoog instrumentarium dat gecentreerd richting de bestuurder is gepositioneerd. Je went er snel aan; de klokkenwinkel is vrij groot en overzichtelijk ingedeeld. De middenconsole roept verder geen vragen op; onze Panoramic Business-uitvoering heeft in plaats van een radio/cd-speler het TNS-510 radionavigatiesysteem met Bluetooth telefoonfunctie ter vermaak. Gezien de beperkte meerprijs voor dit systeem is het een interessant alternatief voor een rondslingerende TomTom, alhoewel je de interface van de navigatie wel even moet doorgronden. De brochure steekt groots af over de hoogwaardige materialen in het interieur, maar we hebben ze helaas niet kunnen vinden. Het is vooral hard kunststof dat de klok slaat (krassen!), dat bovendien in de middentunnel nogal losjes is gemonteerd. Toch een dissonant in een auto uit deze klasse; de logische indeling en functionele uitstraling van het geheel ten spijt.

Optimal Drive

Sinds kort heeft Toyota onder het credo Toyota Optimal Drive een nieuwe generatie efficiënte aandrijflijnen ontwikkeld, gericht op het leveren van veel vermogen uit weinig cc’s en met een aangenaam laag verbruik. Hierbij maken de Japanners geen gebruik van turbo’s, directe inspuiting of dergelijke vernuftigheden, maar van slimme kleptiming en spaarzame transmissies. Deze eigen visie op ‘downsizing’ werpt ook zijn vruchten af, de benzineversies verbruiken allen iets minder of precies zeven liter per 100 kilometer, de diesels duiken daar één tot anderhalve liter onder. Al met al een winst van 10%. Het demonstratie-exemplaar van de importeur komt met de 1.8 VVTi voor de dag, waaruit de Japanners 147 pk en een heel gezonde 180 Nm toveren. Het is een traditionele Japanse toerenmachine die dus op toeren het meest overtuigt. Om een laag verbruik te realiseren moet de op- en terugschakelindicator gretig in de gaten worden gehouden, echt kwiek voelt de 1.8 dan niet aan, maar de viercilinder deinst er niet voor terug. Met dank aan de zesbak kan zo met een constante rijstijl laag in de toeren worden gereden. Bij het rijden tegen onze landelijke limiet wijst de toerenteller ongeveer 3000 omwentelingen aan. Zodoende is het vooral windgeruis dat ons in de oren klinkt. Een verbruik van 1 op 12.5 tot 1 op 13 blijkt gemiddeld genomen goed mogelijk, en dat is een nette score voor dit pakezel in spe.

Competitief

Toyota zet de Verso competitief in de MPV-markt, al weet Renault ook heel goed de boel op te stoken. De prijslijst start bij 25 mille met de 1.6 VVT-i Comfort met 132 pk. Deze instapper wordt standaard heel ‘bruikbaar’ afgeleverd met negen airbags, ABS en ESP, airco, elektrische ramen (voor) en spiegels, in hoogte verstelbare stoel en een radio/cd-speler met MP3-ondersteuning, AUX-aansluiting en stuurbediening. De koelbox blijft tenslotte koel met een 12V-aansluiting. Het kan natuurlijk nog luxer. Wanneer je bijlegt voor de Aspiration-uitvoering krijgt er comfortopties als automatische airco, mistlampen, cruise control, vliegtuigtafels, middenarmstun voor, Bluetooth, extra opberglades, een koel dashboardkastje en een lederen stuurwiel en versnellingspookknop bij. De Dynamic trakteert ons verder op sleutelloze toegang, parkeercamera in de binnenspiegel, 16 inch lichtmetaal, privacy glass, stoelverwarming, zonnegordijntjes en een regen- en lichtsensor. Om extra licht in het interieur te brengen is de Panoramic een geschikte kandidaat. Voor het mooie worden dan ook nog een maat groter lichtmetaal geleverd. De twee extra zitplaatsen achterin zijn tegen meerprijs van 1000 euro te bestellen. Wie de meest luxueuze Executive Business-uitvoering uitkiest heeft altijd extra stoelen.