Opmerkelijk genoeg heeft nu ook de Antara eigenlijk een beetje Koreaanse ‘roots’ gekregen. Want de auto wordt bij de Koreaanse dochter van General Motors gebouwd – voorheen Daewoo - waar ook de Chevrolet Captiva van de band rolt. Onderhuids zijn de overeenkomsten met die Captiva dan ook erg groot, aan de buitenkant zijn er forse verschillen. Opel claimt zelfs dat er slechts één zichtbaar onderdeel aan de buitenzijde van de Antara identiek is aan de Captiva en dat is voorruit. Zullen ze wel handig vinden bij de ruitenreparatiebedrijven.

Geen plaatwerkdeeltje is dus hetzelfde en een belangrijk verschil tussen de twee modellen is ook dat de Antara niet als zevenzitter zal worden aangeboden, in tegenstelling tot de Captiva. Mede daarom koos Opel ervoor om de Antara een meer dalende daklijn te geven, wat voor een wat dynamischer uiterlijk zorgt.

Wat opvalt aan de Antara is dat de auto wat kleiner overkomt dan hij in werkelijkheid is. Met een lengte van 4,58 meter is hij echter te vergelijken met een Kia Sorento en een Hyundai Santa Fe. Het design past bij recent gelanceerde Opels met die chroom strips in de grille en op de achterklep en je herkent de Antara dan ook direct als Opel.

In het interieur heeft Opel ook veel gedaan om de eigen identiteit in de auto te stoppen en dat zie je zeker. Maar over het zitmeubilair zijn we niet zo te spreken. De stoelen zijn vlak en hard en alleen de zitting van de bestuurder kan in hellingshoek worden ingesteld. De bijrijderstoel staat te vlak, waardoor je het gevoel hebt eraf te glijden bij het remmen.

Opel vaart met de Antara een andere koers dan de meeste aanbieders van SUV’s. Want in tegenstelling tot veel concurrenten is dit geen zogenaamde bluf-SUV, maar heeft de auto altijd vierwielaandrijving. Hij is dus echt geschikt om de gebaande wegen te verlaten en een lastig geitenpad te nemen, vooropgesteld dat je daartoe geschikte banden hebt gemonteerd. Wij reden door de Griekse bergen over een pad met scherpe stenen en reden lek.

De Antara schrikt dus niet terug voor een stukje terreinrijden, want het slimme aandrijfsysteem kan de kracht verdelen tussen voor- en achteras en in de achteras zit een elektrohydraulisch differentieel om ook daar bij een doordraaiend wiel tractie garanderen. Daarnaast is er een speciaal afdaalsysteem dat bij steile hellingen de snelheid beperkt.

Opel heeft voor de Antara drie motoren, een tweeliter turbodiesel met 150 pk, een 2,4 liter benzineviercilinder met 140 pk en een 3,2 liter V6 met 227 pk. De laatste heeft standaard een vijftraps automaat, de turbodiesel biedt keuze uit handmatig schakelen of automatisch en de 2.4 is er alleen met handbak. Helaas konden we onze eerste testritten alleen met de V6-motor maken, maar gezien de snelheid die deze versie ontwikkelt (0 tot 100 in 8,8 seconden en een top van 203 km/h), moet gevreesd worden voor het temperament van de 140 pk vierpitter. De Antara is namelijk geen echte lichtgewicht: zelfs de 2.4 is al ruim 1.800 kilo rijklaar. De turbodiesel weet met dat gewicht ongetwijfeld beter weg vanwege zijn uitstekende motorkoppel.

Misschien had Opel er toch wel verstandig aan gedaan om bij Antara 2.4 de vierwielaandrijving achterwege te laten. Dat had de prijs en het gewicht nog wat verder naar beneden gebracht om een scherpere instapversie te kunnen brengen. En heel veel kopers van een SUV komen echt helemaal nooit in het terrein.

De Antara V6 is op de gewone weg wel een prettig sturende auto met een goed weggedrag. Maar helaas kun je die motor alleen combineren met het duurste uitrustingsniveau – Cosmo – en dat jaagt de prijs op naar 43.455 euro. De goedkoopste Antara is de 2.4 Essentia vanaf 31.725 euro.