Zet de nieuwe Fiesta naast de vorige generatie en je kunt moeilijk spreken van evolutie. Beide hebben ongeveer dezelfde maat, maar daar is dan alles mee gezegd. De Fiesta is helemaal nieuw, ontworpen volgens het expressieve kinetic Design. Strakke behoudende lijnen is nu ook in dit segment bij Ford verleden tijd. Dynamiek frisse kleuren en kekke looks zijn helemaal hot. In deze klasse is het uiterlijke onderscheid minder groot dan in de grotere modellen van Ford, maar zijn roots zijn zeker te ontdekken. Wie naar de achterzijde kijkt ziet aan de uitlopende achterlichten, de vorm van de achterruit en –klep overeenkomsten met de Kuga. Ronde vormen worden veelvuldig afgewisseld met scherpe lijnen. Vooraan is de omgekeerde trapeziumvormige bumpergrille niet te missen, dit deel van de auto is tegenwoordig het teken van herkenning. Ook de scherpe vouw in de flanken ter hoogte van de deurgrepen zet visueel vaart in de Fiesta. Samen met de schuin afgesneden raamlijn kunnen we spreken van een vlotte verschijning. Het kleurenpalet bestaat naast de doorsneekleuren ook uit fris groen een kekke paarstint. Wij namen een hip-wit exemplaar mee, ook een verschijning die niet over het hoofd te zien is.

Futuristisch

Naast de exterieurlooks is het ook het interieur compleet nieuw, en eigenlijk nog wel meer anders dan anders. De designers toonden lef en durf, en kwamen met een futurisch resultaat. Klaar voor de toekomst, die Fiesta! Feit blijft dat je wel moet vallen voor dit sprekende interieur, maar Ford realiseerde zich dat de Fiesta in een harde concurrentiestrijd valt en dus hoe dan ook in de spotlights moet staan. In de cockpit zijn veel kleurvariaties mogelijk en kun je vergaand personaliseren, zelfs als we de Individualpakketen buiten beschouwing laten. Het dashboard is in ons exemplaar getooid in red style, een combinatie van bordeauxrood, aluminiumlook en antraciet. Het middengedeelte is opvallend slank gebleven en bied alleen ruimte aan de klimaatregeling en een opbergvak. Bovenop is er plek voor ventilatieroosters en audio met eventuele navigatie en telefonie. Helaas is de toets ‘pijltje omhoog’ boven OK lastig te bereiken vanaf de bestuurderskant. Wellicht dat nog draaiknop een betere optie was geweest. De gebruikte materialen zijn voor deze klasse heel behoorlijk. Wel jammer dat de speakers in de deuren al snel bij niet te hoog volume voor resonanties zorgen. Misschien een kleinigheidje om te verhelpen, maar toch. Lovenswaardig tot slot is de verlichte stuurbediening en de Ambient Lightning bij het dashboardkastje, dat heeft grotere broer Focus niet eens!

Licht sturen

Onderscheidend zijn gaat verder dan alleen looks. Zodoende hebben de Ford-engineers ook hun uiterste best gedaan om de rijeigenschappen van de Fiesta naar een nog hoger peil te tillen. Het resultaat is een comfortabel sportieve afstemming, met ruimte voor een pleziertje en een grote mate van lichtvoetigheid. We ervaren een prettige balans tussen soepel en stug, zonder dat dit opbreekt bij kleine oneffenheden. Wel horen we dan enkele rammeltjes in het interieur, onder meer van de navigatiehouder, een kleine dissonant. De Fiesta is immers ook uitermate geschikt voor stedelijk verkeer en daar ligt lang niet altijd strak asfalt. Wie de grens van het mogelijke opzoekt in bochten zal merken dat deze vrij ver ligt. Zeker met ons 16 inch lichtmetaal en breed rubber –standaard 15 inch- zit het met de grip wel goed. Vrolijk op het gas in bochten laat de Fiesta lang koud. Wel kan dan de zeer directe, maar lichte – voor het eerst elektronisch bekrachtigde - gaan opspelen. Bij een flinke partij sturen verwachten wij althans een steviger afstelling, voor meer gevoel. Liefhebbers zullen moeten wachten op de Sport-uitvoering, die voor 2009 onderweg is.

Omschakelen

Voor wat betreft het motorpalet lopen de Duitsers heel aardig in de pas. B-labels hebben de overhand. Turbomotoren zitten op korte termijn nog niet in de pijpleiding maar met relatief krachtige 60, 82, 96 en 120 pk torretjes heb je in principe niets te klagen. Wij reden de 1.4 met 96 pk, waarschijnlijk naast de 1.25 met 82 pk de meest verkochte motorisering. Rekeninghoudend met een leeggewicht dat onder de 1000 kilo ligt – hulde, we zien nog wel eens anders – moet dat voor aansprekende prestaties zorgen. Een top van 175 en de nul tot 100-sprint in 12 tellen laat weliswaar het asfalt aardig met rust, maar met deze kracht kunnen we heel goed uit de voeten. De viercilinder is erg soepel en neemt ook genoegen met lage toeren, maar het maximumkoppel komt pas in hogere toerenregionen vrij. Omdat de Fiesta zich leent voor een ‘actieve rijstijl’ zul je echter zo nu en dan wel naar meer dan 100 pk verlangen. Desalniettemin is dat niet voor iedereen een must, we kunnen de 1.4 dan ook zeker niet afraden. Tijdens de testweek scoorden we een verbruik van 1 op 12.7. Dat kan zeker nog wel wat beter, maar een écht zuinigheidswonder gaat het niet worden. Schakelen gaat zoals we van een Ford gewend zijn. Iets lange schakelwegen, maar soepel en trefzeker. Wissel echter niet te vlot van verzet, want dan is de motor nog niet in toeren gezakt. Wanneer je de koppeling intrapt blijft het toerental net even langer ‘hangen’ dan we gewend zijn. Uiteindelijk went het wel, dus is het een kwestie van even eh… omschakelen.

Vrijgevig

n een auto van krap vier meter lengte hebben de ontwikkelaars een dagtaak aan het zo slim mogelijk benutten van de ruimte. Vier personen fatsoenlijk vervoeren en wat bagage moet namelijk geen probleem zijn. Deze nieuwe Ford weet dit als geen ander en toont zich zo vrijgevig mogelijk op de achterbank en in het bagagecompartiment. Nee, van een overdaad kunnen we niet spreken, maar fatsoenlijk zitten kunnen we zeker. De ruimte van de kruin tot het dak is ruim voldoende en ook met de beenruimte zit het voor niet al te lange personen wel goed. De verschillen met de concurrentie zoals de Ibiza zijn niet groot, maar wél te merken. Voorin is de zit vrij stevig, en biedt het meubilair genoeg ondersteuning. De gordel omdoen staat gelijk aan een beroep op je lenigheid, iets dat bij driedeurs vaker het geval is.

Wanneer we de standaarduitrusting ter hand nemen komen we er niet bekaaid vanaf. Ford stelt prioriteiten en levert bijvoorbeeld elke Fiesta met airconditioning, hoogteverstelling voor de bestuurdersstoel, elektrische spiegels en radio/cd met AUX-aansluiting. De Titanium en Ghia zijn zoals verwacht met meer luxe bedeeld, (lederen stuur, chroomafwerking, mistlampen en lichtmetaal) waarbij het verschil onderling klein is en meer zit in de sfeer van het interieur en ander lichtmetaal. Onze logé was verder nog bedeeld met het Launch Pack, ter waarde van 1000 euro. Een aanrader, gezien je je ‘feestje’ daarmee uitbreidt met heel volwassen opties zoals automatische airco, automatisch dimmende binnenspiegel, regensensor, Bluetooth en spraakbesturing (ook voor airco), TFT-scherm, cruise control, parkeersensoren achter en voorruitverwarming. Vijf airbags zijn standaard, hoofdairbags niet, evenals niet-uitschakelbaar ESP. Eigen hebben we alleen nog een armsteun op het wensenlijstje staan. Verder had de importeur een heuse startknop en keyless entry uit de optielijst aangevinkt. De ‘sleutel’ kan zo altijd in de zak blijven, de auto ont-/vergrendelen gaat via de deurhendel. Een leuke gimmick! Deze volwassenheid heeft zo zijn prijs, maar het blijft binnen de perken. Standaard kost de 1.4 Titanium 16.700 euro, ons exemplaar ging voor 19.335 euro van de hand. Voor wie voor minder wilt feesten kan met 14 mille

entreegeld toe, voor de 1.25 Trend 60 pk.