Toen de huidige Santa Fe in 2006 verscheen viel onze mond toch wel open van verbazing. Die Koreanen kunnen heus wel ‘Europees’ gelijnde modellen maken! De (twijfelachtige) speelse lijnen die de vorige generatie kenmerkten hebben plaatsgemaakt voor een strak gebalanceerd maar behoudend design. En dat is voor een SUV helemaal geen verkeerde opzet.

Op de plaatsing van de handgreep bij de kentekenplaat na zijn wij dik tevreden met zijn voorkomen. De uitlopende lichtunits en de subtiel omhooglopende raamlijn geven de Santa Fe iets vlots mee, waarbij de iets schuinstaande grille en voorbumper met grote luchtinlaat en dubbele uitlaat weer de stoere kant belichten. Toch blijft de koets wel er een van formaat, met 4.68 meter lengte en 1.89 meter breedte kunnen we toch wel van een imposante verschijning spreken. Zonder meteen te overdrijven, waar de decente 18 inch wielen en blauwe lakkleur positief aan bijdragen.

Luxe, maar....

Het gevolg van die forse afmetingen laat zich raden. Veel ruimte. Hyundai levert de Santa Fe daarom zowel als vijf- en zevenzitter. Te allen tijde kunnen vijf inzittenden ruim en comfortabel plaatsnemen en is er een behoorlijke 969 liter bagageruimte voorhanden. De zit is zoals het een auto van dit type betaamt vorstelijk hoog, waarbij de lederen stoelen voorin helaas niet uitblinken in steun. Ook zouden wij liever toch iets lager willen zitten, maar de elektrische stoelverstelling biedt ons die mogelijkheid niet.

Het dashboard is breed opgezet en heeft zowel de klimaat-, als audioregeling binnen handbereik. Deze zijn te bedienen met behulp van grote draaiknoppen en toetsen. Niet heel subtiel, maar wel duidelijk en doeltreffend. Dat geldt ook voor de stuurbediening, waar de cruise control en radio mee te bedienen is. Het instrumentarium telt drie simpele klokken met wat vreemd gerekte cijfers voor de toerenteller en snelheidsmeter. De klokkenwinkel van de Sonata is dan toch een stuk mooier! Prettig in deze koude dagen is de stoelverwarming, die wel wat laaggeplaatst in de middenconsole te vinden is.

Het materiaalgebruik is in de Santa Fe niet de juiste gespreksstof bij de borreltafel. Alle delen steken weliswaar prima in elkaar, en dat is belangrijk, maar de kwaliteit van de leefruimte geeft je niet dat rijkelijke gevoel als dat je zou willen voor een auto die in onze uitvoering bijna de 50.000 euro-grens overstijgt. Hyundai kiest er duidelijk voor om vooral met veel luxe uitrusting te verwennen, dat is weer goed nieuws.

Krachtige CRDi

De bij ons centraal staande motorisering kan ons zonder morren heel goed bekoren, het is de 2.2 CRDi dieselmotor met 155 pk. Tijdens de testperiode heeft deze ons niet doen verlangen naar de 2.7 V6 benzinemotorisering die bijna 30 pk krachtiger is. Met 343 Nm trekkracht en een gunstig koppelverloop is de zelfontbrander krachtig genoeg voor deze 1828 kg zware kolos. Gekoppeld aan de vijftrapsautomaat – die wat ‘lui’ is afgesteld en niet snel terugschakelt - kom je heel adequaat van de plek, en dat ook nog eens zonder een buitensporig brandstofverbruik. Gemiddeld kwamen we 11 kilometer ver op een liter diesel en dat is best keurig – al bestraft Den Haag de auto met ruim 5 mille slurptax.

Vergeet ook niet dat deze Hyundai met (niet-permanente) vierwielaandrijving is uitgerust, dat kost ook de nodige kilo’s. In de testperiode viel er aardig wat sneeuw, en werden er regelmatig aandrijfkrachten naar de achterwielen gedirigeerd. Met duidelijk toegenomen tractie op glad en besneeuwd wegdek en minder ingrijpend ESP tot gevolg. Praktisch, maar ook een veilige gedachte.

Hoe houdt de Santa Fe zich verder op de weg? Kort gezegd: Over het algemeen comfortabel. Rechtuit rijdt de Koreaan vooral soepel, zonder daarin door te slaan en week aan te voelen. Het nemen van bochten gaat niet gepaard met dramatisch overhellen in bochten, al doet de hoge zit erger vermoeden. Verrast zijn we op klinkerwegen en plaveisel met kleine oneffenheden. Deze worden toch vrij sterk doorgegeven aan de inzittenden. Sturen gaat je vrij strak af, waardoor dit kolos je plezierig door het verkeer kunt loodsen. Niet bijzonder dynamisch, maar de Santa Fe is in ieder geval geen blok aan 't been.

Optelsom

Het prijskaartje van de Santa Fe kwam terloops al aan bod. De in ons land grootst leverbare telg uit het modelgamma kost minstens 35.995 euro, dat is dan de tweewielaangedreven V6 in ActiveVersion-trim. De diesel kost je 600 euro meer, en is dan eveneens handgeschakeld. Onze meest luxueuze StyleVersion staat opgenomen in de lijst voor 40.695 euro, waarbij de automatische transmissie – te bedienen zonder de voet op de rem! - en vierwielaandrijving samen nog een extra investering van 6990 euro vergen.

Bestel daarnaast nog ESP, want dat is nooit standaard, parkeersensoren, 18 inch lichtmetaal en aluminium inleg op het dashboard in het Supreme pakket en onze logé staat uiteindelijk met een waarde van 49.935 euro voor de deur. Veel duurder dan dit kun je ‘m niet krijgen, tenzij je nog een schuif-/kanteldak en derde zitrij zou willen hebben. Met zes airbags, automatische airco, cruise control, elektrische ramen en spiegels, leder, automatisch dimmende binnenspiegel, regensensor, elektrisch te verstellen en te verwarmen voorstoelen, privacy glas, dakrails en een spoiler achterop hebben we eigenlijk alleen nog ingebouwde navigatie op het wensenlijstje.

Die luxe kunnen we voor minder ook in een Sonata of een andere sedan krijgen. Het is een persoonlijke keuze of de vorstelijk hoge zit, stoere looks, ruimte-beleving en vierwielaandrijving hoog op jouw verlanglijstje staan. Wanneer dat wel het geval is de Santa Fe in zijn klasse nog steeds een niet te vergeten kandidaat. Zijn minder rijkelijke afwerking en niet zo verfijnde interieurstyling moet je dan op de koop toe nemen.