Genieten

Drie uur aan kerstmuziek. De Bose audioinstallatie weet nog niet wat hem te wachten staat. Net als mijn medepassagiers overigens, die de komende uren stilzwijgend alles van Run Rudolph Run van Chuck Berry via Fairytale of New York van The Pogues tot Christmas Lights van Coldplay moeten aanhoren. Of ik levend op de kerstmarkt arriveer durf ik nu nog niet te zeggen.

De startknop wekt de 4,0 liter V8 tot leven. De dempers gaan op ‘comfort’, klaar voor het Duitse asfalt. De playlist gaat aan. Op naar naar glühwein, gesuikerde amandelen, gebakken champignons, warm brood, curryworst en een overdosis aan lampjes.

Voorsprong

De Audi S6 blijft een favoriet. Op de vier uitlaatpijpen en de grotere remmen na zou het namelijk zo iedere A6 met S-Line pakket kunnen zijn. Een sleeper dus, waar je onwetenden enorm mee kunt verrassen, maar ook een auto die niet direct alle aandacht naar zich toe trekt. Supercarprestaties in anonieme gezinsverpakking, dat zou eigenlijk de slogan moeten zijn.

Een Audi interieur is altijd een fijne plek om te zijn. Mooie details, een fraaie afwerking en vooral de displays voor navigatie en infotainment zijn mooi. Toch merk je ook alweer dat de A6 en S6 ongeveer een jaar geleden zijn vernieuwd. Inmiddels is het fraaie scherm in het instrumentarium alweer hopeloos ouderwets, als je in een Q7, TT of nieuwe A4 hebt gezeten. Om ‘voorsprong door techniek’ waar te maken zou Audi eigenlijk nog veel vaker vernieuwingen moeten lanceren, maar dat is een zeer kostbare stap en een stap die niet direct tot meer klanten zal leiden. De facelift van eind vorig jaar is dan niet genoeg.

Kracht

We zijn halverwege de playlist als het bordje Bundesrepublik Deutschland opdoemt. Van ‘Comfort’ gaat, aangezien de medepassagiers dat vast kunnen waarderen, standje ‘Dynamic’ aan. De achtcilinder laat - eindelijk - wat meer van zich horen en meteen schakelt hij twee verzetten terug. Honderdvijftig, honderdtachtig, tweehonderd. En dan te bedenken dat dit ‘slechts’ de S6 is en een RS6 nog weer een middenklasser aan vermogen extra heeft. De kruissnelheid wordt een vlotte 160 km/h, waarbij iedereen goed te verstaan is, maar waarbij ook het snelheidsverschil met de rechterbaan ietwat beperkt wordt.

Overigens stel ik die 160 km/h niet in op de cruise control, want deze S6 is uitgerust met adaptive cruise control, die weliswaar tot 250 km/h gaat, maar zo stevig afremt dat de achterpassagiers er last van krijgen. Nieuwe techniek is niet altijd beter dan het oude. Een limiter of traditionele cruise control zou hier beter zijn geweest, maar dat is helaas niet in te schakelen.

Drankprobleem

Duimen gaan omhoog als we een Britse S6 Limousine inhalen. Kenners. De laatste kilometers wordt het steeds drukker. Gelukkig gaat ook stadsverkeer heel soepel. Mooi is de automatische handrem, zodat je bij stilstand niet steeds je rem vast hoeft te houden. Scheelt je achterligger ook meteen weer in de felle LED verlichting staren.

Na eindeloze rijen, Duitse kerstmuziek (beduidend minder te pruimen dan de playlist) en een euro of vijftien aan parkeergeld is het weer mooi geweest. Tijd voor de terugreis. Gezien het drankprobleem van de S6 dat bij stevig rijden het niveau van Bonnie St. Claire op haar hoogtijdagen aardig evenaart, gaat standje ‘Economy’ aan. Met resultaat: het gemiddeld verbruik over de terugrit  is 10,1 liter per 100 kilometer. Gezien de gemiddelde snelheid van 117 km/h over de hele rit, helemaal niet slecht voor een dikke vierliter V8.

Voor deze afstand had je eigenlijk beter een diesel kunnen hebben. Laat Audi die nou ook net een van de lekkerste leveren. Met 320 pk heb je dan nog steeds meer dan genoeg vermogen, maar het koppel is met 650 Nm zelfs nog 100 Nm hoger dan dat van de S6. Neemt niet weg dat de S6 explosiever is en de V8 soundtrack toch nog iets verslavender.