Waarom een test met de CrossPolo, zul je je misschien afvragen? De Polo loopt immers sinds 2005 mee – zonder facelift sinds 2001 - en wordt dit jaar opgevolgd. Daar zijn meerdere redenen voor. Zo speelt de Polo nog altijd een aardig deuntje mee in de verkoopstatistieken. Bovendien gaat de CrossPolo in op het emotionele aspect van autorijden, dat momenteel in diverse segmenten sterk in opkomst is. Autorijden is leuk en wie een nieuwe auto koopt mag best gezien worden, zeker in de compacte klasse waarin de CrossPolo opereert. Niet voor niets heette de CrossPolo in eerste instantie Polo Fun! Volkswagen is overigens dik tevreden met de afzetcijfers, maar die staan natuurlijk in schril contrast met het aantal gewone Polo's dat de fabriek verlaat.

Evolutie loont

Om goed voor de dag te kunnen komen kreeg de CrossPolo een arsenaal stoerdoenerij mee. In lijn met de andere Cross-modellen van VW dikt het merk de koets van de Polo aan met robuuste bumpers in afwijkende kleur, voor het oog uitgeklopte wielkasten en een stevige set lichtmetaal. Daarnaast geven aluminiumkleurige details als de dakrails en buitenspiegels nog een contrasterend effect met de donkerblauwe lakkleur. Dit ziet er gewoon goed uit! Vooral het front oogt dankzij de gespierde bumperpartij met alu-look en de set mistlampen een stuk serieuzer. Naar onze mening is deze uitstraling nog best bij de tijd. Een compliment voor de heren in Wolfsburg, dankzij hun op handen gedragen evolutietheorie in de modelgeneraties.

Bij alleen een ‘ruige’ carrosserie bleef het niet. Het Cross-recept kreeg ook vat op het interieur. Zo zijn de voorstoelen aan de zijkant voorzien van een netje. Handig voor een verrekijker, waterflesje of landkaart… Bovendien zitten we op speciale bekleding – dat fleurt de boel op! - en kunnen we sterren kijken via het (optionele) schuifdak. Van huis uit blijkt de CrossPolo al praktisch met een handig vak voor de versnellingspook, schuifladen onder de voorstoelen, de uitklapbare bekerhouder en de brede onderste rand van het dashboard. Dat dashboard behoeft uiteraard geen introductie. Het is verder identiek aan dat van elke andere Polo, maar heeft wel een alu-look voor een sportieve gedachte. De eenvoudige indeling met een groot instrumentarium, geïntegreerde radio en het paneel voor de klimaatregeling maakt het zeer overzichtelijk. Dat het rijtje loze knoppen ons impliciet meedeelt dat we niet alle opties zoals stoelverwarming en ESP aan boord hebben, nemen wij voor lief. Veruit de meeste trots straalt de versnellingsbak en pedalenset uit. Onder het chroomglanzende paneel huist een zestraps Tiptronic versnellingsbak. Weliswaar zonder hippe DSG-techniek, maar de zes verzetten die deze traditionele automaat tel beloven ook de potentie van de 1.6 16V optimaal te benutten.

Fun to drive?

Of dat in de praktijk ook uit de verf komt hangt af van je verwachtingen. Met het karakter van de zesbak is niet veel mis. Verzetwisselingen gaan niet al te vlotjes, maar wel lekker soepel. Daardoor rijd je al snel wat harder dan je denkt. Wanneer je stug volhoudt haal je 180 en sprint je in ruim 12 tellen naar 100, een tel meer dan een Crossloze-versie. Op de snelweg houdt de hoogste versnelling het toerental verrassend laag. Even inhalen gaat dan wel gepaard met een terugschakelactie, dat eveneens tijd kost. Het is dus zaak de S-stand te selecteren – dan blijft het zesde verzet helemaal buiten schot - of zelf voortijdig de pook ter hand te nemen voor ‘een tikkie terug’. De actieve rijder, en naar onze mening is de CrossPolo daar juist voor bedoeld, verlangt naar meer voelbare pit, die je met een handgeschakelde bak wel kunt realiseren. Die keuze zou ook een positieve invloed hebben op het verbruik, want met een opgave van 7.6l/100km lust de Tiptronic een aardige slok meer. In de praktijk verstookten wij 1 op 12.5, een niet onverdienstelijke score voor deze conventionele 105 pk sterke zestienklepper zonder poespas en automaat, maar zeker ook niet iets om mee te koop te lopen.

Sturen in onze wildebras brengt geen indrukwekkende verrassingen aan het licht. De carrosserie is iets verhoogd en ook het onderstel kreeg bijpassende wijzigingen mee, om de avontuurlijke looks waar te maken, want vierwielaandrijving is ‘nicht in frage’. De besturing is helaas niet zo direct en precies als we zouden willen. De doorgaans actieve rijstijl die ‘Polootjes’ oproepen blijft in ons geval wat achterwege. Aan de zitpositie ligt dat niet: zowel de bestuurderstoel als het stuur zijn voldoende te verstellen. Wel loop je het risico dat een deel van het instrumentarium achter de stuurwielrand verborgen gaat. Ook drukken de brede banden zo hun stempel onderweg, die laten wat meer van zich horen maar bieden wel veel tractie. Hoewel de CrossPolo het onderweg zeker niet laat afweten is de concurrentie in het voordeel.

Prijzig?

Waarom zien we de CrossPolo niet dagelijks in het verkeer? Is het zijn aanwezige uitstraling of gewoon ordinair Hollands, de aanschafprijs? Een blik in de brochure leert ons dat Volkswagen zaken doet vanaf 16.990 euro. Onze 1.6 16V automaat moet 20.790 euro opbrengen. Voor elke CrossPolo dient een Comfortline als basis, die twee mille minder kost en is onder meer is uitgerust met halfautomatische airco, cruise control, een boordcomputer en schuifladen onder de voorstoelen. Voor dat extra geld verandert de Polo dus in een Cross-versie, met twee extra portieren, 17 inch lichtmetalen wielen, sportstoelen voor, met leder afgewerkt stuur, pookknop en handremgreep, chromen dakrails en mistlampen voor. Voor gebakken lucht betalen doe je dus niet. Wel even een audiosysteem erbij ‘praten’, want die levert VW nog steeds niet standaard.