Op het eerste gezicht lijkt de Corvette niet echt te verschillen van zijn voorganger. De auto heeft nog steeds die kenmerkende curves in de wielkasten, al zijn ze minder geprononceerd dan vroeger. Kijk je wat beter dan is er eigenlijk helemaal niets bij het oude gebleven. De klapkoplampen zijn verdwenen en de auto is korter geworden. Zelfs de neus steekt minder ver naar voren, maar omdat hij erg laag hangt, moet je nog wel heel behoedzaam over verkeersdrempels. Hoge drempels kun je trouwens niet eens stapvoets nemen. Niet erg praktisch en dat geldt ook nog steeds voor de kofferruimte die erg ondiep is en waarin je de bagage tamelijk hoog moet tillen. Maar de Corvette wordt natuurlijk niet gekocht vanwege zijn bagagecapaciteiten of zijn praktische eigenschappen. Het is een echte sportauto, met alle praktische nadelen die daar bij horen.

Toch is het comfort lang niet slecht. Zo zijn de stoelen elektrisch verstelbaar – vreemd genoeg met uitzondering van de rugleuning – evenals de buitenspiegels. De ramen en de cabrioletkap gaan elektrisch open en dicht en je kunt genieten van een puike geluidsinstallatie en een prima navigatiesysteem. Er is zelfs voor gekozen om het openen van de deuren bij de Corvette met een druk op de knop te laten geschieden. Dat werkt overigens alleen als je motor hebt uitgeschakeld en de auto in zijn achterruitversnelling hebt gezet. Laat de elektronica het afweten, dan kun je aan een hendel op de vloer trekken.

De nieuwe Corvette is sportiever dan zijn voorganger. Hij is compacter en sterker geworden. De al vele jaren gebruikte V8-motor groeide nog wat in cilinderinhoud (van 5,7 naar 6,0 liter) en een flinke stap in vermogen. Er is nu 404 pk aan boord bij 6.000 toeren. Maar dat toerental zul je niet gauw halen, want de trekkracht is zo enorm – maximaal 542 Nm bij 4.400 toeren en vanaf iets meer dan stationair ook al vrachtwagenladingen – dat je op een weg met weinig grip niet voluit gas kunt geven. De elektronica grijpt steeds in om te voorkomen dat de wielen doorspinnen en doet dat een beetje wild. Met name bij het uitkomen van een bocht is dat nog wel eens vervelend, omdat je met een fluwelen voetje het gaspedaal moet beroeren om het ingrijpen van de tractiecontrole te voorkomen.

De knop waarmee je de tractiecontrole eventueel kunt uitschakelen kent overigens drie standen. Tractiecontrole en stabiliteitscontrole ingeschakeld, tractiecontrole uit- en stabiliteitscontrole ingeschakeld en alle systemen uit.

Door de forse trekkracht en de niet erg subtiele manier waarop de kracht naar het wegdek wordt geleid, is de Corvette naar onze mening geen auto voor een ongeoefende chauffeur. Hij vraagt een vaardige hand, maar beloont je dan wel met hoogst indrukwekkende prestaties. Als je hem de sporen geeft, is hij een stuk sneller dan een Porsche 911. Zelfs met automaat raast hij in 4,8 seconden naar de 100 km/h en er komt pas een eind aan de voorwaartsdrang bij 300 km/h.

Maar in de dagelijkse Nederlandse rijpraktijk kom je aan de zesde versnelling eigenlijk niet toe. Bij 2.000 toeren in zes staat er al bijna 150 km/h op de teller. Dan blijk je wel lekker zuinig onderweg te zijn, als we de boordcomputer moeten geloven: ongeveer 1 op 11,5. Maar gemiddeld genomen is 1 op 7,5 toch een realistischer uitgangspunt. Nog mooi natuurlijk voor een dik 400 pk sterke zesliter V8-motor.

De snelweg is het ideale werkterrein voor de Corvette. Daar is hij snel en comfortabel. Je kunt probleemloos lange tijd een hoge snelheid volhouden. De vering blijkt op hogere snelheden de hobbels beter glad te strijken dan met Nederlandse snelheden en je komt nog redelijk uitgerust op de plaats van bestemming.

Als bestuurder moet je harder werken op een bochtig parcours. De Corvette heeft een behoorlijk onoverzichtelijke carrosserie en vraagt daarnaast een vaardige hand om hem op koers te houden. De auto doet in een hobbelige bocht wel eens een stapje opzij en de enorme trekkracht zorgt regelmatig voor het verbreken van de grip van de achterwielen. Je zit dus veel te sturen en merkt dan dat de besturing wel iets meer gevoel zou mogen doorgeven.

Wie er mee kan omgaan heeft daarentegen een geweldig speeltje aan de Corvette. Je zet hem met groter gemak dwars dan vrijwel alle andere sportwagens en kunt een bochtig weggetje buitengewoon feestelijk ‘nemen’. Feestelijk is ook de aanschafprijs van de Corvette. De dichte Corvette is er al voor dik negentig euromille, de Convertible kost 101.850 euro. Door zijn rauwe karakter en zijn scherpe prijsstelling is de Corvette een sportauto zonder concurrentie, ook al is het zeker niet ieders favoriet.