Autogas, dat loont toch alleen voor benzineslurpers? In grote lijnen klopt dat, want hoe aanzienlijker het brandstofverbruik, des aangenamer de besparing die het goedkope LPG (Liquified Petroleum Gas, vloeibaar gemaakt aardoliegas) kan bieden. Daarnaast is het aantal kilometers dat gereden moet worden om de extra kosten (gasinstallatie, hogere BPM en vanwege de gewichtstoename duurdere MRB) terug te verdienen, het zogeheten ‘omslagpunt’, al gauw zo groot dat je dat bij voorkeur niet in een klein autootje doet.

Dat maakt dat het aantal kleine auto’s dat van fabriekswege met een LPG-installatie leverbaar is op één hand te tellen: Fiat 500 en Lancia Ypsilon, Ford Fiesta en het duo Opel Adam en Corsa. Plus dan nu de Kia Picanto – die we thuis meteen Gaskia hebben gedoopt. Even afgezien van de wenselijkheid zulke auto’s in het A- of B-segment op gas te rijden, is het bijvoorbeeld vreemd dat Fiat wél de 500 en de Ypsilon af fabriek op gas levert (al is dat met de Lancia binnenkort afgelopen), maar niet de populaire Panda. De fabriek bouwt die wel met LPG-installatie, maar voor de Nederlandse markt is die niet beschikbaar, terwijl de versie op aardgas hier wél wordt geleverd. Volgens de importeur zijn daar twee redenen voor: ten eerste dat de aardgasversie uitstootgewijs nog gunstiger is dan de LPG-gebruiker, terwijl Fiat hiermee wil benadrukken dat het technologisch voorop loopt.

Omslagpunt
Nu is de markt voor LPG-auto’s wel groter dan die op aardgas (of anders samengesteld ‘groen gas’), maar tegenwoordig niet echt gigantisch. De laatste jaren worden nooit méér dan 2% nieuwe auto’s met af-fabriek gemonteerde gasinstallaties afgeleverd en naar schatting bestaat het totale LPG-personenautopark niet uit meer dan 250.000 voertuigen. Steeds meer daarvan hebben zo’n fabrieksinstallatie, hetgeen ook garantiegewijs aantrekkelijker is dan inbouw achteraf. De fabrikanten vragen vanaf € 1.000 euro voor de gasfabriek, terwijl achteraf inbouw doorgaans anderhalf keer zo duur is. Dat speelt een grote rol bij het bepalen van het omslagpunt, dat door de LPG-propagandisten optimistisch op gemiddeld rond de 12.000 km jaarlijks wordt gesteld. Rekenmodules daarvoor zijn te vinden op sites als www.omslagpuntberekening.nl, www.autogas.nl of www.autogasrijders.nl. Ze zijn niet eensluidend.

Driecilinder
Maar laten we ons tot de bi-fuel Picanto beperken. Hij is alleen leverbaar op de vijfdeurs-versie in de uitvoering Comfortline met de éénliter driecilinder CVVT-motor. De meerprijs is een martkconforme € 1.500, maar zoals zo vaak wordt het beeld hier vertekend doordat daarin een radio-cd-speler, een toerenteller en mistlampen zijn inbegrepen. De bi-fuel Picanto heeft de gastank op de plek van het reservewiel, zoals dat bij de meeste af-fabriek montages het geval is, waardoor er geen inbreuk wordt gedaan op de matige bagageruimte. Officieel is die wel kleiner, doordat er een verwijderbare plank in ligt die de meting bepaalt. Haal je die weg dan zijn de volle 870 liters beschikbaar. Bij lekrijden moeten een spuitbus met vulmiddel en een elektrisch luchtpompje soelaas bieden.

Het vullen van zowel de benzine- als de gastank gaat achter de gewone vulklep, maar voor gas moet er eerst een verloopnippel op worden geschroefd. Dat is omdat er in andere landen soms afwijkende koppelingen aan de pomp zitten. Dat tanken is een zwak punt van gas-auto’s, want het is bewerkelijker dan bij benzine of diesel en aanzienlijk langduriger.

Twee brandstofmeters
In het instrumentenpaneel zitten twee brandstofmeters, elders op het dashboard de schakelaar om van brandstof te wisselen. Bij een koude start wordt automatisch voor benzine gekozen. Overigens wordt ’s winters de samenstelling van LPG gewijzigd, met een hoger percentage propaan. Gaskia start alleen op benzine wanneer de motor koud is, wanneer het standaard stop/start-systeem actief is blijft-ie aan het gas, maar start niet altijd lekker vlot.

De driepitter van de Picanto is van fabriekswege enigszins aangepast aan het LPG-gebruik en ook de eindoverbrenging is verlaagd, om bij het accelereren het extra gewicht van 105 kg(!) te compenseren. De benzinetank omvat de normale 35 l, terwijl de gastank 27 l kan bevatten. We hebben tijdens het rijden diverse malen van brandstof gewisseld, maar enig voelbaar verschil is er niet. Meetbaar wel, want op benzine ‘sprint’ de driepits Picanto in 14,4 tellen naar de honderd en op gas doet-ie er drietiende seconde langer over. Op papier lijkt dat irritant traag, maar in de praktijk, waar tussensprintjes zwaarder tellen, valt het erg mee dankzij het lekkere koppel dat de driepitter ‘onderin’ heeft. Ook de topsnelheid is iets geringer: 148 tegen 154 km/h.

Doelgroepen
Niet om je over te bekreunen, maar het verschil in brandstofverbruik telt zwaarder aan: 6,0 l/100 km in plaats van de voorbeeldige 4,1 l. Dat komt doordat de calorische waarde van gas lager is dan van benzine. Het heeft directe invloed op het omslagpunt, dat volgens de rekenvoorbeelden zo rond de 15.000 à 16.000 km per jaar ligt, uitgaande van een gebruiksperiode van vier jaar. Dat is een flink stuk rijden en je kunt je afvragen welke werkgever (want een particulier péinst er natuurlijk niet over) zijn personeel zulke afstanden in zo’n kleine auto af wil laten leggen. Als doelgroepen zien we wellicht pakjesbezorgers, hostessdiensten of uitzendbureaus.  

Die laatste kunnen dan met een Gaskia een ploegje uitzendkrachten naar een opdrachtgever brengen en dan hebben de twee (of drie?) achterin het niet echt lekker. De paar centimeter die de Picanto deze editie langer is geworden komen geheel ten goede aan de voorinzittenden, die het daardoor best uit kunnen houden – en ook nog op zeer fatsoenlijke stoelen kunnen zitten. Ze hebben uitzicht op een aardig dashboard, dat een prettige afstand neemt van het gruwelijke plastic waarin de Koreanen voorheen zo excelleerden. Het comfort daar voorin wordt verder gediend door een prima ventilatie met koeling (géén volautomatische airco), die niét wordt uitgeschakeld wanneer de stop/start in werking treedt. Bij hoge temperaturen, zoals we die tijdens de testperiode ervoeren, wordt dan al snel de motor weer op gang gebracht.

Onze 'Gaskia' rijdt, ondanks het extra gewicht, echt net zo als de gewone Picanto en biedt ook hetzelfde, voor een auto van deze afmetingen, relatief hoge comfort. De onderhoudskosten zijn daarnaast gelijk aan die van een Picanto op benzine en de garantietermijn van 7 jaar geldt eveneens. Gewoon een van de prettigste aanbiedingen in deze klasse, ook om te zien. Het is dan ook zonder meer een succesnummer. Maar wie er behoefte heeft aan deze LPG-uitvoering is ons vooralsnog een raadsel.