Na de Lancer Sports sedan is Mitsubishi in dit segment 'back in business' met de Sportback. Eigenlijk gewoon een hatchback, maar dan in een sportieve outfit. Want ook de Japanners hebben door dat een dergelijke uitstraling helemaal van deze tijd is. Dat is goed te zien, want de uitstraling van de Sportback doet zijn eigen naam eer aan. De grootste eye-catcher is echter opnieuw de met chroom omrande Jet Fighter Grille. Mitsubishi is er behoorlijk trots op, want naast de Lancer sedan krijgt ook de nieuwe Colt deze imponerende stempel op de neus. Groot gelijk overigens, de Lancer oogt hiermee krachtig en serieus, in lijn met de rest van de carrosserie. De behoorlijk schuin aflopende achterruit met dakspoiler en gemonteerde zijskirts maken zijn gespierde en gestroomlijnde karakter nog eens duidelijk. Verder zijn de achterlichtunits opvallend speels gelijnd. En vergeet het lichtmetaal niet, hier staat 18 inch te pronken, standaard op de twee meest luxe uitvoeringen. Naast ons zwarte fotomodel met CVT automaat hebben we ook een Lightning Blue exemplaar met handgeschakelde bak aan de tand kunnen voelen. Deze blitse kleur is echt een aanrader en zet zijn verschijning nog extra kracht bij.
Tijd om in te stappen. De designers hebben het interieur van de Lancer Sportback geen speciale behandeling gegeven. Het komt overeen met de sedan, dus hebben we ook hier te maken met een donkere maar overzichtelijke cockpit. Om de sportieve aspiraties te onderstrepen is het interieur afgewerkt met carbon-look sierlijsten op het dashboard en in de portieren. Prettig is dat de geïntegreerde radio/navigatie hooggeplaatst is en daaronder de climate control; naar die laatste hoef je immers veel minder om te kijken. De bediening van de instrumenten gaat met voldoende weerstand, en wekt degelijk vertrouwen. Op de handrem na overigens, die gaat zo licht dat hij niet lijkt te werken. Ziet er leuk uit, en weer eens wat anders dan het lichte aluminium. Hoewel de Japanners hun uiterste best hebben gedaan om hoogwaardige materialen te gebruiken, is het resultaat niet overweldigend of verrassend, maar zeker voldoende. De met leder beklede stoelen zijn wel een positieve uitschieter, want hoewel het materiaal vrij glad is zijn de de wangen zodanig geboetseerd dat je als bestuurder en passagier netjes op je plek blijft zitten. Nu we het toch over de zitpositie hebben, hadden we graag een in diepte verstelbaar stuur gezien. Alleen hoogte-verstelling is toch wat te karig voor een optimale rijderspositie in dit segment. Passagiers op de achterbank hebben een relatief zachte zit. Wie plaatsneemt zakt iets verder in dan je zou denken. Slim bedacht natuurlijk, dat creëert net even wat meer hoofdruimte. Want met een aflopende daklijn in het ontwerp is dat uiteraard geen overbodige luxe. En deze tactiek werkt redelijk, want bekaaid komt je kruin er niet van af, maar verwacht geen wonderen. De beenruimte is tenslotte geen punt van kritiek, de ruimte voor de onderste ledematen is goed voor elkaar.
Na deze blik op innerlijk en uiterlijkheden is het tijd voor techniek. Onder de motorkap schuilt een 1.8 liter benzinekrachtbron. De Japanners weten wel raad met de cc’s, dus staan er liefst 143 paarden paraat. De viercilinder draait graag toeren en dat is niet zo vreemd, want ‘bovenin’ is de krachtbron overduidelijk op zijn best en is de trekkracht van bijna 180 Nm het meest aanwezig. Hoge toerentallen gaan wel gepaard met veel motorgeluid, dat helaas wat ‘karig’ klinkt voor een Jet Fighter. Tijdens de testperiode reden we met zowel een handbak als deze met CVT-automaat. Ons vermoeden bleek werkelijkheid, de vijfbak is de Lancer Sportback werkelijk op het lijf geschreven. Soepel en trefzeker laat deze zich bedienen, met prettig korte slagen en een lichtte koppeling. Echt een pook voor het nodige schakelplezier! Het karakter van de CVT daarentegen strijkt het kunnen van de MIVEC-motor duidelijk glad. Hiermee ga je vooral soepel door het verkeer, want de transmissie houdt het toerental zo constant mogelijk. Daarvoor heb je wel een geoefende gasvoet nodig, om te voorkomen dat je met hoge toerentallen en loeiende motor wegrijdt of een inhaalpoging start. Wie in een sportieve bui is kan ook zelf een verzet kiezen met het ‘pientere pookje’ of flippers aan het stuur. De technici hebben goed hun best gedaan om deze manuele modus zo natuurlijk mogelijk te programmeren. Dat is redelijk gelukt. Terugschakelen gaat heel enthousiast en met een duidelijke remwerking van de motor. Bij accelereren krijg je bij elke gangwissel op zijn beurt een duw in je rug, het verzet lijkt er echt te worden ingeduwd. Eenmaal op snelwegtempo is het raadzaam de CVT in de automatische stand te zetten, dan komt het toerental aanmerkelijk lager te liggen dan wanneer je zelf het zesde verzet kiest.
Na de nodige kilometers leert de Lancer Sportback zich kennen als een stevig afgestelde asfaltrijder. Mitsubishi maakt de belofte waar door de Japanner naast krachtige uitstraling ook de innerlijke kracht mee te geven, zonder compromisloos te zijn. Met voldoende ruimte voor comfort is de Sportback redelijk straf afgesteld. Daarnaast laat hij zich vrij direct sturen, precies zoals je zou verlangen in dit type auto. Tot onderstuur weten we ‘m wel te verleiden, maar in de praktijk is dat geen dagelijkse spelbreker. Wel wordt duidelijk dat meer pk’s voor nog meer rijplezier zal zorgen, zonder meteen naar de Evolution X te moeten grijpen. Honderdvijfenveertig pk is leuk, maar niet opzwepend voor het dynamische speelkwartier.
Voor als de Lancer Sportback op het verlanglijstje staat is er de keuze uit vier uitrustingniveau’s en twee motoren. Ongeacht de uitvoering zijn ze gezien de prijsstelling relatief compleet, én modern. De importeur gaf ons een full-options exemplaar mee, wat naast de basisuitrusting van elke Sportback zoals ESP, zeven airbags, airco, keyless entry, en radio/cd/mp3/aux ook betekent dat ook xenon, lederen bekleding, parkeersensoren en stoelverwarming aanwezig zijn. Ook de bochtenverlichting, parkeersensoren en bluetoothfunctie zijn altijd weer welkome accessoires. Muziekliefhebbers kunnen op hun beurt weer de Rockford Fosgate stereoinstallatie omarmen, met dank aan de subwoofer in de kofferruimte! Mitsubishi vraagt voor deze meest luxe uitvoering 29.499 euro. Voor de CVT-automaat betaal je 1800 euro meer. Een eveneens serieus bedrag, al deze luxe heeft immers zijn prijs. Voor 26.999 euro staat de Intense voor de deur, en dan mis je eigenlijk alleen lederen bekleding en bi-xenon kunt missen.
Schrijf een review